طرح عراقی جابجایی که توسط آمریکا پشتیبانی میشود، بدون حفاظت ساکنان اشرف یک دستور العمل کشنده است. یک فاجعه انسانی اجتناب پذیر که مقامات آمریکایی و عراقی مسئول میتوانند در دادگاه های بین المللی پاسخگوی آن باشند.

خبرگزاری یونایتدپرس بین المللی  2دی مقاله ای دارد به قلم ریموند تنتر عضو پیشین شورای امنیت آمریکا . وی مینویسد:در حالی که سربازان آمریکا از عراق به سمت خانه بازمیگردند، آمریکاییها از آنها به گرمی استقبال میکنند، و به کسانی که جان خود را برای حمایت از جبهه آمریکا به خطر انداختند افتخار میکنند – کسانی مانند مترجمان استخدامی که در عراق باقی می مانند علاوه بر پشتیبانان عراقی و ایرانی آنها.
دیپلوماتهای آمریکایی بحران موجود در پارلمان عراق را فعالانه مدیریت میکنند. بحران بین حامیان نخست وزیر نوری المالکی، و نخست وزیر سابق ایاد علاوی و العراقیه که از گروه چند تیره ای سنی و شیعه های مسلمان مدره تشکیل شده. این بحران یک سنی مهم دیگر را هم در برمیگیرد – معاون رئیس جمهور طارق هاشمی، که پس از حکم دستگیری و اتهامات ناروا که رئیس جوخه مرگ بوده است، به منطقه کردستان گریخته.
فرستادگان آمریکا به تهسیل کنندگان دوران جنگ عراقی و ایرانی کم توجه میکنند، و باید با تلاشهای القاعده عراق و ایران برای بی ثبات کردن عراق مقابله کنند.
نقش شرکای قبیله سنی در رکود خشونت در 2007 و 2008 را در نظر بگیرید. آنها از افزایش نیروی آمریکا در صحنه حمایت کردند. هرچند که اعتبار رکود خشونت به این موج تعلق میگیرد، ولی "بیداری" بین قبیله های عرب بیش از 100000 سنی را کنار زد – یک موج سیاسی که موج نظامی آمریکا را تقویت کرد.
بارک اوباما، در 22 اکتبر 2008 به مجله تایم گفت که "بیداری سنی بینیاد دینامیک در عراق را تغییر داد. اگر کنتاکتها و میانجی ها نبودند تا رؤسای قبلیه، رهبران محلی و سنی های ملی را جدا کنند، چنین چیزی صورت نمیگرفت"
سفر من به عراق در اکتبر 2008 به حدس اوباما اعتبار بخشید: من با تعداد زیادی عضو قبیله بیداری عراق مربوط به شیخ احمد ابو ریشه، یک رئیس قبیله از رمادی در غرب بغداد دیدار کردم. در عوض تقویت موج آمریکایی آنها انتظار حفاظت را داشتند. ولی واشنگتن چنین شرکای سنی را در "برزخ" ترک میکند.
دوستان عراقی دیگر که به ارتش آمرکا کمک کردند شیعه های مدره از استانهای جنوب عراق هستند. شیخ ولید به من گفت که بعد از دیدار با نیروهای نظامی آمریکا در کمپ اشرف، خانه مخالفان ایرانی در عراق، مجاهدین خلق، او به جنگ علیه القاعده در عراق پیوست.
شیخ ولید با توضیحات خود صفحه ای از کتاب اوباما در مورد کسانی که به عراقی ها در پیوستن به صف بندی آمریکا علیه القاعده کمک میکردند، پاره کرد. او توضیح داد که قبیله او، با میانجیگری مجاهدین خلق، دهها ملاقات سه جانبه با ارتش آمریکا در کمپ اشرف داشته است.
در حالی که القاعده عراق توسط عملیاتهای ویژه آمریکا تلفات زیادی تحمل کرد، نشانه هایی از تجدید قوای آنها وجود دارد. قبیله های سنی ممکن است بهترین پادزهر القاعده باشند، ولی بعد از اینکه واشنگتن آنها را تنها گذاشت و بعداد آنها را منزوی کرد، شاید اعتماد نداشته باشند.
واشنگتن نیز متحدان سابق ایرانی خود را هم در خطر رها میکند. در حالی که سنی ها و شیعه های مدره در خطر هستند، عراقی ها میتوانند در فرهنگ همرنگ شوند، راه حلی که برای مخالفان ایرانی وجود ندارد. بعنوان مخالفان تهران، آنها در خارج از محدوده نسبتاً امن کمپ اشرف در معرض خطر هستند.
حتی کمپ هم مکان پر مخاطره ایست چون نیروهای عراقی علیه این شهروندان بی سلاح ایرانی در ژوئن 2009 و آوریل 2011 حمله های خونینی راه انداخته. بغداد تهدید کرد که ساکنان کمپ را به زور در این ماه جابجا کند تا عقب نشینی ایالات متحده را به اتمام برساند.  هرچند که عراق ضرب الاجل بستن کمپ را به اواسط 2012 عقب انداخت، ولی ساکنان آن کماکان در معرض خطر هستند.
طرح وزارت خارجه آمریکا، که بظاهر برای نجات مخالفان ایرانی است، به تضمینهای عراقی که دوبار نقض شده اند اعتماد میکند. تضمین هایی که اگر ساکنان کمپ را برای مقصد پادگان آمریکا – کمپ آزادی – ترک کنند با آنها به صورت انسانی رفتار خواهد شد. وزارت خارجه به اشتباه رهبران مجاهدین خلق در پاریس را مقصر جلوگیری از تقبل از طرح توسط ساکنان اشرف میداند.
بر اساس مصاحبه هایم با رهبران مجاهدین خلق در پاریس و مدارک پارلمان اروپا، نشان دادم که از ماه می 2011، رهبران مجاهدین خلق طرح اتحادیه اروپا را قبول کردند. طرحی که در آن ساکنان اشرف بصورت انفرادی در مکانی امن مصاحبه شوند برای بازاسکانی در کشورهای ثالث. در موضعگیری که این هفته تکرار شد، آنها هر مکانی که سازمان ملل انتخاب کند را قبول میکنند، اگر حفاظت از خروج تا ورود اشرف تضمین شود.
هشت سال بعد از هجوم و اتمام نقش نظامی آمریکا، نیاز به نقش سیاسی مثبت آمریکا برای ایجاد یک "چتر دیپلوماتیک" جهت پوشش پارلمانترهای مدره عراقی، مستخدمان آمریکا، و بطور خاص متحدان ایرانی واشنگتن وجود دارد.
مخالفان ایرانی با جدی ترین خطرها روبرو هستند؛ در نتیجه، واشنگتن میتواند در رفتار خود با بغداد محکم بیایستد و کمک اقتصادی را بطور خصوصی مشروط کند به تقبل عراق به مصاحبه ساکنان اشرف توسط تیمهای سازمان ملل در مکانی امن در یک کشور ثالث برای بازاسکانی خارج از عراق.
طرح عراقی جابجایی که توسط آمریکا پشتیبانی میشود، بدون حفاظت ساکنان اشرف یک دستور العمل کشنده است. یک فاجعه انسانی اجتناب پذیر که مقامات آمریکایی و عراقی مسئول میتوانند در دادگاه های بین المللی پاسخگوی آن باشند.