http://www.youtube.com/watch?v=ErOcdAkAnNs

 روز 22نوامبر برابراول آذر1390،  اجلاسی در پارلمان اروپا به ریاست استرون استیونسون تحت عنوان «اجلاس هیات رابطه با عراق با حضور دوریت سفیر اتحادیه اروپا برای اشرف، برگزار شد.توجه شما را به گزارشی از این اجلاس جلب میکنیم:
استرون  استیونسون، رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا
من بسیار خوشحال هستم که خانم کاترین اشتون با توجه به اهمیت و حساسیت موضوع اشرف، ژان درویت را به عنوان کسی که سابقة درخشان دارد و یک دیپلمات با تجربه است، به طور مشخص برای حل موضوع بحران اشرف تعیین کرده است.
هفته پیش من نامه یی را از سفارت جمهوری عراق دریافت کردم که در آن نوشته شده آنها بر موضع خود برای بستن اشرف و ضرب الاجل مصر هستند. کپی این نامه به کل دبیرخانة هیأت رابطه با عراق پارلمان ارسال شده است و در آن 3400 تن ساکنان اشرف را به عنوان تروریست معرفی میکند و میگوید آنها حق داشتن موقعیت پناهندگی را ندارند و منکر آن میشود که ساکنان تحت حفاظت کنواسیونهای ژنو قرار دارند و اینکه آنها هیچ حفاظتی تحت قانون بین المللی ندارند. همچنین تأکید کردند که تا پایان امسال این کمپ باید بسته شود. در واقع حرفشان این است که به عنوان افراد تروریست، حق اقامت در عراق را طبق قانون اساسی آن ندارند.
از نظر من این برابر با اعلام جنگ است با آنچه که ما در اتحادیه اروپا و پارلمان اروپا برای آن تلاش کرده ایم، و آن هم ارزشهای انسانی و اروپایی است که میگوید باید با این افراد به طور انسانی برخورد شود.

ما از آنها میخواستیم که ضرب الاجل پایان امسال باید ملغی شود تا کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد امکان این را داشته باشد پروسه لازم را برای انجام مصاحبه ها پیش ببرد تا این افراد همگی بتوانند به عنوان پناهنده ثبت نام شوند. آقای گوترز، کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در ژنو، که در ماه اوت با وی ملاقات کردم، به من گفت تمامی امکانات خود را به کار خواهد گرفت تا بتواند موضوع اشرف را تا قبل از ضرب الاجل مشخص شدة عراق حل کند. قرار بر این بود بعد از این که آنها به عنوان پناهنده ثبت نام شدند، ما تلاش کنیم که همه آنها را بین 27 کشور عضو اتحادیه اروپا و کشورهای دیگر مانند نروژ و کانادا که قبلاً در آنجا مستقر بوده اند تقسیم کنیم.  ولی تا همین امروز حتی یک مصاحبه هم انجام نشده است. چرا که دولت عراق به طور مستمر موانعی بر سر راه قرار داده و پروسه مصاحبه ها را مختل کرده است. ابتدا میگفتند که مصاحبه ها نباید در داخل اشرف باشد و بعد نمی خواستند در بیرون اشرف، محلی را که یونامی مشخص کرده بود، باشد و به طرق مختلف پروسه سازمان ملل متحد را مختل کرده اند و حالا که تنها یک ماه به ضرب الاجل وقت داریم، آنها این اولتیماتوم را داده اند که برابر با حکم مرگ برای ساکنان اشرف است. چرا که اگر آنها طبق این سند اجازة سکونت در خاک عراق را ندارند، به کجا فرستاده خواهند شد؟ ما می بینیم که آنها قصد پراکنده کردن ساکنان اشرف در مکانهای مختلف در عراق را دارند ولی به روشنی نمیگویند که آنها را کجا خواهند برد.. تمام این موضوع با این توجیه است که دولت عراق تضمین داده است با آنها به روش انسانی برخورد کند و دروغ شرم آور در این سند که ادعا میکند تا کنون با آنها رفتار انسانی طبق قوانین بین الملل شده است. در حالی که آنها به طور واقعی روزانه مورد شکنجه روانی با بیش از 300 بلندگو واقع میشوند. در این سند ادعا شده است که مقامات عراقی به آنها اجازة دسترسی ورود غذا، دارو و رسیدگیهای پزشکی به اشرف را داده است، در حالی که برخی جان خود را به دلیل کمبود امکانات پزشکی از دست داده اند. وضعیت نگران کننده این است که به نظر می آید سفیر یونامی، مارتین کوبلر، این وضعیت را به عنوان یک موضوع اجتناب ناپذیر، پذیرفته باشد. در مورد همة این «تضمینهای» دولت عراق که میگوید با این افراد با روش انسانی برخورد خواهد شد، کافیست به تضمینهایی که آنها به آمریکایی ها دادند تنها 6 ساعت قبل از حملة 8 آوریل به اشرف توجه شود. وقتی که آمریکاییها گفتند ما نگران افزایش نیروی نظامی در اطراف این کمپ میباشیم و خواستار تضمین هستیم که هیچ خشونتی نباشد، یک تضمین قاطع مکتوب از جانب دولت عراق دریافت کردند که هیچگونه خشونتی در کار نخواهد بود و با این افراد به شیوه انسانی رفتار خواهد شد. ولی شش ساعت بعد آنها این کمپ را با 2500 نیرو اشغال کردند و ساکنان را با رگبار گوله یا زیر زرهی هایشان کشتند. حال قرار است که ما به آنها اعتماد کنیم؟ چیزی که سفیر یونامی مارتین کوبلر ظاهراً الان قبول کرده است که با این افراد به طور انسانی برخورد خواهد شد. لذا هیأت ما در پارلمان اروپا  بارها هشدار داده است که ما در آستانة یک فاجعة انسانی قرار داریم. ساکنان اشرف میگویند آنها حاضر نیستند در برابر تهدید لولة سلاح سوار کامیون بشوند و به مرگ حتمی فرستاده شوند و بسیاری از آنان به ایران دیپورت شوند، جایی که مورد شکنجه و اعدام واقع خواهند شد. حال ما در شرایطی قرار گرفته ایم که باید به نحوی راه حلی پیدا کنیم که بتوانیم مقامات عراقی را قانع کنیم مسیری که در پیش گرفته اند راه به شقة جدی رابطه بین اتحادیه اروپا و عراق خواهد برد، درصورتیکه در این مسیر ادامه دهند. آنها باید به ما وقت و فضای کافی بدهند تا بتوانیم این افراد را به عنوان پناهنده ثبت نام کنیم. باید این مهلت زمانی مسخره تا پایان سال را که آنها به زور به ما تحمیل کرده اند، لغو کنیم. پر واضح است که مقامات عراقی تحت حمایت رژیم ایران هیچ قصدی برای اجازه دادن به این افراد برای زندگی مسالمت آمیز ندارند و یک طرح پنهان دارند که نهایتاً راه به یک فاجعة انسانی خواهد برد. لذا این یک تصویر خوفناکی است و ما باید تمام تلاش خودمان را بکنیم تا جلوی آن را بگیریم و لذا خیلی مشتاقم تا نظرات تخصصی سفیر درویت را بشنوم. که همین الان از یک جلسه خیلی مهمی در این باره آمده است و بسیار خوشحالیم که آقای سفیر امروز در بین ماست و رشته کلام را به او میدهم.مجدداً بسیار سپاسگزارم که کارشناسی سفیر دورویت را داریم. که تازه از ملاقات کلیدی در این رابطه با برگشته است. افتخار دارم که صحبت را به سفیر بدهم.

سفیر ژان دوریت، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای اشرف
بسیار متشکرم استرون. من خیلی خوشوقتم که امروز با شما هستم چون همان طور که آقای استیونسون گفت درست است که نقطه تعیین تکلیف در مورد این مشکل بسیار سخت کمپ اشرف، دارد فرا میرسد و ما خیلی آن توجه داریم، به این دلیل که نماینده عالی کاترین اشتون از من خواست کمک کنم و به او مشورت بدهم تا ببینیم اتحادیه اروپا چکار می تواند بکند این تنش برطرف شود و به یک نتیجه حد اکثر مثبت برسیم.
به این دلیل است که از دو ماه و نیم پیش من با حد اکثر افرادی که می توانند نقش داشته باشند و به این روند کمک کنند تماس گرفته ام و فکر می کنم که ملاقات من در زمان مناسبی بود چون ما اکنون در بطن مشکل، در بطن مذاکرات هستیم و باید راه حلی پیدا کنیم تا از آن چیزی که الان گفتید، اتفاق می افتد جلوگیری کند. من در تماس دائمی با استرون استیونسون و سایر افراد و ویدال کوآدراس هستم. بنابراین من نگرانی شما را به خوبی میدانم. من نسبت به توجه قوی شما و تعهد بسیار قوی که برای امنیت افراد کمپ اشرف دارید آگاه هستم. طبیعتاً مایلم از این نتیجه منفی جلوگیری شود.

http://www.youtube.com/watch?v=tniETUhOw5s

تنها راهی که واقعاً میشود روی این روند تأثیر گذاشت، این است که همانطور که گفته شد روندی را که توسط آقای گوترس کمیسر عالی پناهندگان شروع شد تنها کارتی بود که می شد بازی کرد؟ به این دلیل است که مشکلی که ما با افراد کمپ اشرف داریم این است که اگر کمپ را ترک کنند باید جایی اسکان داده شوند یا در عراق بمانند. اگرچه خیلی متأسفیم بشنویم این روند نتوانسته به صورت کامل شروع شود، به خاطر مسائل لجستیکی آن، البته لجستیک این روند بسیار سیاسی است، و من می ترسیدم که این روند نتواند شروع شود چون دولت عراق کماکان بسیار صریح می گوید، میخواهد در پایان امسال کمپ را ببندد ولی طبیعتاً زمان آن برای اینکه یک بازاسکان مناسب برای افراد داشته باشیم بسیار کوتاه است. و به این دلیل است که فکر میکنم ما باید خیلی محتاط باشیم. همه ما باید نسبت به یونامی و نمایندة دبیر کل سازمان ملل متحد، آقای کوبلر خیلی محتاط باشیم که یک ماه پیش به عراق وارد شد. او حالا این مسأله را در دست دارد و حالا دارد با کمیساریا مذاکراتی می کند و مذاکرات بسیار سخت با دولت عراق دارد تا از این بن بست و از این شرایط بسیار پیچیده در بیاییم. آنها کماکان دارند مذاکره میکنند و من ترغیب می کنم که این مذاکرات توازن درستی پیدا کند چون بستن کمپ بدون روند کمیساریا برای تعیین و سازماندهی کردن موقعیت پناهندگی این افراد، به یک بن بست می انجامد چون روش مناسب، روش منظم برای آنها این است که اول موقعیت و استاتو آنها مشخص شود و احتمالا کشورهایی را پیدا کرد که آنها را بپذیرند. بنابراین این روند باید صورت گیرد و امیدوارم دولت عراق به زودی این را بپذیرد و ما باید خیلی محتاط باشیم این برداشت نشود که آنها در انزوا قرار گرفته اند، من فکر می کنم با این افراد باید طبق روند سازمان ملل متحد برخورد شود و ملل متحد مسئول سازماندهی این روند است. برای اطمینان از اینکه این روند به یک صورت با نظم سازماندهی شود، سازمان ملل متحد باید نوعی نظارت داشته باشد. باید حضورش را در نزدیکی آنها اعمال کند و همه اینها در حال حاضر مورد مذاکره است. بنابراین هنوز پایانی در این مذاکرات نیست. اینها پیچیده هستند ولی امیداروم یک راه حل داشته باشد. اتحادیه اروپا چکار می تواند بکند؟ ما یک روند بسیار ساده را شروع کردیم. میگویم ساده چون احتمالاً این تنها راه ساده بود و آن باز اسکان در اسرع وقت آن افرادی است که حق دارند در کشورهای ما زندگی کنند. همینطور درخواستی از طرف ما و از طرف برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا و کشورهای ثالث وجود دارد برای میزبانی از افرادی که شدیداً بیمار هستند. بنابراین اینها کارهایی هستند که میتواند بسیار سریع بدون نیاز به طی روند کمیساریا صورت گیرد، چون این افراد پناهنده نیستند یا اگر هستند همین الان هم تشخیص داده شده، به عنوان پناهنده هستند و من فکر می کنم این میتواند تنش را کاهش دهد. من این را با سفیر پی.اس.سی در اتحادیه اروپا صحبت کرده ام و چندین عضو حالا با تعیین هویت افرادی که میتوانند بلافاصله برگردند، شروع کرده اند. حداقل برای این افراد این می تواند راه حلی باشد و همینطور به نظر من این به دولت عراق نشان میدهد که حرکتی در جریان است که روند دارد پیش می رود. طبیعتاً این راه حلی برای همه افراد کمپ نیست، بنابراین اتحادیه اروپا چه کار دیگری میتواند بکند، دنبال کردن از نزدیک که چه چیزی دارد اتفاق می افتد و کاری است که من میکنم، باید در تماس دائم با آنها که عامل هستند، باشیم. دبیر کل ملل متحد آقای بان کی مون شخصاً این موضوع را دنبال میکند و میخواهد اتحادیه اروپا در طرف او باشد چون برای او هم این شرایط بسیار پیچیده یی است که با آن برخورد کند. ما همچنین بسیار مایلیم با دولت عراق در بالاترین سطح ممکن در تماس باشیم. ما با دولت عراق در یک مذاکره هستیم و میخواهیم به یک توافق مشترک برسیم.

استرون استیونسون:
بسیار متشکرم سفیر دورویت. فکر می کنم انصاف حکم کند که از سفارت عراق و مشاور وزیر کادونکا بخواهیم که پاسخ خود را بیان کند.

نماینده سفارت عراق:
متشکرم آقای رئیس، اعضای محترم و آقای سفیر.
میخواهم در ابتدا عذرخواهی عالیجناب سفیر را بیان کنم که نتوانست در این جلسه به خاطر وظایف رسمی در خارج از بلژیک حضور یابد. لطفاً اجازه دهید به سفیر جان دوریت که در این نشست مهم شرکت کرد، خوشآمد بگویم. ما مطمئن هستیم که تجربه دیپلوماتیک و درایت آقای سفیر به راه حل تخلیه کمپ اشرف کمک خواهد کرد. ضرب الاجل تعیین شده از طرف دولت عراق برای بستن کمپ تا آخر سال باید محترم شمرده شود. وزیر خارجه عراق در نیویورک در حاشیه ملاقاتهای مجمع عمومی سازمان ملل متحد با خانم اشتون در روز 23 سپتامبر گفتگو کرد. او سه نامه را در این رابطه به خانم اشتون در دو ماه گذشته فرستاده است. این نامه ها تصمیم دولت عراق را در رابطه با بستن کمپ تا آخر سال 2011 بیان میکنند.
این سازمان در حال حاضر توسط جامعه بین المللی به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته میشود. حضور این سازمان در عراق در قانون اساسی عراق منع شده است. قانون اساسی حضور هر سازمان تروریستی در خاک عراق را منع میکند (ماده 7 قانون اساسی). این سازمان را نمیتوان به عنوان یک جنبش آزادیخواه شناخت و قوانین ذیربط بین المللی در این رابطه قابل اطلاق نیستند. حضور این سازمان تهدیدی برای امنیت عراق و کشورهای همسایه است و به کشورهای همسایه بهانه میدهد تا در امور داخلی عراق دخالت کنند.
عراق به عنوان یک کشور دموکراتیک و صلح جو به دنبال آن است که روابط صلح آمیز با کشورهای همسایه را شکل دهد و در امور داخلی آنها دخالت نکند و صلح و امنیت منطقه و جهان را حفظ کند. عراق همچنین حضور سازمانهای تروریستی در خاک خود را تحمل نمی کند.

استرون استیونسون:
خوب شما خانمها و آقایان به روشنی شنیدید که اهداف آنها نه تنها جابجا کردن به خارج از اشرف بلکه دیپورت کردن آنها به خارج از عراق تا پایان سال است و این را دوباره باز تأیید کردند. بنابراین بر این اساس تنها جایی که می توانند تا پایان امسال بروند، ایران است و بحثی نیست که این به معنی اعدام و شکنجه است. بنابراین، همانطور که گفتم ما با بحران انسانی روبرو هستیم.
میتوانم یک سؤال بپرسم؟ شما چندین بار تکرار کردید که عراق حضور یک سازمان تروریستی را در خاکش رد می کند، پس چرا به سپاه پاسداران و نیروی قدس آن که از نظر بین المللی، هر دو به عنوان سازمان تروریستی شناخته شده اند، اجازه حضور در سرزمین های عراق داده شده است؟

نماینده عراق:
متشکرم آقای رئیس،
در واقع ما به آنها اجازه ندادیم که در سرزمینهای عراق باشند.
متشکرم آقای رئیس

استرون استیونسون:
بنابراین، اینکه به اعضای رهبری کننده سپاه پاسداران هرگز اجازه ماندن در عراق داده نشده است، بسیار جالب است.

http://www.youtube.com/watch?v=XqE3eiumqtc

استر دلانگ، نایب رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا
با کمال احترام باید بگویم ما 27 کشور عضو هستیم، ما یکی از بالاترین درآمدهای ناخالص ملی را در دنیا داریم. ما شریک تجاری در تمامی دنیا و با کشورهای در حال توسعه از جمله عراق هستیم که برای بستن توافقنامه های تجاری با ما صف بسته اند و این در سطح دولت با دولت یا مدیریت کمپانیهاست. و این پروسه در عراق نیز جریان دارد. در ضمن ما بزرگترین کمک دهنده برای توسعه عراق هستیم و با توجه به چنین قدرت عظیم اقتصادی در دنیا، چرا وقتی ما میخواهیم این قدرت اقتصادی را تبدیل اثرگذاری سیاسی کنیم، چنین معتدل میشویم.
با کمال احترام باید بگویم ما 27 کشور عضو هستیم، ما یکی از بالاترین درآمدهای ناخالص ملی را در دنیا داریم. ما شریک تجاری در تمامی دنیا و با کشورهای در حال توسعه از جمله عراق هستیم که برای بستن توافقنامه های تجاری با ما صف بسته اند و این در سطح دولت با دولت یا  مدیریت کمپانیهاست. و این پروسه در عراق نیز جریان دارد. در ضمن ما بزرگترین کمک دهنده برای توسعه عراق هستیم و با توجه به چنین قدرت عظیم اقتصادی در دنیا، چرا وقتی ما میخواهیم این قدرت اقتصادی را تبدیل اثرگذاری سیاسی کنیم، چنین معتدل میشویم. چیزی که این پارلمان را متحد میکند و من به سفارت عراق نیز دارم اشاره میکنم، وقتی است که به خاطر حقوق بشر ایستاده ایم و هنگامی که یک بحران حقوق بشری مطرح است.
و این چیزی است که ما در حال حاضر با آن روبرو هستیم. من درباره سیاستهای گذشته صحبت نمیکنم من دارم درباره وضعیت انسانی که در حال حاضر با آن در 4 یا 5 هفته روبرو خواهیم شد صحبت میکنم
ما حداقل میتوانیم همگی برای تمدید این ضرب الاجل کار کنیم . و تعویق این ضرب الاجل میتواند خطی باشد که پشت آن میتوانیم در یک خط و متحد قرار بگیریم.
سازمان ملل متحد گفته است که خواستار وارد شدن به این موضوع است و آن را مسئولانه انجام خواهد داد. اگر میخواهیم اینکار را مسئولانه انجام بدهیم و اگر میخواهید که اتحادیه اروپا نیز وارد شود پس به ما وقت بدهید.
زیرا زمان چیزی است که در حال حاضر نیاز است. چیزی که من میخواهم بدانم این است که سرویس روابط خارجی فراخوان به تمدید این ضرب الاجل را اولویت خودش برای هفته های آینده قرار دهد و به این وسیله ما این شانس را خواهیم داشت که این موضوع را به طور مسئولانه  حل کنیم.
به نظر من و فکر میکنم نظر بقیه نیز باشد که این باید سیاست اتحادیه اروپا برای آینده باشد و فکر میکنم باید با صحبت با گروههای خودمان آنها را قانع کنیم که یک مباحثه اضطراری در این رابطه در جلسه ماه دسامبر داشته باشیم.  متشکرم.

سیلویا کاستا، نایب رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا
من به خوبی به پیچیدگی و وخامت اوضاع که سفیر- که میدانیم مدت کمی است این وظیفه را عهده دار شده- سعی کرد آن را توضیح دهد، واقفم. بنابراین موضوع پیچیده است و من نمیخواهم پرش منطقی انجام دهم. اما تمام نگرانیها و بی صبریهای همکارم ... را درک می کنم. ما در مقابل موضوعی قرار داریم که برای حل آن به زمان احتیاج داریم
باید بگویم من با همکارم  استر دلان موافق هستم که میگوید اتحادیة اروپا دارای قدرت و نیروی زیادی است که میتواند آن را اعمال کند و با آن دولت عراق را حداقل در مورد اولین هدف که عقب انداختن ضرب الاجل کمپ است مشروط کند. در این مورد ما یک فراخوان نیز صادر کردیم که بسیاری از همکاران پارلمانتر، از همة گروهها، از جمله خود من آن را امضا کردند.
بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا نه تنها با عراق روابط اقتصادی دارند، بلکه  کشورهایی هستند که به عراق کمک اهدا می کنند و به این دلیل می توانند روی آن تأثیر بسیار قوی بگذارند. از طرف دیگر ما با اکثریت بسیار بالا نظراتمان را در مورد تعلیق ضرب الاجل اعلام کردیم و در آن گفته ایم که باید تحقیق و نظارت کرد تا اتحادیة اروپا و سازمان ملل با توافق دولت عراق آن چه را که در توان دارد، انجام دهد تا از یک فاجعة انسانی جلوگیری شود ما باید قاطعانه و  با تمام نیرویمان و از طریق خانم اشتون از دولت عراق بخواهیم ضرب الاجل برای کمپ را عقب بیاندازد، تا برای کشورهای اروپایی امکان باز اسکان، چه به خاطر مسائل انسانی و چه به خاطر مسائل سیاسی فراهم شود.

استرون استیونسون:
 متشکرم خانم کاستا. قبل از اینکه فرصت را به بحث آزاد بدهیم، میخواهم پاسخ سؤالی را که خانم کاستا در رابطه با ادعای نامگذاری تروریستی ساکنان اشرف از طرف نماینده عراقی توسط جامعه بین المللی مطرح کرد بدهم. این ادعا اساساً غلط است. آنها در گذشته در لیست انگلستان و اتحادیه اروپا بودند و دادگاههای متوالی دستور دادند که نام آنها از لیست تروریستی خارج شوند و در حقیقت دادگاه انگلستان تصمیم نامگذاری را یک تصمیم «غیرعقلانی» خواند. آنها هنوز در لیست آمریکا هستند به رغم دستور دادگاه فدرال در واشینگتن در ژوئیه گذشته که گفت نام آنها باید از لیست تروریستی آمریکا حذف شود زیرا هیچ شکی نیست که در اعمال تروریستی دست نداشته اند و نباید تعجب کرد که وزارت امور خارجه هنوز تأخیر میکند زیرا تا همین چهار سال پیش نلسون ماندلا در لیست بود. بنابراین، این غیرمنطقی است. آنها اساساً توسط جامعه بین المللی به عنوان تروریست شناخته نمیشوند و امیدوارم که مقامات عراق این را به رسمیت بشمارند.

آلخو ویدال کوآدراس، نایب رئیس پارلمان اروپا:
متشکرم آقای دورویت، برای سعی و تلاشهایی که کرده اید،
متشکرم. اجازه بدهید مستقیماً به فاکتها بپردازیم. هر چه که گفته شده بسیار واضح بود و من کاملاً حامی دخالت رئیس، آقای استیونسون و نایب رئیس خانم لانگ و خانم کوستر هستم و از آنها حمایت می کنم، بنابراین آن چیزی که آنها گفتند را دوباره تکرار نمی کنم. آقای سفیر (دورویت) آنها موضوعات را بسیار واضح و دقیق گفتند. حقیقت این است که 2500 مرد و 1000 زن، که غیرمسلح و بی دفاع هستند، در یک کمپ پناهندگی ساکنند. آنها در معرض یک خطر جدی و فوری قتل عام و استرداد به رژیمی هستند که با بیرحمی و بی اعتنایی به حقوق بشر شناخته میشوند. ما در اتحادیه اروپا اتوریته اخلاقی داریم. آقای سفیر اما اتوریته اخلاقی برای آنهایی که اخلاقی ندارند، معنی ندارد. مشخص است که اخلاقیتی ندارند و این روشن است. به خاطر این که همین الان از سفارت عراق  در حالی در رابطه با حقوق بشر سخن میگوید که ساکنان اشرف را شکنجه روحی میکنند و آنها را از امکانات پزشکی محروم میکنند. آنها همچنین 46 تن از ساکنان را کشتند و به قتل رساندند و افراد بی گناه را به گلوله بستند. این نمونه ها به اندازه کافی درجه بدبینی نسبت به دولت عراق را مشهود میسازد. نمیتوان هیچ توقعی از این دولت عراق داشت. آقای سفیر صحبت از اتوریته اخلاقیات در این مقطع مشکل تبدیل به یک شوخی شده است.
چه میتوان کرد؟ اولین کاری که باید انجام داد استفاده از قدرت فشارمان است که بسیار زیاد است. همانطور که خانم دلانگ بخوبی توضیح دادند.  سؤال این است که آیا ما تصمیم گرفته ایم که از این قدرت استفاده کنیم؟ یا نه؟ این اولین سؤالی است که شما یا نماینده عالی سیاست خارجی باید جواب دهد. سؤال دوم این است که عملاً چه میتوان کرد؟
فکر می کنم که من به اندازه کافی روشن صحبت کردم.  نکته دیگر این است که گفتگوها و تماسها با سازمان ملل متحد و ارگانهای  مختلف آن جهت حل مشکل افراد باقیمانده نیازمند زمان بیشتر است و طرح این ضرب الاجل برای نشان دادن این موضوع است که دولت عراق علاقه یی به داشتن راه حلی ندارد. 
لطفاً در مورد ضرب الاجل صحبت نکنیم چون این از نظر حقوقی معنی ندارد. طرح ضرب الاجل فقط به این معنی است که آنها هیچ راه حلی را نمی خواهند قبول کنند.
ضمناً پروسه مصاحبه با این افراد جهت به رسمیت شناختن استاتوی پناهندگی آنها توسط دولت عراق سد شده است. این یک تناقض است. آقای سفیر به عنوان سرویس خارجی (اتحایه اروپا) همچنین شما باید با آن روبرو شوید.  مشکل بسیار واضح است و کارهایی که ما باید به سرعت انجام دهیم نیز روشن است.
آقای سفیر نکته آخری که می خواهم به شما بگویم  این است که اینجا پارلمان است و این پارلمان سالهای سال است روی این موضوع متمرکز بوده است. در رابطه با موضوع مشخص کمپ اشرف و تهدیدی که بعد از انتقال امنیت به دولت عراق متوجه آن شده است ما بیش از یک سال است که روی آن کار می کنیم، تازه بعد از 9 ماه توانستیم خانم اشتون را قانع کنیم و او تنها زمانی عکس العمل نشان داد که در آخرین حمله دهها تن کشته شدند. بنابراین این سرعت عمل کافی نیست و ظرفیت مورد قبول برای عکس العمل نشان دادن نیست. حالا آقای سفیر، این پارلمان حق و وظیفه آن را دارد که کمیسیون اروپا را کنترل کند و خانم اشتون نایب رئیس کمیسیون است. پس به شما میگویم که اگر از این لحظه به بعد ما دقیقاً نبینیم که سرویس خارجی که در مسئولیت ماکزیمم خانم اشتون می باشد.  با قاطعیت و تعهدی که ما توقع داریم در رابطه با این موضوع حساس انجام بدهد، عمل نکند، شک نکنید که پارلمان حق خود را برای کنترل تا حد ماکزیمم خودش، اعمال خواهد کرد. چون ما برای مدت زیادی اخطار داده ایم و برای مدت زیادی توضیح داده ایم که چه اتفاقی خواهد افتاد و این که چه کاری باید انجام بشود. صبرمان به آخر رسیده است. ما پنج هفته دیگر داریم و زمان در حال گذر است. آقای سفیر از تلاشهای شما متشکرم. اما ما باید یک عمل مؤثر را همین حالا انجام دهیم. متشکرم.

سونه گورد، نماینده پارلمان اروپا از دانمارک
متشکرم آقای رئیس  و متشکرم آقای سفیر دورویت به خاطر حضور شما و به خاطر اطلاعاتی که داده اید. من یک نکته و یک سؤال دارم. شنیدن اظهارات نمایندگان سفارت عراق در حقیقت بسیار هولناک بود، هیچ گارانتی برای حفظ وسائل ارتباطاتی این افراد نیست. چرا این موضوع اهمیت دارد؟ در سال 2009 ما شاهد قتل عام بودیم. اوایل شایعات زیادی پخش شد که افراد خودکشی کرده اند و خودشان را زده اند. تنها وقتی تصاویر و فیلم ها را از طریق ضبط موبایل دیدیم ما توانستیم ببینیم که حقیقت چه بود. این که این یک قتل عام علیه مردان و زنان غیرمسلح و بی دفاع بود. بنابراین  گرفتن وسائل ارتباطاتی آنها و محروم کردن آنها از ثبت این وقایع مشابه این است که برای انجام چنین قتل عامی در سکوت آماده سازی میکنند. بنابراین در حقیقت بسیار هولناک بود که این اظهرات را از سوی سفارت عراق بشنویم و نشان میدهد که چه چیز در انتظار است چنانچه راه حلی پیدا نشود. بنابراین، از اتوریته خود استفاده کنید تا به دولتهای عضو اطلاعات دقیق بفرستید که وضعیت چیست و شما از آنها در حال حاضر چه تقاضایی دارید که الان دست به اقدام بزنند. مطمئنم که با این کار تبادل خوبی بین اتحادیه اروپا و سیاستمداران خواهد بود و راه حل مشکلات را میتوان پیدا کرد.

تونه کلام، نماینده پارلمان اروپا
اقای رئیس فکر میکنم حقوق بشر و زندگی انسانها کشور و مرز نمی شناشد. ما باید از آن دفاع کنیم .

من کاملاً در نظرات همکارم دی لانگ شریک هستم که نمایندگان ما به اندازه کافی کار نکرده اند . ما نمیتوانیم دیگر این وضعیت را ادامه بدهیم و با یکدیگر مشورت کنیم و روی حس نیت بقیه حساب کنیم یا مسئولیت را به دیگر سازمانها احاله بدهیم.
ما الان این امکان را داریم که وارد عمل شویم و من از سفیر و بارونس اشتون میخواهم که با بیانیه رسمی درباره وضعیت خطیر فعلی، وارد این موضوع شوند. در این بیانیه، رابطه آینده ما با عراق را به این موضوع مرتبط کنند. در غیراینصورت کارآیی نخواهد داشت و همانطور که همکارم پیشنهاد کرد در این باره به تمامی 27 کشور عضو اطلاعات بفرستند  و برای جلسه 21 دسامبر پیشنهاداتی را مطرح کنند.

صحبتهای استیونسون بیرون جلسه:
ما نیاز به وقت و جا داریم. اما ما نمیتوانم این کار را انجام دهیم. با توجه به موانعی که در پیش پای ما گذاشته شده است، بدون همکاری کامل مقامات عراقی  و بدون زمان و محل که نمیتوانیم کارمان را تکمیل کنیم. بنابراین اگر این ضرب الاجل به تعویق نیافتد و اگر به همین مسیری که انتخاب کرده اید ادامه دهید شما در سرپیچی مطلق از آنچه که ما درخواست کرده ایم، حرکت خواهید کرد.
و بگذارید در این مورد شفاف باشیم، برای اینکار قیمتی خواهد بود که باید پرداخت بشود. خیلی مشتکرم از همه شما.