ماجرا خیلی ساده است؛ قرار است جمعه آینده، انتخابات مجلس شورای اسلامی در سراسر کشور برگزار شود و از جمله در قم.
مشکل اما اینجاست که حوزه انتخابیه قم به اندازه تمام کاندیداها، نماینده ندارد و بنابراین چارهای جز رقابت نیست، اما وقتی رقیب انتخاباتی رئیس مجلسی باشد که به درخواست مراجع تقلید از قم کاندیدا شده، یا باید برگ برندهای برندهتر از آوازه رئیس مجلس به میان آورد، یا اخلاق مدارانه به نتیجه انتخابات گردن نهاد و یا راه سوم را برگزید: بر هم زدن قاعدهها بازی ولو به بهای دست یازیدن به کارهایی که معلم بزرگ اخلاق، آیتالله شهید دستغیب درباره آنها کتاب ”گناهان کبیره“ را نوشته است: تهمت، افترا، دروغ.
فکر میکنید این تهمتها و دروغها را چه کسانی سرهم و با کدام بودجه در تیراژهای بالا منتشر میکنند؟
- سازمان جاسوسی آمریکا، سیا؟. نه!
- اینتلیجنت سرویس بریتانیای کبیر؟. نه!
- لابد موساد، از این صهیونیستهای آدمکش هر چه بگویی بر میآید. . . نه، کار موساد هم نیست!
- کار سازمان منافقین است و احتمالاً از مقرشان در اردوگاه اشرف این دروغها و تهمتها را میسازند. . . . باز هم نه!
- حتماً کار سعودیهای وهابی از خدا بیخبر است. . . . این هم نه!
- طالبان؟. نه!
تلخ است اما واقعیت دارد؛ این بیاخلاقیهای آمیخته با گناهان کبیره، نه توسط نامسلمانان و کفار و منافقین تابلو دار که توسط کسانی صورت میگیرد که بیش از همه داعیه اخلاق دارند و اسلام اسلامشان گوش فلک را کر کرده است.
این واقعاً جای شگفتی و شرم دارد که مسلمانی، مقید به نماز اول وقت و روزه مستحبی پنجشنبهها و ذکر ایام هفته و اول پای راست را در مسجد گذاردن و. . . باشد و هرگاه از خیابان کنار حرم معصومه آل الله (علیها سلام) میگذرد، دست ارادت به سینه بگذارد و ”صلی الله علیک“ بگوید ولی در همان حال، به راحتی آب خوردن، پشت سر یک ”انسان“ دروغ سازی کند و کاخ ثواب هایش را به صاعقه تهمت بسوزاند! که چه بشود؟ که فلانی رأی بیاورد و به مجلس برود و فلانی رأی نیاورد! مصداق بارزی از فروختن آخرت خود برای دنیای دیگران؛ خسرانی بزرگتر از این یافت میشود؟!. . .
اما شرمآورتر از رویکرد این ”سیاهی لشکران سیاست“ که روزی این سویی اند و روزی آن طرفی، باید تأسف خورد به اتاق فکرهایی که به جای اندیشه در تعالی اخلاقی جامعه، خود به موتور محرکه بیاخلاقیها تبدیل شدهاند و ذکر شبشان ساختن دروغ است و همت روزشان اشاعه آن. باکی هم ندارند دروغ هایشان را با پول بیت المال چاپ کنند، سی دی بزنند یا در سایتها نشر دهند. اینان عمیقاً بر این باورند که هدف وسیله را دنبال میکند و چه هدفی متعالیتر از وصال معشوقه کرسیهای مجلس، آن هم نه برای یک روز و دو هفته و سه ماه، بلکه برای چهار سال و اگر توفیق (!) ی هم باشد، بیشتر و حتی مادام العمر!
مأموریت آنها این است: بکوشید لاریجانی رأی نیاورد و اگر هم رأی آورد، رأی اول نشود. ما برای ستاندن ریاست مجلس از دست او و دادن آن کرسی شیرین لقا به خودی هایمان به رأی پایین او نیاز مبرم داریم؛ اجرتان با خودمان!
واقعاً وقتی در شهر فقاهت و اخلاق، بهرغم نارضایتی علمای راستین شیعه، چنین میشود و زمانی که علیه رئیس یک قوه چنان میکنند، خدا به داد انسانهای شریف گمنامی برسد که در گوشه گوشه کشور مغضوب جریانهای قدرت شدهاند و صدایشان به جایی نمیرسد و تنها امیدشان به این است که ”آه“شان دامن ”ظاهرسازان بیتقوا“ را بگیرد و خداوند بر عذاب قبرشان بیفزاید».