بسیار تماشائی است که مقامات دولت آمریکا مرتبا اظهار می دارند که می خواهند با مردم ایران حرف بزنند اما تمام تلاششان رساندن پیام دوستی به رژیم «اسلامی»  حاکم بر ایران است. این امر شامل رئیس جمهور، وزیر خارجه و حتی طوطی شیرین زبان که نقش سخنگوی وزارت خارجه را بازی می کند نیز می شود. صدای آمریکا در حالیکه سنگ آزادی و حقوق مردم ایران را به سینه می زند، تمام هم و غمش نگهداشتن تعادلی است که در آن رژیم «اسلامی»  عصبانی نشود؛ به همین خاطر فقط با مماشاتگران بومی و فرنگی رابطه می بافد  و به ندرت از زیر علم آخوندی پا بیرون می گذارد و کسانی را که از این خط کمی عدول کنند، کنار می گذارد.
 دولت قبلی آمریکا زده بود به سیم آخر؛ تمام سعی اش را کرد تا در افغانستان و در عراق جمهوری، فعلا نه صد درصد، «اسلامی» بر پا شود و دولت فعلی دست از مماشات چندش انگیزش با رژیم آدمخوار «اسلامی» بر نمی دارد. دولت فعلی آمریکا می گوید که قصد دارد همراه با سیاست بین المللی حرکت کند. اگر منظور برگزیدن سیاست کشورهای اروپایی در قبال رژیم آدمخوار باشد اگر گریه آور نباشد واقعا خنده دار است. مهمترین نمود این سیاست غلط نگهداشتن غیرقانونی مجاهدین خلق در لیست سیاه و سرباز زدن از انجام تعهدش در قبال شهروندان اشرف می باشد. آمریکا از همان اول مجاهدین خلق را وارد لیست تروریستی کرده بود تا دل آخوند بی مایه، خاتمی را به دست بیاورد، اما اکنون در خواب رخوت بی پایان دارد فکر می کند که بلاخره این سازمان تروریست هست یا نه. اما آنچه که عجیب می نماید اینکه دولت آمریکا برخلاف حکم دادگاه فدرال هنوز در نگه داشتن مجاهدین خلق در لیست سیاه اصرار دارد و به این ترتیب سازمان مجاهدین خلق و قوانین خودش را به "گروگان" می گیرد. البته مماشات با رژیم گروگانگیر لاجرم هرکس را به این روز می اندازد.
دولت گُنده ایالات متحده آمریکا به جای آنکه به رفتار مجاهدین خلق نگاه کند که آیا تروریست هستند یا نه حواسش به خُلق رژیم آخوندی است که عصبانی نشود. این کشور دارای داعیه معلمی اخلاق و دمکراسی در جهان نیز می باشد. به همین خاطر از محسنات خاص نوری المالکی و هوشیار زیباری است که نه نتها پای منبر رژیم اسلامی بلکه در محضر یانکی ها نیز تلمیذی کرده اند. اظهارات تبهکارانه وزیر خارجه عراق هوشیار زیباری در کنار همپالکی اش صالحی نشان می دهد که او شاگرد با استعدادی است. تا آنجا که به مردم ایران و مقاومت سازمانیافته ملی آن بر می گردد از تمام کشورها و از تمام دولتمردان دنیا می خواهد که بر اساس ارزشهای انسانی و دمکراتیک خودشان در کنار و نه در مقابل خواسته های دمکراتیکشان جای بگیرند، و یا حداقل بین مردم مبارز ایران و رژیم آدمخوار بیطرف باشند. رئیس دولت ایالات متحده آمریکا خوب است برای جبران نامه نگاری ناشیانه اش در کوران قیام شجاعانه مردم ایران یک بار برای همیشه دست از مماشات بردارد و یک سیاست قاطع، بر اساس قوانین و ارزشهای کشورش، در برابر رژیم ولایت فقیه اتخاذ کند. گویا باز برای خامنه ای نامه نوشته و از او پرسیده که آیا در طرح ترور سفیر عربستان در واشنگتن دست دست داشته یا نه؛ وقتی می گویم خنده دار است. مماشات دولتهای غربی، آمریکا اگرچه به زیان منافع مردم ایران می باشد، اما درد رژیم ولایت فقیه را حل نخواهد کرد. این سیاست غلط البته راه مبارزه مردم ایران و مقاومت ملی را سخت تر خواهد کرد، اما هرگز نمی تواند آنرا منتقی کند. دولتهای غربی به خصوص دولت باراک اوباما می بایست به ارزشهای خودشان تمایل بیشتری نشان دهند. برنده جایزه نوبل می بایست در قدم اول مجاهدین خلق را از لیست تروریستی خارج کند و به تعهدات دولت آمریکا در قبال اشرفیها عمل کند. در غیر این صورت او نه تنها در اذهان مردم ایران بلکه در تاریخ کشور خودش برای همیشه سیاه رو خواهد ماند.
۱۴ آبانماه ۱۳۹۰