حدود دوهزار ایرانی و یکصد اروپایی و چند خبرنگار حضور دارند. این یکی از تجمعهایی است که به شکل منظم در هر فصل سال، به سود این گروه، یعنی مجاهدین خلق ایران، برگزار میشود.
http://www.youtube.com/watch?v=vaxm7Blf4lA
میهمانان بسیار ویژه
در اولین جمعة ماه ژانویه، فهرست دعوت شدگان که معمولا چشمگیر است ، اینبار در این زمینه رکوردشکنی کرده است. شخصیت مهمی مثل هوارد دین، رئیس پیشین حزب دموکرات در جلسه حضور دارد. همچنین جان بولتون را مییابیم، سیاست مدار سرسخت غیرقابل مذاکرهیی که با صدای بلند از دولت آمریکا خواهان سرنگونی رژی ملاها شده است . چهار ژنرال آمریکایی که با سوابق خدمت در عراق یا سرویسهای ضدتروریستی و یک وزیر پیشین امنیت داخلی آمریکا نیز به چشم میخورند.
و شخصیتی مثل«فیلیپ دوست بلازی» در این جا حضور دارد که وزیر چند کابینة فرانسه بوده و در حال حاضر دارای سمت نایب دبیرکل، و مشاور ویژة بانکیمون برای تامینمالی طرحهای جدید توسعه میباشد.
همچنین کسانی که نمی توان آنها را از قلم انداخت: لوئیس فری، رئیس پیشین اف بی آی تا سال 2009، و اد رندل دموکرات، فرماندار سابق پنسیلوانیا درمیان دعوت شدگان هستند.
مدعوین دیگری راهم یکی بعد از دیگری کشف میکنیم. ازجمله حضور دو آلمانی (یک رئیس پیشین مجلس فدرال و دیگری نایب رئیس سابق کمسیون اروپا) و هم چنین یک سناتور ایتالیایی که گروه میهمانان را دلچسبتر میکند.
حیرت انگیزتر از همه برای من حضور فیلیپ دوست بلازی بود. او که یک صاحب منصب در سازمان ملل متحد است، با آزادی تمام سخن میگوید! او خیلی رسمی خواهان برگزاری یک کنفرانس بین المللی بزرگ برای حل و فصل بحران اشرف شد:
اینجا مایلم، خانم رجوی گرامی، به شهامت و عزم راسخ شما درود بفرستم و بگویم که از خواست شما برای برگزاری یک کنفرانس بزرگ بین المللی درباره این مسأله دردناک پشتیبانی میکنم
پس من بیش از همیشه در کنار این شجاعان و قهرمانان اشرف که به خاطر نیل به دموکراسی، نیل به آزادی و صلح [در کشورشان] تا این اندازه رنج کشیده اند، هستم. شما بیش از اندازه رنج برده اید، به طور مضاعف هم در کشورتان و هم در تبعید مورد سرکوب قرار گرفته اید و انواع و اقسام تهمت ها و افترائات را در مبارزه شجاعانه خود تحمل کرده اید. بدانید که ما امروز حضور داریم تا به رنج و درد شما پایان دهیم و از خواست های مشروع و برحقتان دفاع کنیم. من این ها را به دبیرکل ملل متحد که به او اعتمادی راسخ دارم، خواهم گفت. از این پس سازمان ملل متحد مسئولیت عظیمی در قبال شما بر عهده دارد. تردیدی در عزم راسخ ما نداشته باشید. امشب دولت عراق باید درک کند که نهایتا مطالبات بی تناسب و نامشروعش حد و نقطه پایانی دارد. خانم رجوی عزیز، ما در کنار شما هستیم، در کنار این زنان، جوانان و مردانی هستیم که رنج بسیار برده اند. می خواهم به آنها بگویم که تنها نیستند. و کسانی که می خواهند آنها را مرعوب و منکوب کنند بدانند که ما هیچگاه رهایشان نخواهیم کرد.
همگی سخنرانان یک پیام را با قدرت تکرار کردند:
سازمان مجاهدین یک سازمان تروریستی نیست. آنها که مدتهاست برای خوشامد رژیم ایران در دوران ریاست جمهوری خاتمی، در این دسته بندی در اروپا و آمریکا قرار گرفته بودند، از لیست اروپا بیرون کشیده شدند...
امیدوارم آنچه تاریخدانان ثبت میکنند این باشد که تاکید ما برای خروج مجاهدین از لیست بالاخره توسط دولت ایالات متحده شنیده شد. اتحادیه اروپا، انگلستان و حتی دادگاههای ایالات متحده، گفتند دلیلی وجود ندارد. هیچ توجیه قانونی وجود ندارد. همکاران من اینجا شنیده اند و شما خانمها آقایان شاید شنیده باشید که من گفتم هر روزی که من افتخار خدمت به دولتمان را داشتم، کاخ سفید و وزیر امنیت داخلی برای تقریبا 4 سال تقریبا هر روز من لیستی از تهدیدات تروریستی علیه ایالات متحده را میگرفتم. و باید به شما بگویم حتی در یک مورد هم در آن 4 سال که این لیستها را میگرفتم و گاه دو صفحه بود و گاه 20 صفحه بود ولی هرگز در هیچ زمانی من اشاره ای به مجاهدین خلق ندیدم. هرگز. چقدر عجیب. مطلقا عجیب است.
مجاهدین را از لیست خارج کنید. از لیست خارج کنید. از لیست خارج کنید. همین الان اقدام کنید.
سخنرانان هم چنین می گویندمجاهدان اشرف باید در مقابل پلیس دولت کنونی عراق حفاظت شوند. آنها باید دوباره در محلی متمرکز شوند تا به عنوان پناهنده به کشورهای ثالث فرستاده شوند.
و اینکه رژیم ملاها باید کنار زده شود، چون برای دموکراسیهای جهان خطرناک و برای مردمش مضر است.
و اما موضوع پول: چه کسی پول سخنرانان را پرداخت میکند؟
هر سخنرانی استیل و سبک خاص خودش را دارد. اما این تعداد میهمان با گرایشات متفاوت این سوأل را در ذهن من بر میانگیزد: چطور آنها چنین زمانی را برای این کار اختصاص میدهند و آیا مجاهدین که به نظر میرسد پولدارند به آنها پول میدهند؟
من این سوأل را از اد رندل کردم. او به صداقت و روراستی اش شهرت دارد. وی گفت قیمت هر سخنرانی در خارجه بین 10 الی 20هزار دلار است که معادل سه روز کار میباشد. فرماندار سابق پنسیلوانیا بدون اینکه تلاش کند چیزی را پنهان کند، میگوید: «من خرجم را از مصاحبه هایم در سی ان ان در میآورم و این قیمت معمول است». اما وی میافزاید: «در صورت نیاز به یک سخنرانی فوری هر جا که باشد، من درخواست پول نمیکنم. در ضمن من هرگز از مجاهدین درخواست پول نکردم. امروز من کاملا به اهداف آنها متعهد شده ام و حاضرم اگر لازم باشد بدون اینکه پولی درخواست کنم، به عراق بروم».
یک کمیتة تلفنی بسیار ویژه
و بالاخره بدانید که شش تن از این آمریکاییان، منجمله اد رندل، در کال کنفرانسهایی با وزارت خارجه شرکت میکنند! این به این معنی است که آنها مشاورین هیلاری کلینتون محسوب میشوند. این لااقل دهمین کنفرانس این گروه میباشد. رندل به من یادآوری میکند که برای این کنفرانسها پولی دریافت نمیکند. هدف آنها مذاکره بین ایالات متحده و دولت عراق بر سر توافقی برای اعزام اشرفیها به عنوان پناهنده به سایر کشورهاست. از آنجایی که دولت اوباما فقط همین اخیرا این پرونده را جدی گرفته، و از آنجایی که دولت مالکی از مجاهدین کینه دارد و به توافقات مختلفی که با ایالات متحده یا سازمان ملل متحد در رابطه با اشرفیها امضا کرده پایبند نیست، کار این کمیته بسیار بسیار حساس و هیجان انگیز است.
شکی نیست، هیچ گونه شکی نیست که ایالات متحده مسئولیت اخلاقی و حقوقی دارد که تضمین بدهد ساکنان اشرف به هر شکل ممکن باید حفاظت بشوند تا زمانی که هر کدام از آنها به خارج جابجا شوند.
هیچ شکی در آن نیست، این مسئولیت ما است.
اگر به تماسهای تلفنی که ما با وزارت امور خارجه و مسئولان آمریکایی دیگر داشتیم، گوش کنید، تلاشهای مختلفی برای اجتناب از پذیرفتن مسئولیت را خواهید شنید که الان مسئولیت عراقیان است و مسئولیت سازمان ملل متحد است، نخیر مسئولیت ایالات متحده است که این کار به درستی پیش برود.