«جنگ اقتصادی»غرب با رژیم ایران، چگونه شکل گرفته وچگونه پیش می رود؟

حرکت مشترک آمریکا و اتحادیه اروپا  به سمت تحریم خرید نفت از ایران   ، برای حکومت نفتی آخوندی آن قدر غیر قا بل تحمل است که آن را « جنگ اقتصادی » علیه خود اعلام کرده و نسبت به آن واکنش ها ی جنگی. نشان می دهد  . این حکومت ، بمب اتمی را « سلاح استراتژیک بقاء » نظام ولایت فقیه می داند و درحالی که نمی تواند و نمی خواهد از توانیابی برای تولید این بمب دست بردارد ، به سیم آخر زده و به حکم خامنه ای «   تهدید را با تهدید » پاسخ می دهد . ضمن توسل  به مانور نظامی مکرر دردهانه تنگه هرمز ،طرف های خارجی را به بستن این معبر استراتژیک نفت جهان تهدید می کند تا این  پیام را به همه برساند که اگرجلوی فروش نفت ایران را بگیرید من هم  می توانم راه را بر عرضه نفت سایر کشورهای منطقه خلیج فارس به بازار جهانی نفت به بندم !   همزمان با این عرض اندام نظامی، غنی سازی 20 در صدی اورانیوم در دژ نظامی« فردو »  را ،که گامی فراتر ازغنی سازی اورانیوم در نظنز برای تولید خرج بمب اتمی است، شروع کرده است . رژیم  با انتقال کار غنی سازی 20 درصدی اورانیوم به دژ نظامی فردو که  روز 9 ژانویه 2012 به تأیید آژانس بین المللی انر ژی اتمی رسید ، می خواهد به طور تلویحی به طرف حساب خارجی اش پیام بدهد که امکان تولید خرج بمب را در پایگاهی آماده کرده که تحت حفاظت ویژه سپاه پاسداران است ، به توپ های ضد هوایی مجهز شده ودر عمق 80 متری کوههایی  قرار گرفته که  پیشرفته ترین بمب های ضد بتون آمریکا ( بمب هایی که قدرت نفوذ تا عمق 60 متری بتون وسنگ را دارند ) نمی تواند به آن صدمه بزند . بنا براین می خواهد به طرف خارجی القاء کند که خرش از پل گذشته  و با تحریم نمی توان مانع ورود او به «کلوب اتمی ها» ی جهان شد !! اما طرف خارجی  با مشاهد ه این  واکنش ها پی برده که درکار تحریم مستقیم و غیر مستقیم نفتی رژیم ایران، پس ازسالها اتلاف وقت ، به خال زده است و دست روی تحریمی گذاشته که اگر تمام و کمال به اجراء شود و راههای گریز از آن بسته شود ، می تواند تأ ثیر فلج کننده روی رژیم ایران بگذارد . سیرتحولات پیرامون این موضوع  نشان می دهد که  طرف خارجی ، به رغم واکنش های رژیم ، درجهت تحریم نفتی غیرمستقیم ( تحریم داد وستد پولی با بانک مرکزی ایران ) و تحریم نفتی مستقیم  رژیم ایران( گسترش ممنوعیت خرید نفت ایران از آمریکا به اروپا و شاید کشورهای آسیایی ) فعالتر شده است .  از آنجایی که جامعه ایران در کارجلو گیری از مجهز شدن حکومت شرور ولایت فقیه به بمب اتمی  ، بیش از خارجی ذینفع است ، باید به بینیم که « جنگ اقتصادی» غرب با رژیم ایران چگونه شکل گرفته و چگونه پیش می رود؟

روند شکل گیری تحریم خرید نفت از رژیم ایران
دولتهای غرب به دنبال انتشار  آخرین گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی  ، که  درآن نسبت به افزایش خطر بعد نظامی فعالیتهای اتمی رژیم ایران هشدار داده شده بود، در ماه نوامبر سال گذشته، به سمت تحریم نفتی رژیم ایران روی آوردند .در طی همین ماه دولت انگلیس داد و ستد پولی سیستم بانکی این کشور با سیستم بانکی و بانک مرکزی ایران را تحریم وممنوع کرد ،رییس جمهور فرانسه هم به اتحادیه اروپا پیشنهاد  تحریم خرید نفت از رژیم ایران را داد ودر آخرین روزسال 2011 رییس جمهور آمریکا مصوبه مجلسین این کشور در مورد تحریم بانکها وشرکتهایی که به داد وستد پولی خود با بانک مرکزی ایران ادامه دهند را امضا کرد و  به اجرای آن رسمیت قانونی بخشید .  تأیید غنی سازی 20 در صدی اورانیوم در پایگاه معلوم الحال « فردو » توسط آژانس، در روز 9 ژانویه 2012، را می توان نقطه تسریع روند اجرا و گسترش تحریم نفتی ایران به حساب آورد . این  اقدام نگران کننده علاوه بر آنکه آمریکا و کشورهای بزرگ اروپا را تکان داد و به تحرک سریعتردر مسیر تحریم نفتی رژیم واداشت ، روسیه را نیز ، که مبلغ سیاست گام به گام کاهش تحریم ها به ازاء عقب نشینی گام به گام  رژیم ایران است ، وادار به « ابراز تاسف و نگرانی » کرد و به انتقاد از این رژیم، به خاطر بی توجهی به نگرانی های جامعه جهانی کشانید . ( رویتر 10 ژانویه 2012 )  . به دنبال تأیید غنی سازی 20 در صدی اورانیوم در فردو بود که اتحادیه اروپا ضمن اعلام موافقت اصولی با تحریم خرید نفت از ایران ،تصمیم گیری نهایی برای اجرایی کردن این تحریم را یکهفته به جلو انداخت وبه 23 ژانویه 2012 موکول کرد . به دنبال تأیید همین رویداد بود که وزیر خزانه داری آمریکا در سفر به چین و ژاپن  ،که خریدار شماره یک و2 نفت ایران هستند ، موفق شد ژاپن را به سمت کاهش تدریجی واردات نفتی اش ازایران وادار کند . . بدین ترتیب علا وه بر 27 کشور عضو اتحادیه اروپا ، که 17 سال پس از آمریکا در مورد تحریم نفتی رژیم  ایران به توافق اصولی رسیده اند ، به نوعی پای کشورهای آسیایی نیز، که  بیشترین سهم در خرید نفت ایران را دارند نیز، به عرصه تحریم نفتی رژیم ایران کشیده شده  و ممکن است یکایک کشورهای آسیایی، تحت تأثیر تحریم بانک مرکزی ایران توسط دولت آمریکا ، برسر دوراهی چشم پوشی از خرید نفت ازرژیم ایران ویا چشم پوشی از بازار بزرگترین اقتصاد جهان ،که اقتصاد آمریکا باشد ، قرار گیرند . ژاپن که بعد ازچین ،دومین خریدار بزرگ نفت از رژیم  ایران است و 14 درصد از نفت صادراتی این رژیم را می خرد  و همچنین کره جنوبی که 10 در صد از نفت صادراتی ایران را می خرد  ،  طی ماه گذشته سه بار در شهر رم  زیر عنوان« کشورهای هم نظر» در تحریم نفتی ایران با آمریکا ، اروپا و کانادا ، استرالیا و همچنین عربستان سعودی و امارات متحده عربی  نشست داشته اند .  با این وجود تحکیم و گسترش تحریم خرید نفت ازرژیم ایران مشروط به یک شرط پایه ای است  ،که پس از مروری بر بازا ر و وضعیت خریداران فعلی نفت ایران ، به  آن اشاره می کنیم .

 وضعیت بازار ومشتریان نفت ایران
خبرگزاری رویتر ، که پیگیر ترین ودقیق ترین گزارشگر بازار بین المللی نفت است ، در نمودار های زیر وضعیت بازار نفت ایران طی 6 ماه اول سال 2011 را نشان داده است . در اولین نمودار سمت چپ  میانگین خرید روزانه 10 کشور، که طی این 6 ماه بیشترین میزان خرید نفت از رژیم ایران را داشته اند ، نشان داده شده است . چنانکه می بینیم در راس این 10 کشور چین قرار دارد که با خرید روزانه 543 هزار بشگه ، یعنی 22 درصد از کل صادرات نفت ایران  بزرگترین مشتری نفت کشور ما  بوده  و 11 در صد از واردات نفتی این کشور از ایران تأمین شده است . بعد از چین ، ژاپن با خرید روزانه 341 هزار بشگه ، یعنی 14 در صد کل نفت صادراتی ایران ، دومین خریدار بزرگ نفت از رژیم ایران بوده  و10 در صد ازواردات نفتی اش از نفت ایران تأمین می شده است .بعد از ژاپن کشور هند با خرید روزانه 328 هزاد بشگه از نفت ایران 13 در صد ازکل نفت صادراتی رژیم ایران را  که 11 درصد کل واردات نفتی اش بوده ،خریداری کرده است . مطابق گزارش رویتر  جهارمین خریدار بزرگ نفت ایران نیز کشور آسیایی کره جنوبی بوده  که روزانه 244 هزار بشگه ، یعنی 10 در صد کل نفت صادراتی رژیم ایران  را ، که 10 در صد کل واردات نفتی اش می شود ، خریداری کرده است . در مجموع می بینیم این 4 کشور آسیایی با عقد قرارداد های کوتاه مدت خریدار اصلی نفت صادراتی رژیم  ، که  حدود 60 درصد صادرات نفت ایران می شود ، بوده اند . حال آنکه نفت ایران فقط 10 تا 11 درصد نیاز واردات نفتی هریک از آنها را تأمین می کرده وحدود 90 درصد ازنیازنفت وارداتی این کشورها ازسایر منابع  تأمین شده است ..

آسیایی ها ، ازطریق کاهش تدریجی خرید نفت از ایران ، به سمت مشارکت در تحریم کشانده می شوند
آمریکا ، در مسیر ا جرای قانون تحریم موسساتی که با با نک مرکزی ایران دادو ستد دارند ، به مذاکره با 4 کشور آسیایی فوق الذکر که خریدار اصلی نفت ایران هستند ، پرداخته تا آنها را به طور تدریجی  به عرصه تحریم خرید نفت از ایران بکشاند. ظاهرا اولین گام مشارکت آنها را کاهش خرید نفت از ایران قرار داده است . بنا به گزارش خبرگزاری رویتر، وزیرخزانه داری آمریکا تا به حال موفق شده  ژاپن را به کاهش تدریجی خرید نفت از ایران وادار کند . کره جنوبی نیزآمادگی پیوستن به ژاپن را دا رد .مذاکره این مقام آمریکایی با هند نیز درحال پیشروی است . اما چین با وجود آنکه  خودش برای ماههای ژانویه و فوریه 2012 ، به طور تاکتیکی میزان خرید نفت از رژیم ایران را کاهش داده ،هنوز به فشار آمریکا جواب سر بالا می دهد. با این وجود اگر سایر خریداران آسیایی نفت ایران  مثل ژاپن ،به سمت تحریم نفتی رژیم ایران  کشانده شوند ، چین به انزوا می افتد و مقاومتش مشکلتر می شود .

 اروپایی ها ،همآهنگ با آمریکا ، طبق یک زمانبندی ،به سمت تحریم کامل خرید نفت و پتروشیمی ایران می روند
کشورهای عضواتحادیه اروپا ، با تحریم نفتی رژیم ایران به طور اصولی موافقت کرده اند  و قرار است  این موافقت در اجلاس 23 ژانویه شورای وزیران این اتحاد یه نهایی شود . 27 گشور عضو اتحادیه اروپا در مجموع روزانه حدود 450 هزار بشگه یعنی 18 درصد از نفت صادراتی رژیم ایران را می خرند. به گزارش رویتر، یونان 14 درصد وایتالیا و اسپانیا هریک 13 در صد از نیازواردات نفتی خود را ازایران تأمین کرده و در میان اروپایی ها بیشترین وابستگی را به نفت ایران را داشته اند(سال گذشته میلادی ۶۸درصد واردات نفتی اتحادیه اروپا ازایران به این سه کشور تعلق داشته است).کشور بحران زده یونان ، ضمن وابستگی به نفت ارزان ایران ،با مشکل جانشین کردن نفت گرانتر از سایر کشورهای نفت خیز مواجه است . مسایل دیگر نظیر استهلاک  حدود 2 میلیارد دلار سرمایه گذاری شرکت انی ایتالیا در ایران که با واردات نفت خام  انجام می گیرد ،نیز مطرح است که  شورای وزیران اتحادیه اروپا با ید آنها را تا 23 ژانویه، سوم بهمن 90 ،  حل وفصل کند
 

  سایر خریداران نفت از رژیم ایران درمعرض فشار آمریکا قرار دارند . 
در میان سایرکشورها ، ترکیه با خرید روزانه 182 هزار بشگه ازنفت ایران ، 7 درصد کل نفت صادراتی رژیم ایران را خریده، که معادل 51 درصد نفت وارداتی این کشورمی شود  . آفریقای جنوبی با خرید روزانه 98 هزار بشگه نفت از رژیم ایران ، حدود 4 درصد ازکل صادرات نفتی ایران را که معادل 25 درصد نفت وارداتی این کشور می شود از ایران وارد کرده است . مطابق گزارش رویتر سری لانکا  روزانه با خرید 39 هزار بشگه از نفت ایران   در ردیف دهمین کشور وارد کننده نفت ازایران قرار گرفته است . این کشور 2 درصد ازکل نفت صادراتی ایران را می خرد، که معادل صد در صد نفت وارداتی سری لانکا است . دولت آمریکا با امضای قانون تحریم داد وستد با بانک مرکزی ایران ، ضمن دادن اخطار به همه طرفهای معاملاتی خو د ازجمله این کشورها به آنها 6 ماه فرصت داده که در مورد مشارکت در تحریم خرید نفت از رژیم ایران تصمیم بگیرند . .

  الزام مبنایی گسترش و تأثیرگذاری تحریم نفتی رژیم ایران

- ضرورت فاطعیت دولت آمریکا در اجرای قانون تحریم معامله با بانک مرکزی
به طوری که از نظر گذشت ، دولت آمریکا ، درگسترش تحریم نفتی ایران از اروپا به آسیا ، که خریدار بیش از 65 درصد نفت صادراتی ایران است، نقش تعیین کننده دارد . اهرم قانونی لازم برای تحقق این امر را نیز، پس از امضای قانون تحریم  دادو ستد با با نک مرکزی ایران، در اختیار دارد . بانک مرکزی ایران طرف حساب انحصاری دریافت پول نفت صادراتی ایران از بانکهای خارجی است.دادوستد  پول نفت جزازمجاری بانکی عملاً نا ممکن است واگربانکهای خارجی، وازجمله بانکهای خریداران آسیایی نفت ایران، زیر فشار آمریکا نتوانند با بانک مرکزی ایران دادوستد پولی داشته باشند، درعمل معامله  متداول نفتی آنها با رژیم ایران متوقف می شود . به همین اعتبار است که رژیم ایران از تحریم بانک مرکزی توسط آمریکا ، بیش از تحریم نفتی اتحادیه اروپا می ترسد . بنا براین  گسترش و تأثیر گذاری تحریم خرید نفت از رژیم ایران در اساس به قاطعیت دولت آمریکا  گره خورده است .  اوبا ما برای امضا واجرای این قانون اختیارات ویژه ای برای خود گرفته که از آنجمله قایل شدن انعطاف در اجرای آن  است . دولت آمریکا به تشخیص خود می تواند زیرعنوان « مصلحت امنیتی» این کشور ویا به خاطر جلوگیری از افزایش شدید قیمت نفت ، در اجرای این قانون انعطاف به خرج دهد ، به این معنا که  اولا  به شرکای تجاری خود مهلت دهد  و به تدریج آنها را به عرصه تحریم نفتی رژیم ایران بکشاند  (در نص قانون عجالتا 6 ماه مهلت برای خریداران نفت از ایران در نظر گرفته شده است ) وثانیا در صورت لزوم در مورد برخی از قدرتها مثل چین استثنا قایل شود و اجرای آن را به حالت تعلیق در آورد ( چنانکه دولت کلینتون نیز ازاعمال قانون تحریمی داماتو درمورد شرکت تحریم شکن توتال فرانسه خود داری کرد )
 اما  در شرایط فعلی دو عامل دولت آمریکا را به سمت اجرای تدریجی تحریم با نک مرکزی سوق می دهند . نخست فضای انتخاباتی آمریکا ست که در آن رقبای جمهوریخواه اوباما برای جلب افکارعمومی موضع سختی در مقابل رژیم ایران گرفته اند . اوباما برای آنکه ازاین لحاظ از رقبا عقب نماند درشرایطی که آنها به درستی روی مسأله زمان وفرصت محدود مقابله با شرارت اتمی رژیم ایران انگشت گذاشته اند ، می تواند به اجرای سریعتر قانون تحریم با نک مرکزی ایران روی آورد . دوم آنکه کشورهای دوست آمریکا در منطقه خاورمیانه به شدت ازدست رفتن فرصت مقابله با پیشروی رژیم ایران به سمت دستیابی به بمب اتمی نگرانند و آمریکا برای آنکه به نگرانی به جای آنها پاسخ لازم بدهد ازجمله می تواند اجرای قانون تحریم با نک مرکزی را قبل از آنکه فرصت از دست برود به اجرا در آورد .

چه می توان کرد ؟
ازآنجاییکه جلوکیری غیرنظامی ازفعالیتهای شرارتبار وخانمانسوز اتمی رژیم ایران ، به مصلحت ملی ما ایرانی هاست و می تواند ازجنگ واستمرارعوارض وخامتبار ایمنی ، اقتصادی وسیاسی این فعالیتهای ضد ملی جلوگیری کند، ما ایرانی ها در جلوگیری از مجهزشدن رژیم ضد بشری ولایت فقیه به بمب اتمی ، ازخارجی ها ذینفع ترهستیم و به حکم وظیفه ای ملی ، با پرداخت بهای لازم ، باید در این جهت بکوشیم . .
21 دی ماه 1390