مجری برنامه پیرزمورگان: خوب حالا به ایران بپردازم. بروشنی، دیک چینی که همواره موضع خودش را در این مورد می گیرد، و همه مسایل را بهم می ریزد و هیچ خویشتن داری نمی کند. آیا او فکر می کنید حرفی دارد؟ به نظر شما آیا یک هواپیمای شناسایی، با همه تکنولوژی که دارد باید در دست ایرانی ها بماند؟

دیک چینی:[درباره هواپیمای بدون سرنشین که به دست رژیم افتاده] به من گفته شد که پرزیدنت سه انتخاب را روی میزش داشت ولی همه را رد کرد. گزینه ها را دنبال نکرد. محترمانه از آنها خواست که آن را پس دهند و آنها این کار را نخواهند کرد.

هاوارد دین: این چیزی است که ما را درگیر عراق کرده است، وارد آنجا شدیم و همه چیز را منهدم کردیم و یک فضاحت است. من خیلی خوشحالم از عراق خارج می شویم زیرا معتقدم در ابتدا هم نمی باید به آنجا می رفتیم. ولی واقعیت این است که ما یک فضاحت را برجا می گذاریم. یک نخست وزیری که بطور بنیادین در جنایات جنگی دست داشته است و به خاطر این تحت تحقیق است. ما 3400 مخالف ایرانی غیرمسلح داریم که آمریکا قول داده بود از آنها حفاظت کرده و از خطر دور نگه دارد و محتمل است که وقتی ما عراق را ترک کنیم، کشتار بشوند. من فکر می کنم این یک عقب نشینی فضاحت بار است و من خیلی خوشحالم که داریم عراق را ترک می کنیم ولی من فکر نمی کنم مردم آمریکا خیلی خوشحال خواهند شد وقتی چیزی را که ما پشت سرمان گذاشته ایم ببینند.

پیر مورگان: می خواستم از شما بطور مشخص درباره کمپ اشرف بپرسم که می دانم هر دوی شما نسبت به آن نگران هستید. این کمپ به نوعی یک منطقه محصور شده در عراق است که ایرانیانی که یک حزب مخالف در ایران هستند، نمایندگی می کند و به نحو جدی مورد بدرفتاری قرار گرفتند. شما چه چیزی راجع به این نکته می دانی؟

تام ریج: این 3400 زن و مرد در کمپ اشرف، حدود 60 مایل شرق بغداد است. ما امکانات حفاظتی آنها را از آنها گرفتیم. آنها را به ارتش آمریکا در سال 2003 و 2004 تحویل دادند. و وقتی می گویم امکانات حفاظت از خودشان را تحویل دادند، آنها یک نیروی مقاومت دمکراتیک هستند. آنها یک خار در پهلوی ملاها و احمدینژاد به مدت طولانی بوده اند. آنها تانک، پدآفندهوایی و توپخانه و هزاران سلاح انفرادی را که برای دفاع خودشان داشتند تحویل دادند. ما، دولت آمریکا، قول دادیم به تک تک آنها بعد از این که مورد تحقیق قرار گرفتند، قول حفاظت دادیم. تحقیقات ما  مشابه انگلستان و اتحادیه اروپا و یک دادگاه در واشینگتن بود که نتیجه گیری کردند که آنها تروریست نیستند. ما قول دادیم که از آنها حفاظت کنیم و امنیت آنها خوب بود تا زمانی که ما حفاظتمان را پس گرفتیم. از آن زمان، دولت عراق، تحت رهبری نخست وزیر مالکی، با حمایت علنی قوی از رژیم ایران، به کمپ دوباره حمله کرده است و بیش از 40 نفر را کشته است، و صدها نفر را زخمی کرده است و آنها یک تاریخی را مشخص کرده اند که می خواهند قرارگاه را در پایان این ماه تعطیل کنند که به نحو متناقضی درست در همان روزی است که آخرین سربازان ما قرار است عراق را ترک کنند. بعد آنها می خواهند ساکنان را جابجا کنند. اجازه بدهید من این را به شما بگویم: من فکر می کنم هاوارد و من موافق هستیم که جابجایی یک پیش درآمد نسل کشی حقوق بشری است که مدتهاست مشابه آنرا ندیده ایم. آنها ساکنان را یا به ایران خواهند فرستاد زیرا یک سوم آنها مخالفینی بودند که قبلاَ در زندانهای ایران  بودند و 25درصد آنها زنان هستند و این دولت، متأسفانه بهر دلیل انتخاب کرده است که به سرنوشت آنها بی اعتنایی کند. بحث شرف و حیثیت ما، قول ما و تعهد ما و اعتبار ما مطرح است.

هاوارد دین: اجازه بده من به این یک نکته را اضافه کنم. اف.بی.آی همه این افراد را مورد تحقیق قرار داد. مقامات ضدتروریسم اف.بی.آی همه آنها را در سال 2004 مورد تحقیق قرار دادند. حتی یک نفر از آنها به گفته اف. بی.آی تروریست نیست. آنچه در شرف رخ دادن است، نفرت انگیز است و بیانگر رفتار مشمئز کننده وزارتخارجه و صریح بگویم، دولت است که مسئولیت مستقیم در این امر دارد که قولی را که ما دادیم به آن عمل کنیم. ما به یک قولمان عمل کردیم. ما به قول جرج بوش برای خروج در پایان سال 2011 عمل کردیم. ما می باید به قولمان به ساکنان اشرف وفا کنیم. ما نمی باید در کشتار و نقض حقوق بشر سهیم باشیم.

پیرز مورگان: برای این که بحث را اینجا تمام کنیم، یک احساس وجود دارد که رئیس جمهور، در قبال رژیم ایران نه اینکه ضعیف نیست، بلکه برخورد قوی با ایران نمی کند و ملاحظه می کند. ما حادثه هواپیمای شناسایی را دیده ایم و حالا شاهد هستیم در این کمپ چه می گذرد. چرا؟

هاوارد دین:  من فکر می کنم این  منصفانه نباشد. شاید این احتمال باشد که ما ممکن است نقشی در انفجار یک تأسیسات سوخت جامد داشتیم. لذا ما بطور واقعی نمی دانیم که پشت صحنه در ایران چه می گذرد و من حاضرم برای رئیس جمهور اعتبار قائل شوم. ولی حاضر نیستم تصمیمی را بپذیرم که  3400غیرمسلح به قتل برسند. کسانی که ما قول دادیم از آنها حفاظت کنیم و ما به تعهدمان عمل نکردیم. این را من هرگز نخواهم بخشید.

پیرز مورگان: فرماندار ریج، به شما اجازه می دهم حرف آخر را بزنید. رئیس جمهور باید با ایران چگونه برخورد کند.

تام ریج: هر بار ما به ملل متحد می رویم و یک قطعنامه تصویب می کنیم، ولی رژیم کماکان سانترفیوژ های بیشتری را می سازد. رژیم ایران، بزرگترین سازمان تروریستی در جهان است. آنها از حماس، حزب الله حمایت می کنند. آنها مسئول قتل سربازان ما در عراق و افغانستان هستند. شما می باید این زنان و مردان را از لیست خارج کنید، از لیست سازمان های تروریست خارجی ما خارج کنید. رئیس جمهور، تلفن را بردار و به وزیر کلینتون زنگ بزن که آنها را از لیست خارج کند. بعد هم به ملل متحد برو و کلاه آبی را برای حفاظت آنها مقرر کن و به مالکی بگو تو کمپ را تعطیل نمی کنی تا کمیساریای عالی پناهندگان به داخل کمپ برود و موقعیت همه آنها را بررسی کند. آنها همه طبق کنوانسیون ژنو افراد حفاظت شده هستند. آنها همه می خواهند به خارج قرارگاه اشرف بروند. رئیس جمهور باید این را محقق کند.

پیرز مورگان: فرماندار من اینجا شما را متوقف می کنم. ما نکات شما را گرفتیم. شما خیلی واضح و رسا حرفتان را زدید. با تشکر زیاد از شما.