بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق در مصاحبه با تلویزیون العربیه 29دی، درباره بحران سیاسی عراق، نسبت به خودکامگی و تک روی و زیرپا گذاشتن توافقات اربیل هشدار داد و درمورد دکتر طارق الهاشمی گفت: طارق الهاشمی همچنان معاون رئیس جمهور و همزمان میهمان رئیس جمهور و ایالت کردستان است.
العربیه پرسید: در صورتی که کنگره ملی بصورت خوبی برگزار شود، آیا شما برای شرکت در آن به بغداد خواهید رفت؟
بارزانی پاسخ داد: بدون شک اگر کمیته برگزار کننده برای کنگره بنحوی که موفقیت آن تضمین باشد آماده شود، شرکت خواهم کرد چرا که در واقع من و دیگران از شرکت در جلساتی که بر سر بسیاری موضوعات در آن به توافق می رسیم، ولی همینکه جلسه تمام می شود همه چیز فراموش می شود، خسته شده ایم و این چیزی است که بر سر توافقات اربیل آمد.
در پاسخ به این سؤال که « برای حضور در این کنگره چه درخواستی دارید؟ بارزانی پاسخ داد: یکم بر سر شراکت توافق وجود داشته باشد و بر سر اینکه مفهوم شراکت در دولت چیست. بازگرداندن توازن به ارتش و ارگانهای امنیتی و التزام به قانون اساسی، مشخص کردن آیین نامه مشخص و روشن برای نخست وزیری، عدم تک روی در اتخاذ تصمیمات مهم متعلق به سرنوشت عراق.
بارزانی در مصاحبه با العربیه درمورد بحران سیاسی و دیکتاتوری در عراق گفت: تک روی وجود دارد ، بویژه در موضوع بنای مجدد ارتش تک روی روشن است . هم چنین حذف دیگران وجود دارد. ارتش همانطور که در قانون اساسی آمده، متعلق به مردم عراق است و ممکن نیست بتوان قبول کرد که شخصی و یا طرفی و یا مقامی با هر منصبی، بتواند ارتش را به تنهایی مجددا بنا کند ، ارتش متعلق به همه است.
رئیس اقلیم کردستان عراق، درمورد اتهامات نوری مالکی علیه دکترطارق الهاشمی گفت: طارق الهاشمی همچنان معاون رئیس جمهور و همزمان میهمان رئیس جمهور، و ایالت کردستان است.
بارزانی آشفتگی امنیتی و بحران سیاسی درعراق را به هم مرتبط دانست و افزود: درگیری سیاسی باید پایان بگیرد, باید دولت، مشارکتی باشد و همه احساس کنند در مدیریت کشور شریک هستند.اگر این مشارکت محقق شود من فکر میکنم وضعیت امنیتی بشکل خیلی روشن و سریع ممکن است حل شود.
بارزانی عدم موفقیت در برگزاری کنگره ملی را یک فاجعه برای عراق توصیف کرد و درپاسخ به این سؤال که اگر کنگره ملی برگزارنشود، چه انتخابهای دیگری وجود دارد؟، گفت: انتخابهایی هست مثلا رفتن به سمت انتخابات قبل از موعد, تغییر دولت, تبدیل بخشی بعنوان اپوزیسیون, یعنی انتخابهایی وجود دارد، ولی نگران هستم که امور به صورتی بهم بریزد که حتی جایی برای این انتخابها هم نباشد.