متن نامه عینا آمده است: 
در ماه های اخیر ساکنان اشرف بصورت مسئولانه ای به بحران پاسخ داده اند، علیرغم حق آشکارخود برای زندگی در اشرف، جاییکه به مدت 25سال در آن زندگی کرده اند، آنها با طرح پارلمان اروپا برای انتقال به کشورهای ثالث موافقت کرده اند.
آنها علاوه بر طرح پارلمان اروپا هفت طرح دیگر به سازمان ملل و آمریکا داده اند که شامل استقرار در یک قطعه زمین در اردن یا هر کشور دیگر در منطقه، قبل از انتقال به کشورهای ثالث می شود.
آنها فقط یک درخواست قاطع دارندکه بعنوان یک اپوزیسیون مشروع هرگز مجبور به سر خم کردن به سرکوبگران فاشیست حاکم بر ایران نشوند و تضمین حفاظت لازم به آنها داده شود.
از حق حاکمیت عراق برای توجیه ضرب الاجل ساختگی پایان 2011 استفاده می شود تا زمینه حملات بعدی را فراهم کند.
حق حاکمیت به هیچ عنوان نبایستی برای توجیه نقض سیستماتیک حقوق بشر استفاده شود. این ناقض اصل مسئولیت برای حفاظت (RtoP) است، در غیر این صورت جنایات هیتلر در اتاقهای گاز، قذافی در لیبی و اسد در سوریه با حق حاکمیت توجیه می شدند.
ساکنان اشرف تأکید کرده اند که آنها جابجایی در داخل عراق را فقط در صورتیکه حفاظت آنها در محل جدید توسط نیروهای آمریکایی و یا کلاه آبی های سازمان ملل تضمین شود می پذیرند. آنها بصورت بسیار منطقی تأکید دارند که در غیاب چنین تضمینهایی اشرف، تا زمانی  که در عراق هستند از سایر مکانها امن تر است.
 اگر عراق صادقانه به دنبال تخلیه اشرف و خروج ساکنان از عراق است، می توانست با کمیساریا و پارلمان اروپا همکاری کند. اما دولت عراق به روشنی نشان داده است که دستورات رژیم ایران را اجرا میکند که به دنبال نابودی و یا تسلیم ساکنان اشرف است .
اگر عراق هنوز قصد جابجایی اجباری ساکنان اشرف را دارد، بایستی مطلقا روشن باشد که آنها ابدا آماده جابجایی اجباری در داخل عراق نیستند . هیچکسی نبایستی انتظار داشته باشد که آنها تسلیم یا توطئه های حکومت مالکی را علیه جان و حفاظت خودشان پذیرا شوند.
اگر آنها بصورت اجباری جابجا شوند، هیچ گزینه ای بجز مقاومت ندارند.