مالکی چهره‌یی از نیروهای تغییر ناپذیر است که بیشتر مرد سایه‌هاست تا مرد روشنایی. به نظر می‌رسد که وی تنها به افراد نزدیک به خود اعتماد دارد و تلاش وی برای تشکیل یک ائتلاف گسترده شکست خورده است....
مالکی که یک عضو موثر پیشین حزب‌الدعوه بوده، توطئه‌گری است که به یک مدیر اجرایی تبدیل شده است.... وقتی شما ارکان یک رژیم مستبد را بدون یک زیربنای فرهنگی و سیاسی قوی، از بین می‌برید، نتیجه این می‌شود که مردم دیگر ممکن است یک فرهنگ دموکراتیک و بردبار را دیگر به خواب ببینند، و مالکی مبین همین وضعیت است.
من تصویرهایی از سال 1985 دراختیار دارم که از آرشیو یک روزنامة بیروتی انتخاب کرده‌ام، که جمعی از توطئه گران مورد حمایت ایران را که درپشت خلبانان پرواز 847 ربوده شده‌ی هواپیمایی تی، دبلیو. ای قرار دارند رانشان می‌دهد.
برخی از مقامات پیشین آمریکا می‌گویند که فردی که در ردیف جلو قرار دارد مالکی است. اما حتی اگر این اشتباه باشد، حزب‌الدعوه وی سفارت آمریکا در کویت را در سال 1983 منفجر کرد.
بزرگترین اشتباه آمریکاییان در عراق، منفجر کردن و از بین بردن زیربنای دولت، ارتش، نهادهای آموزشی و اجتماعی بودند که امکان زندگی متمدنانه را فراهم می‌کردند...
مالکی بیش از هر زمان دیگری قدرتمندتر شد، زیرا حزب‌الدعوه او، ریشه‌های عمیق و بادوامی دوانده بود. سیاست بقا با سیاست دموکراسی در هم پیچیدند و پیوند دورگه عجیبی را به‌وجود آوردند که...به شیوه‌های خودش، بی‌رحم و وحشی بود.
عراق آزاد است که دوباره خودش باشد . این آخرخط مالکی است. او اگر به‌طور ضعیفی عمل کند؛ اگر بیش از حد به سمت رژیم ایران متمایل شود و ثروت عراق را از طریق فساد بر باد بدهد؛ در آن صورت مردم رأی به رفتن او خواهند داد. این امیدی است که وجود دارد.
