افکار و عقاید آخوندهای حاکم بر ایران قرون وسطایی است. روش حکومت و تنظیم رابطه شان با مردم خودشان و با کشورهای دیگر هم قرون وسطایی. حاصل حکومت چنین موجودات ابلهی بر کشور ما تا به حال جز ویرانی و خرابی و فساد و فقر و جنایت و وحشیگری نبوده است. و حالا وارد فاز جدیدی از این خرابکاری شده اند. در گذشته های دور وقتی حاکمی و اطرافیانش به هر دلیلی از فرستادگان و سفرای حاکم دیگری، که برای دادن پیام صلح و یا مبادلات بازرگانی و غیره به دربارش آمده بودند خوشش نمی آمد، دستور میداد که فرستادگان را بزنند و گوش وبینی شان را ببرند و روانه شان کنند. در برخی موارد هم دستور میداد فرستادگان بیگناه، که فقط حامل پیام بودند را بکشند. بی توجه به اینکه این عمل زشت چه پیامدی دارد. مشهورترین نمونه اینگونه رفتار مربوط میشود به سلطان محمد خوارزمشاه که با مشورت اطرافیان فرمان قتل سفرای چنگیزخان مغول را داد و حاصل این عمل ابلهانه، حمله مغولان به ایران بود که همواره به عنوان یکی از بدترین بلاهایی که در طول تاریخ بر سر ملت ایران آمده از آن یاد میشود.
روز سه شنبه، ۸ آذر (۲۹ نوامبر) 1390  گروهی از بسیجیان عامل ولی فقیه که رسانه‌های داخلی ایران آنان را دانشجویان دانشگاه های تهران و دانشجویان بسیجی توصیف می کردند، به اصطلاح به منظور اعتراض به سیاست بریتانیا در قبال حکومت جمهوری آخوندی و در حمایت از مصوبه مجلس راجع به کاهش رابطه با بریتانیا وارد ساختمان‌های سفارتخانه بریتانیا در مرکز تهران و قلهک شدند و اقدام به تخریب اموال کردند. بدون کمترین تردیدی این حمله و هجوم با تایید ولی فقیه انجام شده است. کما اینکه علیرغم معذرت خواهی آبکی دولت، رئیس مجلس و رئیس قوه قضاییه که دو راس از چندین راس لاریجانی های موجود در حاکمیت هستند رسما از این عمل احمقانه حمایت کردند. در مقابل ویلیام هیگ، وزیر خارجه بریتانیا در 9 آذر 1390 درپارلمان این کشور گفت که دستور تعطیلی فوری سفارت ایران در بریتانیا صادر شده و به کارمندان این سفارت‌خانه ۴۸ ساعت فرصت داده شده که خاک بریتانیا را ترک کنند.
انجام چنین عمل احمقانه ای در قرن بیست و یکم که موجودیتی به نام سازمان ملل  با تصویب یک سری قوانین و دستورالعملها، برای از بین بردن تنش های بین کشورهای مختلف تلاش کرده است، و بر اساس یکی از همین مصوبه های سازمان ملل، دیپلمات ها و سفارتخانه ها در کشورهای مختلف دارای مصونیت و امنیت دیپلوماتیک هستند، بی شباهت به همان حماقت سلطان محمد خوارزمشاه در کشتن سفرای چنگیز خان نیست. اگرچه که ولی فقیه شاید خواسته است به تنش بین غرب و ایران دامن بزند تا شاید همانگونه که خمینی دجال از جریان حمله به سفارت امریکا و  گروگانگیری برا ی قبضه کردن حکومت و کنارزدن دولت بازرگان استفاده کرد، او نیز بتواند به این وسیله رقبا را از میدان بدر کرده و تضادهای بالای حکومتی را به نفع خودش حل کند.
گروگانگیری سفارت امریکا برای مردم ایران بسیار گران تمام شد. این یکی گروگانگیری و حمله به سفارت هم دست کمی از آن نخواهد داشت اما شاید این فایده را نیز داشته باشد که غرب دست از مماشات با رژیم آخوندی بردارد و بیش از این از ماندن این رژیم حمایت نکند.
الف . آرامی