فراخوان به وزیر خارجه آمریکا و دبیرکل ملل متحد نامه مجاهدان مستقردر لیبرتی

ما به رغم خواست خودمان و به خاطر تهدید به یک کشتار دیگر در اشرف به کمپ لیبرتی آمده ایم.در سه ماه گذشته نمایندگان ما بارها خواستار شدند تا یک گروه کوچک از ساکنان، قبل از انتقال ما، از لیبرتی بازدید و آنرا ارزیابی کنند. اما این درخواست بدون هیچ توجیهی رد شد.

وقتی وارد لیبرتی شدیم وضعیت بسیار شوکه کننده بود. کمپی پوشیده از زباله، بدون آب و آب آشامیدنی و کمبودجدی برق. سیستم فاضلاب غیر قابل استفاده است و گسترش فاضلاب در سطح کمپ، سلامتی ساکنان را در معرض خطر قرار میدهد. کمپ مجموعه ای از بنگالهای فرسوده و کثیف است که فقط تعداد محدودی از آنها پس از تعمیرات موقتا قابل استفاده است.

کمپ با دیوارهای بلند محصور شده است. یک ایستگاه  مرکزی پلیس و چند ایستگاه فرعی با حداقل 150 نیروی مسلح با گشت 24 ساعته در این کمپ کوچک وجود دارد. به جای حضور 24 ساعته ناظران ملل متحد که قول آن به ما داده شده بود باحضور دائمی نیروهای مسلح مواجهیم. ما نمیتوانیم کمپ را ترک کنیم و وکلایمان اجازه ورود به کمپ را ندارند...

اما دستهایی در کار است که فضاحت را لاپوشانی و  قربانی یعنی ما را مقصر جلوه دهد و به ”عدم همکاری“ و”خرابکاری “متهم کند. این زمینه سازی برای حلقات بعدی توطئه  و ادامه کارزار شیطان سازی است که خمینی 33 سال پیش شروع کرد و گفت مجاهدین خودشان را شکنجه میکنند تا” نظام اسلامی“ را بدنام کنند. دولت عراق هم بعد از 8 آوریل 2011 که 36 خواهر و برادر ما را کشت،  خود ما را مقصر معرفی کرد.
خانم وزیر،
همچنانکه میدانید آمریکا مسئولیتهای روشن و واضحی در برابر ساکنان اشرف دارد و شما می توانید از وقوع جنایات دیگری علیه ما جلوگیری کنید.

حداقل تضمینها عبارتند از:
1-انتقال همه افراد و نیروهای مسلح به خارج کمپ. برچیدن دوربینهای جاسوسی و دستگاههای شنود،
2-دسترسی آزادانه و مستقیم ساکنان به خدمات پزشکی و وکلا و به نظارت بیست وچهارساعته وهفت روز هفته سازمان ملل
3- آزادی رفت و آمد ساکنان و در غیر اینصورت افزایش مساحت کمپ و اینکه ساکنان بدون محدودیت به ساختن تأسیسات مورد نیاز با هزینه خودشان مبادرت کنند. 
4-انتقال خودروها و اموال منقول از اشرف به لیبرتی بدون محدودیت و امکان فروش یا انتقال آنها به خارج از عراق و فروش اموال غیرمنقول در اشرف برای هزینه های انتقال و استقرار در کشورهای ثالث.
5-فراهم کردن زیرساختهای معقول برای ساکنان از جمله برای آب آشامیدنی و خدماتی، برق، سیستم فاضلاب مناسب و سرویسهای بهداشتی لازم.
6-تضمین سلامت و امنیت همه ساکنان تا انتقال به کشور ثالث
منبع: روزنامه پولیتیکو 901210