رسانه حکومتی فارس 17 فروردین 1391 نوشت، دولت سوریه نزدیک ترین متحد بین المللی جمهوری اسلامی محسوب می شود و پنجه کشیدن به روی حاکمیت دمشق در واقع تضعیف جایگاه و موقعیت منطقه ای جمهوری اسلامی ایران تلقی می شود.
این رسانه حکومتی افزود: مقامات ترکیه در ماه های گذشته بارها به صراحت از ضرورت کناره گیری بشار اسد از قدرت سخن گفته و بارها میزبان نشست های مختلف مخالفان حکومت سوریه بوده اند و طبیعتا این سیاست آنکارا نمی تواند از چشم مهم ترین متحد منطقه ای دولت سوریه یعنی ایران پنهان بوده و بدون پاسخ بماند. بنابراین ریشه اختلاف امروز اعضای گروه 5+1 و ایران بر سر مکان انجام مذاکرات هسته ای، علاوه بر مسایل و اختلافات قبلی به تغییر سیاست های ترکیه در قبال برخی مسایل منطقه ای و زاویه یافتن سیاست های منطقه ای تهران ـ آنکارا به ویژه در زمینه سوریه مربوط است .
رسانه حکومتی مهر نیز نوشت: عدم بی طرفی ترکیه و مواضع خصمانه آن در قبال سوریه اصلی ترین علت این امر است.
رئیس کمیسیون امنیت و سیاست خارجی مجلس رژیم نیز از مخالفت مجلس آخوندی برای برگزاری گفتگو بر سر بحران اتمی رژیم در ترکیه خبر داد. برودجری پیشنهاد ابلهانه رژیم مبنی  بر برگزاری جلسه در بغداد تحت حاکمیت مالکی را تکرار کرد که تمسخر همگان را برانگیخته است.
حبیبی گرداننده باند موتلفه نیز گفت: انجام مذاکرات هسته‌یی ایران با 1+5 قطعاً نمی‌تواند در کشوری که اینگونه رفتار سلب‌کننده اعتماد داشته برگزار شود.