فروپاشی دموکراسی در عراق

روزنامه الشرق الاوسط – 23 فوریه 2010
* استروان استیونسون
کمپین انتخابات عراق بر زمینه‌ای از نیرنگهای کثیف و قتل و فساد و باجگیری و ارعاب شروع شد، در همین حال سیاسیون به دهها پوستر آویخته در بغداد و دیگر شهرهای اصلی تبسم کرده و شادی میکنند، که البته برای عراقیانی که وعده شروع دوران جدیدی از آزادی و دمکراسی  به آنها داده شده، دلیل جشن بایستی باشد.  واقعیت این است که عراق در سراشیب خشونت و نا بسامانی قرار گرفته... و صحبت از انتخابات آزاد و سالم در هفتم مارس آینده خیالی بیش نیست.
بجای کوشش رأی دهندگان عادی برای حمایت از  احزاب سیاسی‌شان یا سیاستهایشان بنظر میرسد که نخبگان عراقی حاکم بجای شکست دادن رقبای خویش به انهدام  آنها کمر همت بسته‌اند. و درحالیکه غرب بایستی با کشوری که همچنان بعد از پنجاه سال دیکتاتوری و حاکمیت مطلق دارد دمکراسی را کشف میکند، کمی صبر داشته باشد، اوضاع کنونی زشت بوده و سایه سیاهی را بر مشروعیت تمامیت انتخابات می‌افکند.
وقتی که هیئت حسابرسی و عدالت در بغداد کنار گذاشتن 511 سیاسی لائیک برجسته را از انتخابات اعلام نمود، سیاسیون در دو سمت اقیانوس اطلس بیدار گشتند.  دلیل مطرح شده این بود که هیئت جدید دلیل جدیدی داشته که همه این 511 تن یا مجرم بودند یا ارتباطات قدیمی با حزب بعث ممنوعه صدام حسین داشتند، و هیچ دلیلی ارائه نشد.
هیئت حسابرسی و عدالت از سوی احمد جلبی و علی اللامی یکی از دوستان صمیمی وی اداره میشود، هر دو از قدیم رابطه مستحکمی با تهران دارند، هز دو نیز در انتخابات هفتم مارس کاندید هستند و بد سابقه هستند. بنابراین گنجانده شدن 511 تن در لیست حذف از پروسه انتخابات غیر منتظره نبود، اکثر آنها مخالفین پر سر وصدای دخالت ایران در عراق و رقبای سیاسی فعال جلبی و اللامی بودند.
یکی از این شخصیتهایی که در لیست سیاه آمده رهبر سیاسی سنی و لائیک دکتر صالح المطلک عضو پارلمان عراق طی چهار سال گذشته می‌باشد، او دو بار برای کاندیداتوری در انتخابات برگزیده شده است، همچنین یکی از مؤلفین قانون اساسی جدید عراق بود. او در رهبری ائتلافی قرار دارد که رهبری آنرا ایاد علاوی لائیک و کاندید طرفدار غرب برای همکاری با نخست وزیر آتی بعهده‌ دارد. اما المطلک منتقد مستمر ایران بود و کنار زدن او یا دیگران از سوی جلبی و اللامی شک زیادی را دامن میزند که اینکار به درخواست مستقیم تهران صورت گرفته است.
شکی نیست که رژیم حاکم بر ایران همه نیروها و نفوذش را در عراق بکار می‌گیرد و هرکسی را درعراق که فکر میکند دشمن هستند، از انتخابات خلع صلاحیت میکند. احمدی نژاد رئیس جمهور ایران در سخنرانی خود روز پنجشنبه 11 فوریه بمناسبت سالگرد انقالب ایران ضمن مطرح کردن نکاتش به به آمریکا گفت « مردم عراق و دولت عراق زیر فشار زیادی هستند برای بازگرداندن بعثی ها به قدرت.. شما چرا میخواهید بعثی های را به مردم سرکوب شده در عراق تحمیل کنید؟ ان شاء الله موفق نخواهید شد». بنابراین ریشه کنی بعث تنها یک بهانه است. به خاطر همین خلع صلاحیت کاندیدا تنها منحصر به اهل تسنن نیست بلکه شامل برخی میهن پرستان برجسته شیعه میشود از جمله کسانی که عضو اتحاد سیاسی  ”احرار” به رهبری ایاد جمال الدین که یک روحانی و متفکر شیعه عراقی برجسته است میشود. آقای جمال الدین واعضاء لیست کاندیداهای او برای انتخابات میگویند که مشکل مهم تری که عراق با آن روبروست مداخله رژیم حاکم بر ایران در کشور است.
چنین نگرانی پیرامون اثر احتمالی نا امنی روی روند انتخابات بود که موجب شد معاون رئیس جمهور آمریکا جو بایدن در اواخر ژانویه به بغداد سفر کند تا کوششی باشد برای حل این مسئله قابل انفجار. همزمان با تلاشهای او به نظر میرسد که همزمان یک سری اعتراضات قوی در پارلمان اروپا به جریان افتاده باشد, هیئت تمییز عراق ممنوعیتی که از سوی ستاد حسابرسی وعدالت مطرح شده بود را لغو نموده و تمامی 511 کاندیدا اکنون می توانند در انتخابات کاندیدا شوند.
این حکم, آخوندهای تهران و هم پیمانان طرفدار ایران در بغداد را خشمگین ساخت. صحبت های زیادی در مورد رای دادگاه تمییز صورت گرفت هنگامی که دستیاران بلندپایه نخست وزیر عراق اعلام نمودند که این حکم ” غیر قانونی و مخالف قانون اساسی” است. و این که دولت تصمیم گرفته است حکمهای خاص را تحت کنترل بگیرد. در نتیجه شیب به سمت وضعیت بی قانونی و هرج ومرج هم چنان ادامه یافته است. اکنون کشتار و انفجارها به بخش عادیی از صحنه انتخابات تبدیل گشته است. تنها در هفته گذشته یک خانم کاندیدا از حزب ایاد علاوی در خیابانی در شمال شهر موصل کشته شد. او ”سها عبد جار اللیه” نمام داشت و 36 ساله بود. پس از  تصفیه میدان همه مخالفان سیاسی, رهبری کنونی دولت به نظر میرسد که تصمیم گرفته است یک دولت با هژمونی شیعه که هوادار ایران باشد بعد از انتخابات 7 مارس ایجاد کند, و از این مسیر, راه  اینکه بغداد کفالت تهران را  نهایتا قبول کند, هموار سازد.
قطعا این جزء امور قابل توجه برای سایر کشورها در خلیج فارس نیست که ببینند چه دارد اتفاق میافتد, یا آنکه ببینند رژیم حکم آخوند فاشیست در ایران به عنوان یک قدرت رهبری کننده در منطقه در آمده است. در حالی که غرب هم چنان پول مالیات دهندگان را در یک مأموریت بزرگی که عبارت باشد از  بازسازی, می ریزد, پایه های دمکراسی لرزان فرو می ریزد و آینده تاریکی را  وعده میدهد.