تلویزیون العربیه 4 اسفند 88؛ در گفتگویی که با روحانی برجسته شیعه عراق, ایاد جمال الدین داشت, وی را به عنوان متفکر شیعه و سیاستمدار برجسته که علوم دینی را به مدت 16 سال در شهر قم کسب کرده است، معرفی کرد. العربیه گفت: جمال الدین ایران را را در سال 1376 در با لباس روحانیت, ولی با افکاری مخالف ولایت فقیه، ترک نمود. او امروز رئیس تجمع احرار است و به عنوان رئیس این تجمع وارد روند سیاسی شده بدون اینکه کاندید باشد.
تلویزیون العربیه در گفتگو با ایاد جمال الدین از وی می پرسد: چرا به لیست انتخاباتی دولت قانون به رهبری آقای المالکی نپیوستی؟
ایاد جمال الدین: من نقطه نظراتی در باره کلیت کارکردهای دولت و وزارتخانه ها و اهداف سیاسی شان دارم و از این رو پیوستن به لیست انتخاباتی دولت قانون و ائتلافهای دیگر را رد کردیم و این را پذیرفتیم که متحمل تلاش و فشار زیادی باشیم تا در انتخابات شرکت کنیم علیرغم اینکه خیلی ها سئوالاتی دارند که پیروز می شویم, یا خیر و غیره.
تلویزیون العربیه: شما خواستار بقای سازمان مجاهدین و قرارگاههای مجاهدین خلق در عراق شدید. آیا این یک مسئله تحریک آمیز برای ایران نیست؟
ایاد جمال الدین: مگر ایران روزانه ما را تحریک نمی کند؟ اگر که آنها از این ناراحت هستند که من مجاهدین خلق را حمایت کردم، اگر کار دست من بود، آزادیهای زیادی به مجاهدین خلق می دادم تا اینکه یک اپوزیسیون فعال علیه نظام حاکم بر ایران باشند مگر اینکه ایران از آموزش دادن شبه نظامیان در عراق دست بکشد و دست از دخالتهای منفی خودش بردارد. من موضع ثبت شده ای در کمیسیون روابط خارجی پارلمان عراق دارم که در صورتجلسه های رسمی ثبت شده که من خواستار این شدم که بایستی برای تمامی نیروهای مخالف تمامی کشورهایی که در عراق دخالت منفی دارند زمینه را باز کنیم.
ایاد جمال الدین ادامه افزود: من تنها می خواهم شر دخالتهای ایران در عراق را متوقف کنم نه بیشتر و نه کمتر. اگر از طریق گفتگو و دیالوگ نشد و همانگونه که شبه نظامیان را آموزش می دهند من هم شبه نظامیانی مجاهدین خلق را علیه رژیم ایران فعال می کنم.
مجری: هنوز آنها ( رژیم ایران) شبه نظامیانی را آموزش می دهند مثل چه کسانی؟ یعنی ایران در عراق آموزش می دهد؟
ایاد جمال الدین: من فهرستی از اسامی ندارم اما این مسئله شناخته شده ای است. مناطق انحصاری برای نفوذ ایران وجود دارد که در آن سازمان القاعده وجود ندارد. مثلا العماره غیر ممکن است که در آن القاعده و یا تکفیریها برسد.
مجری: آقای ایاد، ما همیشه به صراحت گویی و توضیحات شما عادت داشتیم. این طرفها چه کسانی هستند و ایران چه شبه نظامیانی را آموزش می دهد؟ و این مناطق انحصاری کجا هستند؟
ایاد جمال الدین: تلاش نکنید که مرا به رویارویی با طرفهای فرعی با نیروهای سیاسی که می خواهند وارد انتخابات شوند، بکشید. من یک جنگ بزرگتر دارم. اما می گویم که ایران با دخالتهای منفی اش در عراق و از طریق آموزش شبه نظامیان و با هزینه کردن اموال..
مجری: نمی خواهم که ترا وارد جنگهای جانبی بکنم. اما شهروند عراقی وقتی که صحبتهای ترا می شنود می خواهد بداند؟
ایاد جمال الدین:  شهروند عراقی می داند؟
مجری: می خواهد از طریق تو بداند
ایاد جمال الدین:  این شهروندان عراقی هستند که الان مبتلا به بمبهای چسبنده و بمبهای انفجاری در کوچه ها هستند. بطوریکه اگر دو تا بچه با هم دعوا کنند، یکی از آنها در دوچرخه دیگری بمب چسبنده کار می گذارد. آیا این بمب چسبنده را من ساخته ام و یا جنابعالی؟! این بمب های چسبنده ساخته ایران است و الان در خیابان های عراق بمبلغ 75 هزار دینار به فروش می رسد. بچه ها الان بمب های چسبنده می خرند. این بمبهایی که ماشین را منهدم می کند. چه کسی این بمب ها را وارد کرده و بازار عراق را غرق این بمبها نموده. این بمب ها را به ماشین و با دوچرخه و یا هر وسیله دیگری می چسبانند و وسیله دعوای بچه ها شده است. من این بمب ها را وارده کرده ام؟ و یا آمریکائیهای اشغالگر آن را توزیع نموده اند؟
مجری: چه کسی آنها را وارد کرده است؟
ایاد جمال الدین:  بدون شک ایران آنها را وارد کرده است.
مجری: چه کسی به آن کمک کرده تا آنها را وارد نماید.
ایاد جمال الدین:  چه کسی به آن بر سر دخالتهایش کمک می کند؟
مجری: چه کسی به آن کمک کرده تا این بمبها را که بچه ها با آن بازی می کنند، وارد کند؟
ایاد جمال الدین:  ما بین خودمان با هم اختلاف داریم لذا دیوار ما برای هر کسی که می خواهد در امور ما دخالت کند کوتاه شده. اگر که ما با هم اتفاق نظر داشتیم نه ایران و نه پدر ایران نمی توانست در امور ما دخالت کند.…