حسین شریعتمداری در «یادداشت روز» روزنامه حکومتی کیهان، 29 بهمن 1390 با «تیتر سرگردنه کشتی نگیرید» نوشت: «انتظار این بود- و انتظار گزافی هم نبود- که اصول‌گرایان در رقابتهای انتخاباتی پیش روی با فهرست واحد حضور پیدا کنند ولی این انتظار به‌رغم اصرار فراوان دلسوزان به نتیجه نرسید و دو جبهه عمده و بیشتر تعریف شده از طیف اصول‌گرایان، اگر‌چه در بسیاری از مناطق انتخاباتی سراسر کشور نامزدهای مشترکی دارند اما برای تهران که در آن نتیجه انتخابات نقش موثرتری دارد، دو لیست جداگانه ارائه کردند که فقط 5 کاندیدا در این دو فهرست 30نفره مشترک هستند و در این باره گفتنی‌هایی هست.
1- ابتدا باید گفت که وقتی دو حریف- در این‌جا ایران اسلامی از یکسو و آمریکا و متحدانش از سوی دیگر- با یکدیگر درگیر هستند، به یقین هر یک از آنها برای رخدادهای تعیین‌کننده در عرصه سیاسی حریف، برنامه‌ریزی ویژه‌یی خواهند داشت و انتخابات مجلس نهم از این قاعده مستثنی نیست. در این‌گونه موارد طرفین درگیر دو هدف را که اولی «ثابت و استراتژیک» و دومی «شناور و تاکتیکی» است دنبال می‌کنند.
آمریکا و متحدانش پنهان نمی‌کنند که فروپاشی نظام جمهوری اسلامی ایران را به‌عنوان یک هدف ثابت و استراتژیک در دستور کار خود داشته و دارند. این هدف ثابت متقابلاً در استراتژی کلان جمهوری اسلامی ایران نیز تعریف شده و دنبال می‌شود....
به پاره‌ای از اظهارنظرها و گپ و گفتهای شماری از آنان- تأکید می‌شود که فقط شماری از آنان- نگاهی بیندازید و این گفتنها و نوشتنها را در دو کفه «تقابل با دشمنان بیرونی و دنباله‌های داخلی آنها نظیر اصحاب فتنه و حلقه انحراف» از یکسو و «تقابل با یکدیگر» از سوی دیگر وزن کنید. کدام کفه سنگین‌تر است؟! برای برخی از این عزیزان غفلت زده، انگار نه انگار که پیچ بزرگ تاریخ در پیش است و به قول آقا، دو جریان مطرح جهان یعنی «اسلام» به پرچمداری ایران اسلامی و «استکبار و کفر جهانی» به پرچمداری آمریکا و متحدانش به این پیچ نزدیک می‌شوند و در این میان، به اعتراف دشمنان و به گواهی شواهد غیرقابل انکار، نظیر انقلابهای اسلامی منطقه، جنبش ضد سرمایه‌داری وال استریت و دهها شاهد و نمونه دیگر، تابلوهای راهنما بر سر این پیچ بزرگ آرم و آدرس ایران اسلامی را در خود دارند و...
آیا جای آن نیست که خطاب به برخی از عزیزان اصول‌گرا گفته شود؛ سر گردنه کشتی نگیرید! و تا دیر نشده برای پیشگیری از پراکندگی آراء، برخی به نفع برخی دیگر کنار بکشید! تکلیف شرعی که فقط ورود به مجلس نیست، گاهی اوقات تکلیف در کناره‌گیری برای پیشگیری از تشتت آراء نیز هست. و در این باره گفتنیهای دیگری هست.