بیانیه اجلاس اروپایی- آمریکایی در پارلمان اروپا
7فوریه 2012
روز 7 فوریه به دعوت گروه دوستان ایران آزاد که یک تشکل فراگروهی در پارلمان اروپاست, یک اجلاس اروپایی- آمریکایی در ارتباط با شرایط کنونی سیاسی ایران و منطقه و ضرورت حفاظت از ساکنان اشرف، اعضای اپوزیسیون ایران به ریاست جیم هیگینز عضو هیات رییسه پارلمان اروپا برگزار شد. در این اجلاس دهها عضو پارلمان اروپا از جمله آلخو ویدال کوادراس نایب رییس پارلمان اروپا، استرون استیونسون، رییس گروه رابطه با عراق پارلمان، و همچنین شخصیتهای برجسته آمریکایی مانند هاوارد دین، کاندید سابق ریاست جمهوری و رییس سابق حزب دمکرات و سناتور توریسلی، و پاتریک کندی و جان بروتون نخست وزیر سابق ایرلند شرکت و سخنرانی کردند. خانم مریم رجوی رییس جمهور برگزیده مقاومت ایران، سخنران ویژه این گردهمایی بود. شرکت کنندگان در این اجلاس بر نکات زیر تاکید داشتند.
1- در شرایطی که قیام مردم سوریه، دیکتاتور این کشور را در آستانه سرنگونی قرار داده و بالانس قوا در منطقه بسرعت علیه رژیم ایران و دیکتاتوری دست نشانده اش در عراق تغییر میکند، خامنه ای، رهبر رژیم در نماز جمعه 3فوریه در تهران، به جامعه جهانی اعلام جنگ داد و گفت رژیمش بی توجه به تحریمهای بین المللی به پروژه های تسلیحات اتمی و مداخلات در منطقه ادامه میدهد و برای استقرار حکومتهای اسلامی در منطقه تلاش خواهد کرد. او بار دیگر به نابودی اسراییل فراخوان داد و گفت آمریکا در آستانه فروپاشی قرار دارد.
2- این رویکرد نه از موضع قدرت بلکه از شدت بحران و ضعف رژیم است که قادر به هیچگونه انعطاف نیست. هر گونه سازش به معنای تسریع سقوط و فروپاشی رژیم است. در حالیکه به گفته ناظران خارجی نارضایتی اجتماعی بشدت اوج گرفته و بحران اقتصادی کشور را فراگرفته، خامنه ای در وحشت از بالا گرفتن قیامهای مردمی در آستانه نمایش انتخابات مجلس رژیم، در 3 فوریه رقبای درونی خود را تهدید کرد که باید تسلیم شورای نگهبان باشند. شورای نگهبانی که همه اعضای آن مستقیم یا غیر مستقیم توسط شخص خامنه ای انتخاب شده اند.
3- رژیم ایران به موازات تلاش برای دست یابی به بمب اتمی، تلاش میکند ساکنان اشرف، اعضای سازمان مجاهدین اپوزیسیون اصلی خود را تا قبل از اینکه موج تغییر از سوریه به عراق و ایران برسد، نابود کند تا ساده تر بتواند بر این بحران فراگیر فایق شود. چون بخوبی میداند که مقاومت ایران، مهمترین عاملی است که می تواند نارضایتی گسترده اجتماعی و وضعیت انفجاری جامعه ایران را به یک تغییر بنیادین و دمکراتیک رهبری کند.
4- تجربه قیامهای2009 و 2011 نشان داد که کسانی که از درون این رژیم برخاسته و حالا مدعی جنبش سبز در ایران هستند، هیچگاه ظرفیت سیاسی و شجاعت اخلاقی رهبری قیام مردم را ندارند و بالمال در خدمت خامنه ای و رژیمش در خاموش کردن این جنبش و ناامید کردن مردم نقش یگانه ای ایفا کردند. آنها میخواهند بدون پرداخت هیچ هزینه ای، رژیم ولایت فقیه را با همان ساختار و با همان قانون اساسی، حفظ کنند و تنها جایی در آن ساختار برای خود پیدا کنند. چیزی که مردم ایران با شعارهای مرگ بر اصل ولایت فقیه به هیچوجه پذیرای آن نیستند.
5- اجلاس 7فوریه بر این اعتقاد بود که جامعه جهانی بویژه اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا می بایست مقاومت ایران و رییس جمهور برگزیده آن را به عنوان اپوزیسیون مشروع و آلترناتیو دمکراتیک این رژیم، برسمیت بشناسد و از ساکنان اشرف حفاظت کند. این نه تنها یک وظیفه سیاسی و اخلاقی بلکه نیاز صلح جهانی است. خانم رجوی بدرستی تاکید کرده است که تحریمها بسیار ضروری است اما راه حل نهایی برای خلاصی از فاشیسم دینی مجهز به بمب اتمی تغییر این رژیم و استقرار یک دمکراسی سکولار است که خواهان یک ایران غیر اتمی است. این تغییر تنها بدست مردم و مقاومت ایران امکان پذیر است.
6- اجلاس هر گونه اعمال فشار و شانتاژ به ساکنان اشرف برای انتقال به کمپ لیبرتی را محکوم کرد و بر این تاکید کرد که لازمه انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی تامین حداقل تضمینهای ساکنان اشرف است، حداقلهای مشروع و منطقی که بدون تامین آنها لیبرتی چیزی بیشتر از زندان نیست.آزادی انتقال اموال منقول و خودروهای ساکنان به لیبرتی، عدم وجود پلیس در محوطه کوچک لیبرتی، آزادی تردد، داشتن حداقل مساحت برای ساکنان حداقلهایی است که اگر دولت عراق حاضر به تامین آنها نباشد، نشان میدهد که نیات شومی در سر می پروراند و به این ترتیب هیچ دلیلی برای حرکت ساکنان وجود ندارد.
7- اجلاس از ابتکار شجاعانه خانم رجوی مبنی بر اینکه به منظور حسن نیت 400 تن از ساکنان با اموال منقول و خودروهای خودشان به لیبرتی بروند، تا بقیه شرایط برای انتقال دیگر ساکنان فراهم شود قویا تقدیر کرد و ابراز امیدواری کرد که دولت عراق با پذیزش این ابتکار سخاوتمندانه حداقل حسن نیت خود را نشان دهد. بدون برآورده شدن این شرایط, انتقال بقیه ساکنان امکان پذیر نخواهد بود.
8- اجلاس تاکید کرد با توجه به همه محدودیتها و خطرات موجود در لیبرتی، از این راه حل قویا حمایت میکندکه پس از انتقال اولین گروه 400 نفره به لیبرتی، دومین گروه تنها زمانی منتقل شوند که گروه اول لیبرتی را به کشورهای ثالث ترک کرده باشند. به عبارت دیگر لیبرتی هیچگاه بیش از 400 نفر را در بر نگیرد.
9- اجلاس ضمن تقدیر از تلاشهای آقای مارتین کوبلر نماینده ویژه دبیرکل درعراق در رابطه با اشرف، تاکید کرد او باید به این حقیقت توجه کند که ساکنان اشرف و رهبری کمپ و خانم رجوی ماکزیمم انعطاف و همکاری را از خود نشان داده اند و از بسیاری از حقوق خود صرفنظر کرده اند اکنون زمان آنست که آقای کوبلر رفتار بی طرفانه در پیش بگیرد و با شجاعت از حقوق مینیمم ساکنان اشرف دفاع کند و نگران عکس العملهای دولت عراق و رژیم ایران نباشد. او جامعه بین المللی را در کنار خود دارد و اگر ملاحظات سیاسی را کنار بگذارد، بدون شک این حداقلها را می تواند بدست بیاورد.
اجلاس ضمن ابراز تاسف از امضای یاداشت تفاهم از سوی نماینده ویژه بدون توافق و اطلاع ساکنان در 25 دسامبر و انتشار اطلاعیه 31 ژانویه مبنی بر آمادگی کمپ لیبرتی باز هم بدون اطلاع و هماهنگی ساکنان، آنهم در حالیکه کمپ لیبرتی استانداردهای بین المللی حقوق بشر و حقوق انساندوستانه را بر آورده نمیکند، خواستار این شد برای اینکه هیچ چیز در ابهام نباشد، یک توافقنامه تحت عنوان Executive document of the arrangements of transfer توسط نماینده ویژه و نماینده ساکنان و نماینده دولت عراق امضا شود که مانند سایر موارد عراق نتواند تعهدات شفاهی را زیر پا بگذارد.
10- اجلاس ضمن تشکر و تقدیر از مواضع کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد، از کمیساریای عالی پناهندگان خواست تا پروسه باز تایید پناهندگی ساکنان اشرف را هر چه سریعتر شروع کند و علیه محدودیتهای اعمال شده از سوی دولت عراق اعتراض کند. هم اکنون بیش از 5 ماه است که این پروسه که لازمه باز اسکان ساکنان اشرف است، همچنان متوقف مانده است.
11- اجلاس از توجهات ارزشمند دبیرکل به موضوع اشرف قدردانی نموده و از ایشان و شورای امنیت ملل متحد میخواهد تا محدودیتهای اعمال شده علیه یونامی و UNHCR توسط دولت عراق را محکوم نموده و به نماینده ویژه کمک کنند تا بدور از تاثیر پذیری از فشارهای مستمر دولت عراق و رژیم ایران اقدامات قاطع تر و موثرتری برای حل صلح آمیز مساله اشرف به عمل بیاورد.
12- اجلاس از بارونس اشتون و کشورهای عضو اتحادیه اروپا و از سکرتری کلینتون و دولت آمریکا خواست، رویکرد فعالتری بر عهده گرفته و ملل متحد و بویژه آقای کوبلر را در راستای تعهدات فوق هدایت و حمایت کنند و منابع ضروری را در اختیار کمیساریا عالی پناهندگان قرار داده و با پذیرش ساکنان اشرف بویژه بیماران و مجروحان را در اسرع وقت شروع کنند و دولت آمریکا را بطور خاص به حذف برچسب نامشروع و غیر قانونی تروریستی علیه سازمان مجاهدین فراخواند تا مانع عمده در برابر باز اسکان ساکنان و بهانه عمده مالکی برای سرکوب آنان را از سر راه بردارد. جامعه جهانی و بویژه ایالات متحده می بایست، با اهرمهای سیاسی و اقتصادی گسترده ای که در اختیار دارند، اجازه ندهند، دولت مالکی که با حمایت آمریکا بر سر کار آمده و تنها با حمایت آن بر سر کار آمده بار دیگر ساکنان بی دفاع اشرف که آمریکا در سال 2003 رسما و قانونا حفاظت آنها را بر عهده گرفته است، قتل عام کند
کمیته دوستان ایران آزاد در پارلمان اروپا
بروکسل