کوربت را می توان در این جملة معروف نویسنده و نمایشنامه نویس شهیر هموطنش شکسپیر خلاصه کرد که او از جمله کسانی بود که «بزرگی را به دست آورد». 
 آری کارهای بزرگ، از مردان بزرگ ساخته می شود، و کوربت در سلک این مردان بزرگ بود.
رابین کوربت در 22 دسامبر 1933 به دنیا آمد.  پس از پایان تحصیلات، شغل خبرنگاری را انتخاب کرد و در روزنامه های بیرمنگهام، ایوینیگ میل و سپس دیلی میرور، قلم زد و در 1968 معاونت سردبیر هفته نامه فارمرز را به عهده گرفت
رابین کوربت، برای اولین بار در سال 1974 از سوی مردم انگلستان در ایالت همل همپستد به مجلس عوام انگلستان راه یافت و به مدت پنج سال در دفاع از حقوق مردم حوزه خود در مجلس عوام حضور داشت.
او یک دوره دیگر به عرصه روزنامه نگاری بازگشت و برای برخی از رسانه های صاحب نام انگلستان قلم زد.
رابین کوربت بار دیگر در سال 1983خود را برای نمایندگی مجلس عوام انگلستان کاندید کرد و از سوی مردم انتخاب شد و تا سال 2001 به مدت 18سال یکی از فعال ترین نمایندگان پارلمان انگلستان، از جمله به عنوان رئیس کمیسیون داخلی مجلس بود.
در این سال به عضویت مجلس اعیان انگلستان درآمد و از سال 2005 نیز، ریاست گروه لردهای حزب کارگر در مجلس اعیان را به عهده داشت.
اما، آنچه که رابین کوربت را از بسیاری دیگر متمایز می کند، این بود که او الماس را در اعماق زمین و حقیقت را در اندیشه ها جستجوی می کرد. انسانی شریف، بی ریا، مدافع آزادی برای ستمدیدگان و خصم دیکتاتورها به خصوص دیکتاتوری ضدبشری آخوندی. همین ویژگیهایش بود که از سه دهه پیش، وقتی با مقاومت و مجاهدین آشنا شد، گویی به حقیقتی که در جستجویش بود، دست یافت و به یکی از پایدار ترین یاران مجاهدین و به ویژه مجاهدان اشرف تبدیل شد و از پیشقراولان در پیکار تاریخی، قضایی و سیاسی در مقابله با برچسب رذیلانه تروریستی در انگلستان و در اروپا بود و آن را به شایسته ترین وجه به ثمر نشاند.
وی در یکی از نامه های خود در سال 1381 چنین نوشت:
مقاومت ایران یک مرز مشخص بین خودش و استفاده از نیروی نظامی کشیده است. رهبر آن مسعود رجوی پایبندی کامل جنبش به ”مرز سرخ” خود را اعلام کرده است. هرگز غیر نظامیان هدف قرار نگیرند و هرگز عملیات نظامی خارج از ایران انجام ندهند. ناظران مستقل، منجمله ارگان تحقیق رسمی کنگره آمریکا، سرویس تحقیقات کنگره، واقعیت این بیانیه را مورد تایید قرار داده اند.
این است کار بزرگ این مرد بزرگ. و هم او بود که در مقابل حمله وحشیانه مزدوران مالکی به اشرفیان با دلی غمبار برخروشید و خطاب به مجاهدان اشرف گفت: شما دلیرترین دلیران روی زمین هستید.
رابین کوربت فقید، سیاست را بدون شرافت نمی خواست. سیاست را با آلودگی به پلیدیهای مماشات نمی خواست، شرافت را در بازار سیاست، به حراج نمی گذاشت، بلکه شرافت را برای سلامت سیاست، تا لحظه خاموشیش، چون گنجی در ضمیر و وجدانش حفظ کرد و صیقل داد.
و چه خوب که مسئول شورای ملی مقاومت، مسعود رجوی، او را «راد مردی» بزرگ در عرصه پیکار برای حمایت از مجاهدین و مردم ستمدیده ایران برای دستیابی به آزادی، توصیف نمود و از او تقدیر کرد. 

سرده محمد قرائی  درسوگ لرد کربت راد مرد بزرگ

بساز قاب بلندی ز یاد، ای تاریخ!       درون آن بگذار عکس آن دلاور پیر
بلند آینه ای با شکوه سر تا پای         که نسلها بنشینند در تماشا، سیر
بریز بر سر و رویش ز گل هزار سبد     بپاش بر رخش آبی تمام عطر و عبیر
که اوست یاور انسان به رزم دد منشان    دلیر در همة پهنه ها دمان چون شیر
به زیر قاب، نیازی به ثبت نامش نیست    که آشناست برای هر آن کبیر و صغیر
هرآن که آید و بر وی نظر کند داند    در اوست گوهر انسان پاک بی زنجیر
برای قافلة عشق، مرهم و همراه       برای قافلة دد چو شیر دشمنگیر
هر آن که خواهد از انسان تجسمی بیند      بگو نگاه کنش! با نگاه ژرف وبصیر
یقینت ار ز شب کین، جریحه ای برداشت   بگو یقین رفتة خود را ازین ستاره بگیر
مرا خبر مده از رفتن چنین مردان            که باقیات جهانند این رجال کبیر