رژیم ایران با مذاکره دست از اتمی نمی کشد

 سخنرانی بولتون در کنفرانس محافظه کاران آمریکا (سی پک)
تلویزیون سی اسپن    9 اسفند 88
جان بولتون, سفیر سابق آمریکا در ملل متحد: ... بگذارید نگاهی به برخی نمونه های مشخص ناتوانی دولت اوباما بیندازیم... من می خواهم در برخی زمینه ها, که فکر می کنم اشتباهات خیلی خطرناکی کرده, متمرکز شوم. از ایران شروع می کنیم. ما طی 13 ماه گذشته, از خیلی جهات, شاهد استمرار شکست سیاست دولت بوش هستیم, سیاستی که بر اساس آن فکر می کرد, می توان با مذاکره با ایران , این کشور را بر آن داشت, که دست از برنامه اتمی خود بکشد.  در حقیقت, سرویسهای اطلاعاتی ما در سال 2007 گفتند, که ایران ممکن است جنبه تسلیحاتی برنامه اتمی خود را متوقف کرده باشد. درست در همین هفته, آژانس بین المللی انرژی اتمی, گزارشی منتشر کرد که در مورد برنامه اتمی ایران نسبت, به برآورد جامعه اطلاعاتی در سال 2007, اظهار نگرانی بیشتری بعمل آورد. در حقیقت, ایران قویا در مسیر برنامه تسلیحاتی اش پیش می رود و با گفتگو, دست از این برنامه نخواهد کشید. تحریمات پیشنهادی موجود, در شورای امنیت ملل متحد, به تصویب نخواهند رسید. ایران به پیشرفت خود در این زمینه ادامه خواهد داد و در همان حال, همچنان بزرگترین تامین کننده مالی تروریسیم در جهان است. با این وجود, پرزیدنت همین 10 روز پیش گفت, هنوز راه بازگشت ایران به پای میز مذاکره باز است. اگر شما جای رژیم ایران باشید, اگر جای  محمود احمدی نژاد باشید, که برای بدست آوردن ظرفیتهای اتمی تلاش می کنید, و می خواهید به تصورات خود در زمینه پاک کردن اسراییل از روی نقشه, جامه عمل بپوشانید, از صحبتهای رییس جمهور آمریکا, که مرتبا می گوید : اوه من می خواهم با شما مذاکره کنم, چه نتیجه ای می گیرید؟ نتیجه ای که می گیرید این است که, با هیچ مشکلی ابدا مواجه نخواهید شد. در مواجه با این سیاست, چند بار شنیده شده که سارکوزی, رییس جمهور فرانسه, گفته است, چرا اوباما اینقدر ضعیف است؟ وقتی که رییس جمهور فرانسه, رییس جمهور آمریکا را مورد انتقاد قرار می دهد (تشویق حضار) , پس باید فهمید که ما توی دردسر هستیم. (خنده حضار) حتی وقتی که رییس جمهور, تصمیماتی اتخاذ می کند که من فکر می کنم حساس هستند, مانند مورد مربوط به افزایش نیروهایمان در افغانستان, یا تشخیص این موضوع که برای نبرد با طالبان , نیاز داریم در پاکستان بیشتر درگیر شویم, و اینکه نه تنها آنها را در افغانستان شکست دهیم, بلکه اطمینان حاصل کنیم که بر پاکستان, که زرادخانه تسلیحات اتمی دارد, غلبه نکنند, حتی در اعلام این موارد هم, همزمان و در همان سخنرانی, قول می دهد که نیروها را تا تابستان 2011 بیرون بکشد... این, علامت دیگری است به القاعده , به طالبان, و به تروریستهای موجود در سراسر جهان, که اگر به قدر کافی منتظر بمانید, این دولت صبرش تمام می شود و دنبال کار دیگری می رود. ارتش ما در حال حاضر و در گذشته , از خودش در مورد اینکه چطور در این جنگ به پیروزی برسد, ضعف نشان داده است. (تشویق حضار) ... ما با یک چنین مشکلی در عراق نیز مواجه هستیم. در آنجا هم به نظر می رسد که  رییس جمهور, بجای سرمایه گذاری مستمر بر روی منافع استراتژیک آمریکا در عراق, به یک جدول زمانی برای خروج مقید است.  اگر افراد فکر کنند که شما بر اساس یک جدول زمانی, عقب نشینی خواهید کرد, طبعا می گذارند این کار را بکنید و صبر می کنند تا نیروهای آمریکایی بروند. اینها نشانه های ضعف است که اوباما بطور مکرر می فرستد, و دوست و دشمن می توانند آن را بروشنی ببینند. از جنبه مثال و نمونه, بگذارید از پروسه صلح خاورمیانه نتیجه ام را بگیرم. در آنجا, 13 ماه تلاشهای بی فایده دولت اوباما, دولت آمریکا را در خاورمیانه, در موضعی ضعیفت قرار داد و اسراییل را در معرض خطر بیشتری نسبت به قبل گذاشت. وقتی آمریکا پرستیژ سیاسی خود را در تلاشی برای مذاکره خرج می کند, و شکست می خورد, دیگر در همان موقعیت قبلی که شروع کردیم, نخواهیم بود,  بلکه در موقعیت بدتری خواهیم بود... مذاکره, یک سیاست نیست, بلکه یک تکنیک است (تشویق حضار) و اگر در پشت این سیاست, ماده ای نداشته باشید, طبعا موفق نخواهید شد...