ویلیام بوردون گفت: «در مبارزه برای اشرف، ما برای ”حقوق“ مبارزه می کنیم. آنها سمبل نبرد برای حقوق بشر برای تمامی نوع بشر شده اند». بوردون افزود: «رژیم ایران از طریق دولت عراق به صدور احکام ساختگی بازداشت علیه آزادیخواهانی که برای استقرار آزادی در ایران مبارزه می کنند، ادامه میدهد».
این لحظات تعیین کننده و حساس هستند، زیرا همان طور که می دانید ما از جامعة جهانی و از سازمان ملل متحد انتظار داریم و از آنها می خواهیم که یک سپر کامل و محکم به شکل ارائه تمام تضمینهای لازم برای جامعه اشرف ایجاد کنند که هم به لحاظ حقوقی و هم از نظر فیزیکی خواست اصلی آنها ست و سزاوار برخوردار بودن از این تضمینها هستند.
امروز حفاظت قطعی و پایدار از ساکنان اشرف از سوی جامعه بین المللی فوریت مطلق دارد. جو موجود آکنده از تنشهای فزاینده و سنگین است و سلطه رژیم ایران بر رژیم عراق به شکلی مخوف، موذیانه و تهوع آور اعمال می شود.
می دانید که 36تن از ساکنان اشرف در حمله روز 8 آوریل 2011 به صورتی کشتار شدند که می توان به آن عنوان «جنایت علیه بشریت» را داد. 350 تن از آنان دراین حمله مجروح شدند. می دانید که رژیم ایران بیش از پیش به لحاظ سیاسی و دیپلوماتیک منزوی می شود و شاید هم دقیقاً به همین علت، همچنان به صدور احکام جلب بین المللی ادامه می دهد که من هم اکنون یکی از آنها را پیش رو دارم.
احکامی کاملاً ساختگی و مطلقاً فاقد هرگونه سندیت که صرفاً به اعمال فشار بلاوقفه علیه آزادیخواهان و مبارزان راه آزادی که سرانجام روزی پیروز خواهند شد و دموکراسی را در تهران مستقر خواهند کرد، ادامه دهد.
پس هوشیاری ما باید چند برابر شود، باید بلاوقفه ادامه یابد تا این که جامعه بین جهانی، تمام جامعه بین المللی، درسهای لازم از احکام قضایی دادگاههای اروپا که لحظاتی پیش یادآوری شدند ، بگیرد و به اجرا بگذارد. ما بار دیگر مقامات آمریکایی را فرا می خوانیم مجاهدین را از لیست خود خارج سازند. این امر، اهمیت اساسی دارد، زیرا با توجه به آنچه به شما گفتم و آنچه که دیگران تا لحظاتی دیگر خواهند گفت، همه به اثرات شمشیر داموکلسی که به این شیوه بر سر ساکنان اشرف آویخته شده واقف هستند.
ما با مبارزه به خاطر جامعه اشرف، در واقع برای پیروزی حق و حقوق می جنگیم. با جنگیدن برای جامعه اشرف به واقع در کنار جامعه بین الملل برای محترم شمرده شدن حقوق بشر، مبارزه می کنیم. ساکنان اشرف به نوعی و شاید بدون اینکه خواسته باشند به سمبل مبارزه برای بشریت معاصر مبدل شده اند. در پایان، چون طبعاً تا لحظاتی دیگر رشته کلام را به سخنرانان برجسته این کنفرانس خواهم سپرد، این نکته را بگویم که راه حل منتج از موافقتنامه امضا شده در تاریخ 25 دسامبر 2011 با نماینده سازمان ملل ناکافی، ناقص و مبهم است.
و به این شکل سایه وقوع جنایت علیه پناهندگان اشرف بر آنان سنگینی می کند. کمپ لیبرتی به لحاظ مساحت بسیار کوچک است و مساحت گفته شده، کاهش یافته است. قرار است یک قرارگاه پلیس در کنار آن ایجاد شود. به این ترتیب سایه ارعاب و تهدید همچنان بر دوستان اشرفی ما، یعنی متحدان دموکراسی و متحدان بشریت متمدن، سنگینی می کند.