برای بزرگداشت ریموند اوبراک، قهرمان بزرگ مقاومت ضد فاشیستی فرانسه، مراسمی با حضور فرزندش الیزابت اوبراک، در محل اقامت رئیس جمهور برگزیدة مقاومت دراور سوراواز برگزارشد. ریموند اوبراک، که از حامیان گرانقدر مجاهدان اشرف و مقاومت مردم ایران دربرابر دیکتاتوری آخوندی بود، روز 22فروردین 1391، درسن 97سالگی در پاریس درگذشت.

مریم رجوی,رئیس جمهور برگزیده مقاومت 

خانواده عزیز اوبراک، الیزابت عزیز،
خانمها و آقایان، دوستان عزیز!
از جانب مقاومت ایران به شما خوش‌آمد می‌گویم.
ما اینجا جمع شده ایم تا به ریموند اوبراک وجدان سرشار از درایت  مردم فرانسه که به‌تازگی دار فانی را وداع گفته است، ادای احترام کنیم؛ ادای احترام نسبت به مبارزه شجاعانه و قهرمانانه او در برابر  نازیها، ادای احترام نسبت به ارزش‌هایی که تجلی بخش تمامی زندگی او بود: یعنی انسانیت، اصول و مبارزه، ادای احترام به وفاداری او به برنامه شورای ملی مقاومت فرانسه  که  ۶۸ سال پیش تدوین شد. و احترام به درس‌هایی که او به نسلهای آینده داد.
من همچنین می‌خواهم خاطره خواهر عزیزم، لوسی ، قهرمان بزرگ مقاومت فرانسه را گرامی‌ بدارم. او برای من سمبل شجاعت زنان فرانسوی است. او و ریمون, همراه با شخصیتهایی چون دانیل میتران، آبه پیر، اسقف گایو و ژان فرا , ژان لوک ملانشون و فرانسوا هولاند در سال ۲۰۰۳ نسبت به بی عدالتی که بر مقاومت ایران روا شد و به حمله پلیسی ۱۷‌ژوئن به اینجا و به خانه های پناهندگان ایرانی شجاعانه اعتراض کردند. ریمون  ابراک یکی از اولین بنیانگذاران کمیته‌ی فرانسوی برای ایران دمکراتیک بود که در سال۲۰۰۷ برای حمایت از مقاومت ایران تشکیل شد. او در حمایت قاطع از مقاومت و ساکنین اشرف، در سخت‌ترین شرایط آن، به خود تردیدی راه نداد. او همچنین پایداری مجاهدین خلق در شهر اشرف را که تحت محاصره بی‌رحمانه قرارداشتند، تشویق می‌نمود.
ما هر گز نقش آقای اوبراک را که یک پدر برای مجاهدان آزادی در اشرف بود را از یاد نمی‌بریم. او نگران آنها بود؛ چرا که او متعهد به دفاع از ارزشهای مقاومت برای آزادی و عدالت بود.
آقای اوبراک در ژوئن گذشته برای نشان دادن حمایت قاطع خود در گردهم‌آیی بزرگ مقاومت در ویلپنت شرکت نمود. او همچنین به ما سعادت و افتخار این را داد که به اینجا ،مقر شورای ملی مقاومت ایران بیاید. این دیداری است که برای همیشه در قلبها و تاریخ ما باقی خواهد ماند.
انگیزه این سخاوت و حمایت از یک جنبش تحت سرکوب و شیطان سازی شده، چه‌بود؟
انگیزه حمایت خستگی ناپذیر او از ساکنین اشرف که برای آزادی میهنشان مبارزه میکنند، چه بود؟
من فکر می‌کنم برای او، در همه جا و در همه لحظات، دفاع از ارزشهای مقاومت، یک‌ اولویت بود. هر زن و مرد مقاومی برای او یک خواهر یا برادر بود. او کاملا رنجهای آنها را فهم می‌کرد. روشن است که به‌دلیل فرهنگ و تاریخ ایران، شرایط ما با مقاومت فرانسه تفاوت دارد. اما اگر ما به لوسی و ریموند ابراک درود می‌فرستیم، به دلیل ارزشهای مشترک مقاومت است. به خاطر دفاع از این ارزشهاست که ساکنین اشرف الگوی زنان و جوانان ایران شده‌اند:
یعنی به‌دلیل تسلیم نشدن در برابر فاشیسم مذهبی، به‌دلیل پراکندن امید، به‌دلیل دفاع از آزادی و به‌دلیل مقاومت.به همین خاطر است که تک تک اعضای مقاومت ایران به ریمون و لوسی عشق می ورزند و به‌خوبی ارزش تمامی کارهای آنها را درک می‌کنند. اگرچه  آنها دیگر در میان نیستند، ولی امید، عشق و رزمندگی‌شان هم‌چنان زنده است.
آنها همچنین در وجدان مردم فرانسه و بهار تغییری که در فرانسه وزیده است، حاضرند. آنها با مقاومتشان جوهر بهار را نمایندگی می‌کردند. هر کجا که مشعل مقاومت باشد، آنها آنجا هستند.
در فرانسه و در جهان، نسلهای آینده راهی را که آنها گشودند ادامه خواهند داد.  نوه های ریمون و لوسی و همچنین نوه های معنوی آنها، بی شک حامل ارزشهای آنها خواهند بود.
بار دیگر از حضور شما در اینجا تشکر میکنم. به‌طور خاص، از صمیم قلب  از الیزابت که امروز خانواده ابراک را  در این مراسم نمایندگی می‌کند، تشکر می‌کنم. شما الان مانند عضوی از خانواده بزرگ ما هستید.
از حضورتان امروز متشکرم

الیزابت اوبراک ,فرزند ریموند و لوسی اوبراک
من نیز همانند مادرم بسیار تحت تاثیر حضور درمیان شما قرار گرفته ام، از زمانیکه خانواده ما با شما در تماس بوده است، ما بچه ها اگرچه در سایه بوده ایم، ولی در عین حال حضور فعالی در مبارزات اولیای خود داشته ایم و به مبارزه آنها یاری کرده ایم، الان یک ماه است که پدرمان رفته است، زمان فوق العاده سریع می گذرد و در عین حال طولانی است. خیلی از شماها بیشتر از من با پدیده سوگ عزیزان آشنا هستید. سوگ عزیزانی که در مقایسه با فقدان سالمندانی نظیر پدر و مادر ما بسیار غیر معمول هستند.  می بینم که همسایه هستیم با مادر رضاییها که با سخت ترین شرایط روبرو بوده است و حتما بسیاری از شماها همینطور، شما همچنان دوستانی دارید که برای آرمانی غیر قابل توصیف جانشان را از دست داده اند. می خواهم به شما بگویم از همان روزهای اول مادرم و بعد هم پدرم در سخنانشان روی این شجاعت شما تاکید داشتند. از نظر مادرم این طور بود که وقتی یک زن دارای کیفیت و شجاعتی چون شما باشد،  این لزوماً  تضمین کننده پیروزی است، قطعاً این مسیری است که به پیروزی منتهی می شود و پدرم همین را بعداً  تکرار می کرد . باید بگویم آنها از صمیم قلب در کنار شما قرار گرفتند.
همچنین می خواستم چیز دیگری به شما بگویم، یقین دارم که دیدار پدر و مادرم برای شما بسیار ارزشمند بوده است. اما باید بدانید که شما نیز برای آنها نیز خیلی ارزشمند بودید. نیروی تعهد شما و قدرتی که شما در اراده ملت خود برای کسب آزادی و پیروزی تبلور آن بودید، به آنها نیز قدرت بیشتری می داد. برای زندگی بیشتر تا بتوانند تجارب خود را به نسل جوان منتقل کنند، بویژه جوانانی که در مدارس بدیدارشان می رفتند، همچنین برای قدرت دادن به رزمندگان قدیمی که در جلسات مختلف آنها را ملاقات می کردند . این خوراک انقلابی در دو جهت انتقال داشت، آنها حضور و حمایت خود را برای شما می آوردند و شما دینامیزمی که آنها برای ادامه حرکت خود جهت رساندن پیام خوبی و پیام امید و انقلاب بدان نیاز داشتند به ایشان میدادید و همچنین آنها ارزشهای جمهوری فرانسه را نمایندگی می کنند یعنی آزادی، برابری و برادری، سه کلمه ای که بسیاری از دوستانشان جانشان را برای آن از دست دادند وسه کلمه ای که بسیاری از شما دوستان خود را بخاطرشان از دست داده اید.
می خواهم از صمیم قلب از شما بخاطر این تبادل حمایت توسط جنبش شما که خیلی قوی است و مشتاقانه است و پیروز خواهد شد سپاسگزاری کنم.
افشین علوی
قبل از اینکه یک فیلم کوتاه در مورد ریموند و لوسی را ببینیم، میخواستم اگر اجازه بدهید قسمتی از متنی را که به مناسبت مراسم تشییع ریموند نوشته بودم برایتان بخوانم.
بی شک، شاهکارهای لوسی و ریموند در دوران مقاومت فوق العاده هستند. ولی آنچه که بیشتر از این فوق العاده است، این است که تمام عمر به مقاومت کردن ادامه دادند و تا آخرین نفس مقاوم باقی ماندند. من خیلی مشکل داشتم که آنها را «اعضای سابق مقاومت» بنامم چرا که آنها عضو مادام العمر مقاومت بودند.
وقتی که در سال 2009 چند سال بعد از درگذشت لوسی، ریموند اوبراک  به اور سور اوآز آمد تا از یک مقاومت دیگر دیدار کند  پیام او خوشبینی بود.
وی گفت: «همیشه مقاومتها پیروز میشوند چرا که عدالت و آزادی را در طرف خود دارند. بایستی بطور مطلق عمیقاً روشنبین اما خوشبین باقی بود.»
عمیقاً روشنبین و خوشبین، چیزی بود که خود او بود. مطمئن هستم که این پیامی بود که به نسل جوان منتقل میکرد.

فرانسوا کولکومبه,بنیانگذار سندیکای قضات فرانسه
خانم رئیس جمهور، خانمها و آقایان
به نام کمیته فرانسوی برای یک ایران دموکراتیک من چند کلامی را با احساسات بسیار بیان میکنم. شما میدانید که این کمیته در سال 2007 تأسیس شد،
و طبعا ریموند اوبراک حمایت خود را ارائه کرد. و من باید بگویم که بر روی سربرگ کمیته ما، صرف وجود نام او یک تضمین برای بسیاری از نفرات بود و احتمالا بسیار به کار ما کمک کرد. من شخصا اضافه میکنم که بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم، من یک نسل بعد از او هستم، ولی قدیمی هستم،  در جنگ و در خط مرزی شرکت داشتم،
در حالیکه تمامی روشنفکران لپر میخوردند و همه از خودشان سوال میکردند که چه خواهد شد. او اشتباه نکرد، و تعهدش سریع و واضح و روشن بود.
من خودم مدت طولانی در لیون بودم. البته یاد خانواده  اوبراک آنجا خیلی حاضر بود. مایلم نهایتا بگویم که چقدر البته تعهد آنها برای هدف مجاهدین خلق ایران و همچنین برای خاطره مقاومت را ستایش کردم.
نهایتا، میخواستم فرانسوا میتران را به یاد بیاورم که در دوران جنگ اشتباهاتی کرد اما کارهای بسیار شجاعانه یی هم انجام داد و موضع روشنی داشت.
میخواهم بگویم که اگر ما تعداد زیادی هستیم که متعهد و پشت شما هستیم، خانم رئیس جمهور و آقایان، کمی بخاطر همین است. چرا که شما بصورتی تنگاتنگ به شیوه های متعدد به تاریخ کشور ما وصل هستید، و اینکه زمانی شما پذیرفته شدید ما را متعهد میسازد که با خودمان صادق باشیم و از شما در مقابل اتهامات و شکنجه هایی که شما هدف آن هستید حمایت کنیم. باید بگویم که خاطره ریموند اوبراک خیلی خوب با این مساله هماهنگ است، و به ما یادآوری میکند که همانطور که او میگفت و همانطور که لوسی اوبراک میگفت نباید تسلیم شد و باید ایستاد. در هر حال با امکانات ناچیزمان ما این کار را خواهیم کرد. و من فکر میکنم که با گفتن این مساله من احتمالا چیزی را میگویم که باعث خوشایند ریموند و لوسی اوبراک میشود. آنها برای ما نمونه هایی هستند و خواهند بود که باید مدتها از آنها یاد بگیریم و باید خاطره آنها را حفظ کنیم . باید تلاش کنیم که خاطره آنها و خاطره تمامی این مقاومتها را حفظ کنیم.

 استاندار ایو بونه,رئیس پیشین سازمان اطلاعات فرانسه
خانم رئیس جمهور اجازه بدهید سپاسگزاری کنم از خانم اوبراک. نام اوبراک سمبولیزه می کند پیوند مستحکم و دائمی بین مقاومت فرانسه و مقاومت مجاهدین خلق ایران است. این یک مبارزه و یک مقاومت یکسان است که در صحنه های مختلف به پیش می رود. با مشکلات متفاوت اما این دقیقا همان خطی است که توسط مقاومت ایران دنبال می شود که دهها سال پیش توسط مقاومت فرانسه دنبال شد.
در رابطه با ریموند اوبراک آنچه از  چهره او در این عکس بر می آید، مجموعه ای از شورشهای توصیف ناپذیر است. فکر می کنم امروز هم ژان مولن و هم ژرمن تیلون  این بانوی بزرگ مقاومت فرانسه جا دارد که یادی از مبارزه و فداکاریهای آنان بکنیم.  فداکاری لوسی و ریموند اوبراک بی نهایت ارزشمند است آنها نه تنها با گوشت و پوست و رنج خود مقاومت کردند اما این مبارزه را در نبرد دیگران ادامه دادند.
این مقاومت همان مقاومت است. همان مقاومتی که شما خانم رییس جمهور شما و یارانتان دربرابر استبداد مذهبی شنیع حاکم برایران به پیش می برید. البته باید اذعان کرد که شرایط شما بسیار سخت تر از آن دوران هست. این مبارزه یی که شما به پیش می برید، این مقاومت امروز، در شما متبلور می شود. همچنان که پیش از این مقاومت فرانسه در ژان مولن متبلور می شد. من در مقایسه شما با ژان مولن تعلل نمی کنم. مقاوم بودن فقط به معنی جنگیدن با ایدئولوژیهای پست نیست مثل ایدئولوژی ولایت فقیه و ایدئولوژی نازیسم و فاشیسم.
این مقاومت فقط علیه یک چیز نبود بلکه مبارزه ای بود برای رسیدن به هدف. این یک نبرد برای ارزشها بود. ارزش دموکراسی، بردباری، احترام به دیگری. و همچنین کرامت انسانی که باید توسط جهان مورد شناسایی قرار گیرد. این همان کرامتی است که اخیرا در کارزار انتخاباتی در فرانسه در معرض خدشه دار شدن توسط بعضی مردان سیاسی قرار گرفت که شایسته احترام ما نیستند. وقتی که آنها برنامه خود را روی ایجاد نفرت و بی اعتمادی علیه خارجیها قرار می دهند. خارجیهایی که خیلی مواقع بسیار به ما و قلب ما نزدیک هستند. به این دلیل است که می خواهم که از شما سپاسگزاری کنم برای حضورتان در اینجا زیرا شما همچنان برای سالهای متمادی در این مقاومت سمبلیزه می شوید، اگر خدا بخواهد- انشاء الله- باز هم شما سمبلیزه خواهیدکرد پیوندی که بین این مقاومتها وجود دارد. وشما هستید که امروز این مقاومت را در اوج متبلور می کنید. زنده باد مقاومت

دکتر صالح رجوی
الیزابت عزیز،
با احساس بسیار عمیق و افتخاری بزرگ است که ما امروز گرامی می داریم خاطره یک دوست بزرگ مقاومت ایران را. این کار بسیار دشواری است، زیرا او یک انسان استثنایی بود،
علاوه بر حمایت پدر و مادر شما از جنبش ما، یک عاطفه عمیق نیز بین ما ایجاد شده است. بخاطر می آورم سه سال پیش را در همینجا، در کنار پدر شما ایستاده بودم این احساس را داشتم که در کنار یک مرد جوان 94 ساله قرار گرفته ام. او طی سه ساعت پیاپی و با کلامی شیوای خود صحبت کرد و به همه سوالات جواب داد. شعله اعتقادات او ما را روشن کرد و این شعله همچنان در ما اعضای مقاومت و دوستانمان در اشرف روشن باقی خواهد ماند.
مادروپدر شما عنوان کتاب مشترک خود را «کارزاری دیگر» نامیدند و در آن جوانان فرانسه را به مبارزه فراخواندند،مبارزه برای حفظ دستاوردهای دموکراتیک. این شعار را مطرح کردند که «مقاومت کردن یعنی جرات کردن، جرات کردن یعنی خلق کردن». شعار ما نیز چیزی شبیه این است و شاید تکمیل کننده آن و می گوید «زندگی یعنی عقیده و مبارزه برای آن عقیده». اینها همان ایدآلهای پدر و مادر شما بودند. به این ترتیب بود که یک نزدیکی فوق العاده ای بوجود آمد. باید بگویم که ریموند و لوسی ابراک و شعله ای که بر افروختند هیچگاه خاموشی نخواهد یافت. ریموند و لوسی ابراک همواره با ما و بخصوص با اشرفیها خواهند بود. آنها با دوستان ما در اشرف هستند و تلاش می کنند آنها را در این سختیها تشویق کنند. و ما برای این است که از آنها سپاسگزاریم.