هم چنانکه ما به کمیساریا تأکید کرده ایم شما مجبور نیستید به سئوالاتی پاسخ بدهید که ربطی به وضعیت فردی شما ندارد و خیلی ساده ”جمع آوری اطلاعات“محسوب می شود
شما مجبور نیستید به سئوالات  نامربوط یا هر سئوالی که ممکن است حاوی غرض ورزی نسبت به شما یا افراد دیگر یا سازمان سیاسی شما باشد جواب بدهید. موکلان ما در اشرف و لیبرتی قبلا و به دنبال تحقیقات گسترده به عنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو به رسمیت شناخته شده اند

از دار الوکاله میشکان دوریا
به ساکنان کمپ لیبرتی و اشرف
14 مه 2012
دار الوکالة میشکان دوریا در موارد متعدد، از جمله در  23 فوریه و  7 و 21 مارس2012 نگرانی خود را  نسبت به بسیاری سوالات مغرضانه که در مصاحبه با پناهجویان در کمپ لیبرتی مطرح می شود و ربطی به تعیین استاتوی پناهندگی آنها ندارد،  ابراز داشته است.
 در آن نامه ها ما تأکید کرده ایم که موکلان ما قبلا  و به دنبال تحقیقات گسترده،  بعنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو برسمیت شناخته شده اند.
ما همچنین به کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد وظایف تصمیم گیرندگان را طبق پاراگرافهای 196 و 200 کتاب راهنمای اصول و روشهای تعیین استاتوی پناهندگی یادآوری کردیم.
در 21 مارس، ما نوشتیم که ما قانع نیستیم و تاکید کردیم که « بسیاری از مطالبی که افسران مصاحبه کننده دنبال می کنند... ربطی به تعیین استاتوی پناهندگی ندارد. از آن بیشتر، بسیاری از سوالات ، که به ما گزارش شده است، سوالات جهت دار هستند و آنچه را شایعه یا اطلاعات غلط یا مورد مناقشه یا اثبات نشده است, حقیقت تلقی می کنند در حالیکه هیچ وکیل مسئول و ذیصلاحی آنها را قابل طرح نمی داند».  
ما همچنین به کمیساریا خاطر نشان کردیم که « ما ممکن است هیچ  آلترناتیو دیگری نداشته باشیم بجز اینکه به موکلان مان توصیه کنیم (در شرایطی که از دسترسی به وکیل منع شده اند) از پاسخگویی  به چنین مواردی که هیچ ارتباطی به سوالات تعیین موقعیت پناهندگی ندارد، خودداری کنند» .
شما ساکنان اشرف و لیبرتی ، به عنوان پناهجو، از حق دسترسی به وکلا در پروسه تعیین موقعیت پناهندگی خود برخوردار هستید، اما از آنجا که دولت عراق چنین الزامی را نقض میکند، ما مایلیم برخی حقوق شما را یادآوری کنیم. در صورتیکه هر گونه شک و ابهامی دارید، لطفاً بلادرنگ با وکیل‌تان تماس بگیرید.
1-از شما انتظار میرود که اطلاعات لازم برای تعیین موقعیت پناهندگی شامل اطلاعات شخصی، اینکه به چه دلیل شما نگران مجازات هستید و به همین خاطر باید بعنوان یک پناهنده برسمیت شناخته شوید، را در اختیار قرار دهید. این اطلاعات جزییات هر گونه تهدید، دستگیری و مجازات در صورتیکه به ایران بازگردیدرا شامل می‌شود. در عین حال شما مجبور نیستید به سوالات نامربوط یا هر سوالی که ممکن است حاوی غرض ورزی نسبت به شما یا افراد دیگر یا سازمان سیاسی شما باشد، جواب بدهید.
2-اگر از شما سوالاتی پرسیده شود که به نظر ”سیاسی“ می آیند، و اگر شما احساس می کنید که پاسخ شما ممکن است تأثیر بد داشته باشد یا منجر به یک تصمیم غلط شود، نگرانی تان را با مصاحبه کننده در میان بگذارید، به مقامات  مسئول در کمیساریا  بنویسید و یک کپی را هم به دارالوکاله میشکان دو ریا بفرستید.
3-همچنانکه ما به کمیساریای عالی پناهندگان تأکید کرده ایم، شما مجبور نیستید به سوالاتی پاسخ بدهید که ربطی به وضعیت فردی شما ندارد، یا خیلی ساده ”جمع آوری اطلاعات“ محسوب می شود؛ یعنی سوالاتی از قبیل اینکه چه کسانی اشرف را رهبری می کنند، یا درخواست اطلاعات در مورد دیگران و نقش و رده آنها در سازمان مجاهدین خلق ایران. همچنین است درمورد سؤالات مرتبط با سازماندهی، منابع مالی، پروسه های تصمیم گیری، یا روابط سیاسی و دیپلماتیک سازمان مجاهدین با دولت ها. 
در خصوص این  قبیل موارد و  سایر موضوعات مرتبط، ما قبلاً  در نامه 7 مارس خود به کمیساریا نوشته ایم:
« اگر کمیساریا  بعنوان بخشی از تعیین استاتوی پناهندگی ساکنان اشرف  ضروری تشخیص می دهد که بیشتر راجع به ساختار مجاهدین، ایدئولوژی، سوابق و سلسله مراتب و سیاست های آنها بداند، نمایندگان سازمان در اروپا یا اشرف خوشحال می شوند که این موضوعات را  به تفصیل با مقامات کمیساریا مورد گفتگو قرار دهند. ولی چنین صحبت هایی نباید بخشی از پروسه تعیین استاتوی پناهندگی باشد. ما همچنین آماده ایم که در همکاری با نمایندگان ساکنان اشرف در اروپا و مقامات شورای ملی مقاومت ایران اطلاعات جزئی پیرامون هر گونه سوالات سیاسی مرتبط با مجاهدین را در اختیار شما قرار دهیم. ...[و ما از قبل] شواهد مبسوط ارائه کرده و به اتهامات علیه سازمان مجاهدین خلق ایران پاسخ داده ایم.
 کمیساریا هیچ وقت شواهد ما را رد نکرده و لذا  باید مفروض تلقی کنیم که درتأیید این اتهامات هیچ شواهدی وجود ندارد. علیرغم این موضوع، موکلان ما مورد سوالاتی  قرار می گیرند که بسیاری آنها را بازجویی تلقی می‌کنند».
(تاریخ 25 اردیبهشت 1391 )