اما مواضع دولت عراق و ساکنان اشرف و رهبران آنها همچنان ازهم بسیار فاصله دارد
من ازپیشرفتی که تا بحال صورت گرفته خوشنودم که دولت عراق پذیرفت به کمیساریای عالی پناهندگان نقشی را که درچارچوب اختیارات آن است بدهد....
علاوه بر این دولت عراق به پایههای نان رفولمان ملتزم شده و به دبیر کل تضمینهایی درمورد تعهدش برای یافتن یک راه حل مسالمت آمیز داده است
اما خطر رویارویی و خشونت وجود دارد مگر اینکه یک راه حل قابل قبول ازسوی دو طرف یافت شود
ما از طرفین درخواست کردیم با خویشتن داری و انعطاف پذیری برخورد کنند تا تضمین یافتن چنین راه حل صلح آمیزی باشد
ما (سازمان ملل) بر نکات زیر تأکید داریم:
اولاٌ- جانها در خطر هستند و باید حفاظت شوند دولت عراق مسئولیت دارد امنیت و حفاظت و رفاه ساکنان را تامین کند هر عمل خصمانه ای که به خونریزی و کشته شدن افراد بیانجامد غیر عاقلانه و غیر قابل قبول خواهد بود
ثانیاً- هر راه حل عملی باید هم توسط دولت عراق و هم ساکنان کمپ اشرف مورد قبول باشد
ثالثاً-راه حل باید در چارچوب اصل نان رفولمان باشد (خودداری از برگرداندن اجباری پناهندگان به سرزمینی که زندگی یا آزادی آنها به دلیل نژاد، مذهب، ملیت، عضویت در یک گروه اجتماعی و یا نقطه نظر سیاسی مورد تهدید قرار بگیرد)
در حالیکه پیشرفتهایی در مذاکرات بغداد وجود داشته هنوز خیلی از موانع برای رسیدن به راه حلی که رضایت دو طرف را بدست آورد باقیمانده است
وقتی همه شرایط لازم محقق شد کمیساریا آماده است بررسی وضعیت افراد و مصاحبه ها را شروع کند
این پروسه زمان میخواهد بطور مشخص این وضعیت تا 31 دسامبر حل وفصل نخواهد شد به همین دلیل من از دولت عراق میخواهم برای پیدا کردن راه حل مناسب زمان پایانی را تمدید کند
موضوع اشرف بسیار پیچیده است اما مشکلات لاینحل نیستنداگر همه طرفهای درگیر بصورت مسولانه عمل کنند رسیدن به یک راه حل مرضی الطرفین دست یافتنی است
راه حلی که بتواند هم امنیت، حفاظت و وضعیت زندگی ساکنان اشرف را تأمین کندو هم عراق که بتواند حاکمیت خود را به اجرا در بیاورد
در نتیجه گیری مایلم از اعضای شورای امنیت برای حمایت مستمر آنها سپاسگزاری کنم
مارتین کوبلر نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد در عراق
آقای رئیس, اعضای شورای امنیت،
اکنون مایلم توجه شمارا به وضعیت کمپ اشرف که همچنان بعنوان یک نگرانی بزرگ باقی مانده است جلب کنم.
دولت عراق ازسازمان ملل درخواست کرده است تسهیل کننده یک راه حل صلح آمیز و بلند مدت برای این موضوع باشد. و به این منظور ما هم درتلاش جامع هستیم. معتقدیم که چنین راه حلی امکان پذیر است، اما:
مواضع دولت عراق و ساکنان کمپ اشرف و رهبران آنها همچنان ازهم بسیار فاصله دارد.
دولت عراق مکررا بر هدف خود در جهت بستن کمپ تا 31 دسامبر امسال و انتقال ساکنان به یک محل دیگر تا زمانی که کشورهایی در بیرون ازعراق یافت شوند که بتوان آنها را منتقل کرد، تاکید کرده است. این ضرب الاجل بسرعت درحال اتمام است.
موضع ساکنان اشرف اینست که درکمپ بمانند تا زمانی که کشورهایی یافت شوند که آنها را قبول کنند آنها همچنان قبول ندارند که به یک مکان دیگر خارج ازکمپ بدون حفاظت کلاه آبیها منتقل شوند .
من ازپیشرفتی که تا بحال صورت گرفته خوشنود هستم که دولت عراق موافقت کرد که به کمیساریای عالی پناهندگان نقشی را که تحت اختیارات خود دارد، بدهد.
دولت عراق علاوه بر این، به پایههای نان رفولمان ملتزم مانده و به دبیر کل تضمینهایی درمورد تعهدش برای یافتن یک راه حل صلح آمیز داده است .
اما به هرحال یک خطر رویارویی و یا حتی خشونت وجود دارد. مگر اینکه یک راه حل قابل قبول ازسوی دو طرف یافت شود .
ما از طرفین درخواست کردیم که با خویشتن داری و انعطاف پذیری برخورد کنند تا تضمین یافتن چنین راه حل صلح آمیزی باشد.
تلاشهای سازمان ملل درصحنه، توسط یونامی و کمیساریای عالی پناهندگی هدایت میشود.
این تلاشها درشکل یک گروه کار اشرف که درهفته های اخیر بارها با دولت عراق ملاقات کرده، شدت گرفته است.
یونامی همچنان به دیدارهای معین خود از کمپ اشرف ادامه میدهد که آخرین آن در شنبه یکشنبه گذشته بوده است. این دیدارها امکان گوش کردن به نگرانی های ساکنان و همچنین توجیه آنها درمورد گفتگوهایی را که حول پیشنهاداتشان صورت میگیرد، فراهم می کند.
دبیر کل سازمان ملل متحد، شخصا با نخست وزیر مالکی صحبت کرده است که انعطاف پذیری داشته باشد. همچنین حمایت کامل خود را برای سازمان ملل جهت تسهیل این کار ارائه دهد.
دولت اطمینان داده است که بدنبال همین است.
دبیرکل از من خواسته است که بالاترین اولویت را به پرونده اشرف بدهم.
درتلاش برای تسهیل یک راه کار, ما درصدد تاکید بر چند نکته هستیم:
اولا: جانها در خطر هستند و باید حفاظت شوند . دولت عراق مسئولیت دارد تا امنیت و حفاظت و رفاه ساکنان را تامین کند. هر عمل خصمانه ای که به خونریزی و کشته شدن افراد بیانجامد غیر عاقلانه و غیر قابل قبول خواهد بود.
ثانیا: نظر سازمان ملل که هر راه حل عملی، باید هم توسط دولت عراق و هم ساکنان کمپ اشرف مورد قبول باشد. راه حل باید از یک طرف به حاکمیت دولت عراق احترام بگذارد و از طرف دیگر به قوانین بین المللی انساندوستانه و حقوق بشری پناهجویان مُلزم باشد.
ثالثا: راه حل باید همچنین در چارچوب قوانین نان رفولمان باشد (خودداری از برگرداندن اجباری پناهندگان به سرزمینی که زندگی یا آزادی آنها به دلیل نژاد، مذهب، ملیت، عضویت در یک گروه اجتماعی و یا نقطه نظر سیاسی مورد تهدید قرار بگیرد)
هیچکدام از ساکنان کمپ اشرف نباید بدون رضایت خودشان به کشورشان برگردانده شوند.
در حالیکه پیشرفتهایی در مذاکراتی که در بغداد در جریان است، وجود داشته، هنوز خیلی از موانع برای رسیدن به راه حلی که رضایت دو طرف را بدست بیاورد، باقیمانده است.
وقتی که همه شرایط لازم محقق شد، کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد آماده است احراز هویت و مصاحبه ها را بمنظور تعیین موقعیت پناهندگی شروع کند.
در هر حال این پروسه، زمان میخواهد تا تکمیل شود و بصراحت اینکه این وضعیت نمیتواند تا 31 دسامبر تماماً حل وفصل شود.
بنابراین من از دولت عراق به تأخیر انداختن این ضرب الاجل را میخواهم تا زمان و فضای کافی برای پیدا کردن راه حل مناسب قائل شود
من همچنین از رهبری و ساکنان کمپ اشرف میخواهم تا بصورت سازنده و با ذهن باز در این پروسه درگیر شوند. آنها باید به پیشنهاداتی که مورد بحث قرار دارد، بطور جدی توجه نمایند. از طرف آنها هم تحریک و خشونتی سر نزند و حاکمیت عراق را به چالش نگیرند.
نهایتاً از جامعه بین المللی درخواست می کنم کمک بیشتری بکنند. یک راه حل پایدار بدست نمی آید مگر اینکه دولتها قدم به پیش بگذارند و پیشنهاد قبول استقرار ساکنان اشرف در کشورهایشان را ارائه دهند.
من امروز برای تأکید خاص بر همین نکته به بروکسل میروم.
درهمین چارچوب، من همچنین از آمادگی جمهوری اسلامی ایران برای تحویل گرفتن کسانی دراشرف که میخواهند داوطلبانه به کشور خودشان برگردند، استقبال میکنم با تضمین هایی که امنیت و رفاه و سلامت آنها مورد احترام قرار بگیرد.
آقای رئیس
اجازه بدهید بگویم وضعیت در کمپ اشرف یک وضعیت بغرنج است، اما مشکلات لاینحل نیستند. پروسه ای در جریان است، و در صورتیکه در این زمان همه طرفهای ذینفع بصورت مسولانه ای عمل کنند، یک راه حل پایدار دست یافتنی است.
راه حلی که بتواند هم سلامت و امنیت و رفاه ساکنان اشرف، را تأمین کند و هم عراق بتواند حاکمیت قابل فهم خود را اعمال کند.
در نتیجه گیری، مایلم از اعضای شورای امنیت برای حمایت مستمر آنها سپاسگزاری کنم
همچنین علاقمندم تشکر عمیق خود را از حفاظتی که دولت عراق و کشورهای عضو ملل متحد با اختصاص دادن نیروهای نظامی و پلیس خود به هیأت مساعدت ملل متحد داده اند، ابراز کنم.
در خاتمه میخواهم از اعضاء و کارکنان محلی و بین المللی سازمان ملل که تحت شرایط بسیار دشوار در عراق کار میکنند، تشکر کنم.
من اطمینان دارم با عزم آنها و با حمایت شما ، ما میتوانیم همسو با مأموریت مان به چیز بیشتری در عراق برسیم.
در این چارچوب من از گشاده رویی همة طرف حسابهایم، و انتظارات اعلام شده آنها، قدردانی می کنم که میخواهند همکاری سازمان ملل با مردم و برای دولت عراق را برای کسب دستاوردهای هر چه بیشتر ببینند.