در روز چهارشنبه 27 ادیبهشت 1391 ( 16 مه 2012) جلسه استماع رسمی توسط زیر کمیته تحقیقات کنگره  در روابط بین المللی به ریاست روهرا باکر برگزار گردید. در این جلسه سفیر دانیل فیرید مشاور ویژه وزارت خارجه در رابطه با کمپ اشرف  حضور داشت و به سؤالات نمایندگان پاسخ گفت.
روهرا باکر( رئیس جلسه)
جلسه استماع رسمی اعلام میشود؛ جلسه زیر کمیته تحقیقات کنگره در روابط بین المللی.
در 17 فوریه با انتقال اولین گروه 400 نفره  از اعضای مجاهدین و ساکنان اشرف، انتقال آنها به کمپ لیبرتی  که  الان حریه نامیده میشود شروع شد. یک قرارگاه سابق ایالات متحده در کنار فرودگاه بین المللی بغداد.
 این کار بر پایه توافقی بین ایالات متحده و دولت عراق که در روز کریسمس صورت گرفت، انجام شده است.
کمیسر عالی سازمان ملل در مورد پناهندگان ساکنان اشرف را به عنوان پناهجویان و افراد مورد نگرانی به طور رسمی شناسایی کرده که آنها را از حق حفاظت شدن و رفتار انسانی برخوردار میکند.
از ماه فوریه، تاکنون بیش از نیمی از ساکنان اشرف به لیبرتی منتقل شده اند؛ تا مراحل لازمه از سوی کمیساریای عالی پناهندگان با هدف انتقال آنها به خارج از عراق، به مکانی امن در کشورهای ثالث، صورت بگیرد.
در جلسة دادگاه ناحیه کلمبیا در تاریخ 8 مه، یک وکیل وزارت خارجه درحالیکه تلاش میکرد از ادامة لیست‌گذاری مجاهدین دفاع کند، مدعی شد که کمپ اشرف هیچوقت توسط نیروهای آمریکایی بازرسی نشده است.
از این حرف این نتیجه گرفته میشود که محتمل است مجاهدین وظیفه شان را طبق توافق سال 2003 برای تحویل سلاحهایشان در ازای تامین حفاظت آنها توسط ایالات متحده، انجام نداده باشند.
واکنش مجاهدین در کمپ اشرف درقبال این ادعا این بود که جابجایی را به کمپ لیبرتی متوقف کنند و خواستار یک بازرسی شده اند تا ثابت شود که آنها مسلح نیستند.
زیرا اگر بازرسی تا وقتی که کمپ اشرف تخلیه شده باشد انجام نشود، مقامات دولت عراق و مأموران رژیم ایران می توانند شواهد ساختگی در کمپ خالی جاسازی کنند .
بنابراین، لازم است که بازرسی باید همین الان و در حالیکه کمپ در اختیار سازمان مجاهدین است انجام شود.
من مایلم بدانم که آیا وزارت خارجه تاثیرات احتمالی حرف  وکیلشان را متوجه شدند؟
گزارشهای اولیه حاکی از این بود که  ممکن است برخی مسائل بهتر میشوند و ممکن است قضایا به سمت درست حرکت کند یعنی به سمت خارج کردن مجاهدین از لیست، و لی حالا تمام این مسئله پا در هواست، آنهم به دلایلی واهی.
در رابطه با جابجایی به لیبرتی که تا الان انجام شده است، اعضای جابجا شده مجاهدین شکایت دارند و شاکی هستند از کمبودها، از کمبود شدید آب آشامیدنی در کمپ لیبرتی. ازکمبود برق، چرا که کمپ لیبرتی به شبکه برق سراسری متصل نیست و ساکنان باید از ژنراتورهای کوچک استفاده کنند. همچنین گزارشهایی موجود است که وسایل شخصی افراد توسط نیروهای عراقی بسرقت برده میشود آنها اجازه انتقال تمامی اموال ساکنان را صادر نکرده اند و این قضیه محدودیت زیادی در امکانات ارتباطی ساکنان کمپ لیبرتی با دنیای بیرون به وجود آورده است. به آنها اجازه دسترسی به  وکلایشان را نیز نداده اند. شرایط زندگی بسیار دشوار شده  و نیروهای عراقی نفربرهای زرهی و سلاحهای سنگین در درون و اطراف کمپ مستقر کرده‌اند. تا 10می تنها 323 نفر از اعضای مجاهدین توسط کمیساریای عالی پناهندگان مصاحبه شده بودند. آیا عراق این روند کند و آهسته را ادامه خواهد داد؟ آیا رژیم ایران این اجازه را خواهد داد؟ در صورت ادامه این روند کند اعضای مجاهدین در خطر خواهند بود.  دشمنی دولت عراق و توطئه چینی  رژیم ایران باید جدی تلقی شود.
 پس از حمله 8آوریل توسط نیروهای عراقی علیه کمپ اشرف که طی آن 34 تن غیرمسلح را به قتل رساندند و صدها تن دیگر را زخمی کردند. عراق به کمیساریای عالی پناهندگان قول داده است که اعضای مجاهدین را مجبور به بازگشت به ایران نخواهد کرد اما با در نظر گرفتن سابقه خونین دولت مالکی چگونه میتوان به آن اعتماد کرد؟ برای  ثبت در پرونده میخواهم بگویم اجازه استماع تحقیقی درباره  قتل عام در اشرف و تحقیق در مورد اینکه چرا سازمان مجاهدین هنوز به عنوان یک گروه تروریستی ارزیابی میشود را به من نداده اند. این باعث نگرانی عظیمی است که موانعی در راه این زیر کمیته که مسئول نظارت و تحقیق است قرار داده اند تا کمیته نتواند مسئولیت خود را در رابطه این قسمت از سیاست خارجی آمریکا انجام دهد.
سفیر دانیل فیرید امروز اینجا حضور دارد تا ما را در رابطه با شرایط اخیر عراق به روز کند. وی مشاور ویژه وزارت خارجه در رابطه با کمپ اشرف است و قبل از آنکه  این مسئولیت به وی محول شود،  او نماینده ویژه ومسئول بستن بازداشتگاه گوانتانامو  بود و قبل از آن هم از 2005 تا 2009 معاون وزیر امور خارجه در قسمت اروپا و آسیا در رابطه با اعضای خدمات خارجی بود.  وی عضو با سابقه خدمات خارجی است و  در سال 1977 به این قسمت پیوست وی همچنین عضو شورای امنیت ملی رئیس جمهور اوباما و کلینتون بوده و از نوامبر 1997 تا می 2000 که دوران آرامی در تاریخ لهستان نبود، وی سفیر آمریکا در لهستان بوده است. پس امروز ما  با یک فرد کارآمد مواجهیم که البته شباهتی به جان وین ندارد!!
 پس از این معرفی، اکنون آقای نماینده کارناهان، شما میتواند با بیانیه خود تان این جلسه استماع را آغاز کنید.
کارناهان:
متشکرم آقای رئیس، و معذرت میخواهم که طنز خوبی با خودم نیاوردم که با آن شروع کنم!
مایلم که واقعاً از رئیس کمیته به خاطر پایداری ایشان بر سر این موضوع تشکر کنم. 
این جلسه، سومین جلسه استماع از سال گذشته در رابطه با کمپ اشرف است.
سفیر فیرید، از شما هم به خاطر حضور و شهادت دادن مجدد در مقابل این زیر کمیته تشکر میکنم.
این استماع، فرصت مناسبی به ما میدهدکه پروسه مربوط به ساکنان اشرف را چک کنیم همچنین میخواهم از  زحمات تعداد زیادی از افرادی که در ایالت من در سنت لوئیس میزوری بر روی این موضوع مهم کار کرده اند تشکر کنم. آنها الگوهای شهروندی هستند، که با فعالیتهایشان به خاطر کسانی که نیاز به کمک دارند، باعث ایجاد تغییرمی شوند.
در سال 2003 ساکنان اشرف طبق کنوانسیون ژنو به عنوان افراد حفاظت شده شناخته شدند. بر اساس قرار داد بین نیروهای عراقی و آمریکایی حفاظت اشرف از سال 2009 به نیروهای عراقی محول شد و از اواخر دسامبر 2011 انتقال ساکنان به کمپ لیبرتی مورد موافقت طرفین قرار گرفت و از آن زمان تا کنون دو سوم ساکنان منتقل شده اند.
آقای سفیر من بسیار مشتاقم که راجع به پیشرفتی که در این رابطه و در رابطه با  همکاریهای دو جانبه و چند جانبه برای انتقال سایر ساکنان و مصاحبه های مربوط به استاتوی پناهندگی ساکنان که توسط کمیساریای عالی پناهندگان انجام شده است بشنوم. گزارشهای رسیده حاکی از آن است که مصاحبه ها و تعیین استاتوی پناهندگی توسط کمیساریای عالی پناهندگان انجام میشوند به کندی پیش میروند. درشرایطی که وضعیت پناهندگی در حال بررسی است، برای اینکه بشود انتقال به مقصد اصلی در کشورهای ثالث را فراهم کرد. حالا دیگر بسیار روشن است که این پروسه بیشتر از آن طول خواهد کشید که پیش بینی میکردیم. و روشن است که دراین پروسه زمان خیلی بیشتری نسبت به پروسه های معمول کمیساریای عالی پناهندگان دارد صرف میشود. طی این مدت باید زمان کافی برای بررسی صرف شود تا کار به شکل درست پیش برود. و همچنین طی این مدت باید وضعیت امنیتی ساکنان تضمین شود.
 صحبتهایی شده است تا تضمین کند که این پروسه بدون هیچ ضرب الاجل زمانی به خوبی طی شود.
البته که ضروری است تضمینهای نهایی و دراز مدت داده شود.
 وقتی که کمیساریای عالی پناهندگان مصاحبه ها و بررسی وضعیت پناهندگی را تمام کرد، ضروری خواهد بود که این مسله به صورت دراز مدت حل شود. شامل بحثهای مفصلی درموضوع ساکنان و وضعیت کمپ اشرف با توجه به سیاستهای گسترده تر آمریکا در رابطه با عراق  وجود دارد.
وضعیت خطیر امنیتی ساکنان اشرف باعث یک نگرانی فوری است.
همچنین من مایلم تا شاهدان صحبت کنند که چطور رابطه با عراق تحت تاثیر قرار گرفته است، به همین صورت تا چه میزان روی موضوع کمپ اشرف اثر گذاشته است.
من مشتاقانه به صحبتهای شما گوش میدهم، آقای سفیر از شرکت شما در این استماع متشکرم.
روهراباکر:
خیلی ممنون، یکی دیگر از اعضای کمیته آقای قاضی تد پو از تگزاس صحبت می کنند.
تدپو:
خیلی ممنون آقای رئیس، خیلی ممنون بخاطر این استماع، آقای سفیر فیرید خیلی ممنون از اینکه به اینجا آمده اید، همچنین میخواهم تشکر کنم از دوستان زیادی که از تگزاس و سایر نقاط کشور اینجا آمدند. که نگران خانواده ها و عزیزان و و نزدیکانشان در کمپ اشرف و لیبرتی هستند.
 4 سال قبل سازمان مجاهدین خلق  شکایتی را علیه وزارت خارجه آمریکا به دادگاه برد، تا از لیست وزارت خارجه خارج شود.
 الان دو سال می گذارد که دادگاه استیناف در ناحیه کلمبیا حکم داده که وزارت خارجه آئین دادرسی و حقوق سازمان مجاهدین خلق ایران را در برخوردی از پروسه قانونی نقض کرده است.
همچنین از ششم ماه ژوئن سال 2011 توپ در زمین وزارت خارجه است.
وزارت خارجه در این رابطه تنها علتی که در رابطه با این موضوع قانونی مطرح کرده این است که وزیر خارجه بخاطر موضوعات دیگر بسیار سرش شلوغ است، و آخرین بهانه هم این است که وزیر خارجه در حال انتظار برای بسته شدن کمپ اشرف است، من میخواهم بدانم که این چه چیزی را عوض می کند؟
حالا ما یک بهانه جدید از وزارت خارجه می شنویم، نگرانیهایی وجود دارند که تسلیحات ادعایی در کمپ باشد. اما در 18 ژوئن سال 2003 فرمانده نظامی آمریکا ژنرال ری اودیرنو گفت سازمان مجاهدین خلق بطور کامل خلع سلاح شده، من از متن نقل قول میکنم، ”ما تمام سلاحهای کوچک و سلاحهای سنگین را گردآوری کردیم“.
این حرف فرمانده نظامی ما است که میگوید مطمئن است که هیچ سلاحی در کمپ اشرف نیست. و همین دیروز بود که ژنرال سرتیپ دیوید فیلیپس گفت: تاکید میکنم داخل گیومه ”او بطور سیسماتیک سانتیمتر به سانتیمتر 36 کیلومتر مربع کمپ را توسط نیروهای نظامی آمریکا در سال 2003 گشته و هیچ سلاحی پیدا نکرده“.
 دو ژنرال برای ثبت گفتند که آنها بطور کامل کمپ را گشته اند. حال چرا وزارت خارجه مدعی میشود که در کمپ سلاح وجود دارد؟ یکی از آن سلاحها را نشان بدهید. هر سلاحی که به طور ادعایی گفته میشود آنجا در آن کمپ پیدا شده! ولی باز دوباره چیزی ظاهر نمیشود. شاید بخاطر اینکه چیزی وجود ندارد.
آیا وزارت خارجه فکر میکند در حالیکه آنجا تحت کنترل نیروهای آمریکایی از سال 2003 تا 2008 بودند ساکنان دوباره مسلح شدند؟ یا بعداز اینکه ما آنجا را ترک کردیم مجددا مسلح شدند؟ که اینهم بعید بنظر میرسد، بخصوص که بعداز آن دو بار کمپ توسط نیروهای عراقی با سلاحهای اتوماتیک مورد حمله قرار گرفت و دهها تن از ساکنان کمپ اشرف به قتل رسیدند، از هیچ سلاحی توسط ساکنان برای دفاع از خودشان استفاده نشد. تنها چیزی که آنها داشتند سنگ بود، و آنها سنگ پرتاب میکردند تا بتوانند از آن برای دفاع از خودشان و نزدیکانشان استفاده کنند. بنابراین آیا سنگ سلاحی است که وزارت خارجه نگران آن است، ما نمیدانیم؟ وقتی که کمپ بسته شود، آیا دولت عراق به وزارت خارجه اجازه میدهد که برود کمپ را بگردد؟ و همانطور که رئیس جلسه گفتند چه کسی میتواند بگوید که دولت عراق و یا حتی عوامل رژیم ایران، وقتی که کمپ تخلیه شد، در کمپ سلاح قرار نخواهند داد؟
سوالات و مشکلات بسیاری خواهد بود، بعداز آخرین بهانه ای که وزارت خارجه مطرح کرده، تا اینکه در رابطه با لغو لیست گذاری تصمیم بگیرد. 4 سال گذشته است و هنوز وزارت خارجه از انجام کار درست و احترام به قانون طفره میرود.
وقت تصمیم گیری است، و زمان برای وقت تلف کردن، وقت تلف کردن، و وقت تلف کردن، تمام شده، نه تفنگی، نه سلاحی، نه بازوکایی، نه هیچ سلاح دیگری در کمپ اشرف پیدا نشده است. سلاحی که آنها میگویند هست، کجاست؟
 اینطور به نظر میرسد که وزارت خارجه دارد سیاستی را پیش میبرد که توسط رژیم ملاهای ایران و نخست وزیر عراق نوری مالکی هدایت میشود.
 وزارت خارجه باید اسبی را انتخاب کند و براند، امیدواریم که سمت شهروندان کمپ اشرف و کمپ لیبرتی را انتخاب کنند و نه سمت احمدی نژاد کوتوله بیابانی را.
 تریبون را به شما بر می گردانم آقای رئیس.

ادامه دارد.