پرویز فتاح گفت: دوستی تعریف می کرد که یک بنده خدای بسیار فقیری که از دار دنیا فقط یک موتور و مقداری خرت و پرت داشت ، روزی دچار حادثه و نقش بر زمین شد. وقتی رسیدم ، دیدم برخاسته و دارد وسایلش را از زمین جمع می کند. هر تکه و قطعه ای که از زمین بر می داشت می گفت: خدایا شکرت!
به او گفتم: تو که چیزی از مال دنیا نداری و همین ها هم که روی زمین ریخته اند و به این روز افتاده ای! پس شکر خدا گفتنت چیست؟ گفت: این شکر برای خداست اما اگر مسوولان بشنوند و بفهمند ، برای آنها از هر ناسزایی بدتر است.
حالا حکایت حضور پرشور مردم ما در راهپیمایی 22 بهمن است که حضورشان شکرگذاری به خداوند است و در پاسداشت اصل نظام اما در واقع تلنگری به مسوولان است اگر مسوولان متوجه باشند!!. مسوولان نباید این حضور را به خود بگیرند و فکر کنند که مردم برای تأیید آنها و عملکردهایشان به صحنه آمده اند و بدین ترتیب از این حضور برای خود مهر تأییدی بسازند.