مذاکرات بغداد به کجا انجامید؟
پس از سه دور مذاکرات و چندین مذاکره دوجانبه بین خانم اشتون و سعید جلیلی، به هیچ توافقی جز اینکه در 29 و 30 خرداد مجددا در مسکو مذاکره کنند، نرسیدند.
کنفرانس مطبوعاتی آنها بعداز چندبار تغییر ساعت، بلاخره نتوانستند کنفرانس مشترک مطبوعاتی بگذارند. و بلاخره خانم اشتون و سعید جلیلی هرکدام جداگانه کنفرانس مطبوعاتی برگزار کردند.
در کنفرانس مطبوعاتی تنها توافق 3 دور مذاکره فشرده را ادامه دور بعدی مذاکرات در مسکو اعلام کردند.
خانم اشتون در کنفرانس مطبوعاتی خود تصریح کرد که “اختلافات بارزی“ بین طرفین وجود داشته است. و تصریح کرد که 5+1 از ایران میخواهد که گامهای عملی در مورد نگرانیهای موجود درباره برنامه هستهایاش بردارد. و (5+1) پیشنهادی در مورد برنامه هستهای ایران و به ویژه غنیسازی 20 درصدی ارائه داده است.
سعید جلیلی در کنفرانس مطبوعاتی بعداز تشکر در عراق و توضیحات کلی بلاخره اشاره به خواسته های رژیم از این مذاکرات کرد که میتوان در دو محور آنرا خلاصه کرد:
1) ما طبق انپیتی حق داشتن انرژی صلحآمیز و حق غنیسازی اورانیوم را دارا هستیم آنرا به رسمیت بشناسید.
2) مسیر گفتوگو برای همکاریها وقتی میتواند موفق و رو به جلو باشد که مسیرهای تخریبی به موازات آن نباشد و این یک مقولهی جدی برای ماست. (منظور لغو تحریم ها است)
در واقع جلیلی میخواست که تحریم های نفتی و بانکی را لغو یا تعلیق کنند و هم غنی سازی 5 درصد را هم به رسیمت بشناسند (روی قطعنامه های سازمان ملل خط بطلان بکشند) تا رژیم آخوندی لطف کرده و غنی سازی 20 درصد را به 5 درصد تقلیل بدهد. و نه حتی فوردو را تعطیل کند.
خواست دو طرف در مذاکرات
یکی از دیپلماتهای وزارت خارجه در جریان این مذاکرات قرار داشت در مورد خواست دو طرف در مذاکرات بغداد گفت که :
خواست 5+1: تهران غنی سازی 20 درصد را متوقف کند. در مقابل مشوق هایی مانند تامین ایزوتوپ های دارویی برخی همکاری های امنیت هسته ای و تامین قطعات یدکی هواپیما های مسافربری را دریافت میکند.
پاسخ تهران: تنها در صورتی تعلیق غنی سازی 20 درصدی را بررسی می کند که 5+1 حق غنی سازی اورانیوم (زیر 5 درصد) در ایران را به رسمیت بشناسند. و مقادیر کافی سوخت 20 درصد برای راکتور دارویی تهران را تامین کند. و غرب از تحریم های سختی که علیه بخش نفت و بانکداری اعمال می کند، عقب نشینی کند.
هر دو طرف نیازمند ادامه مذاکرات
این دیپلمات افزود: ادامه مذاکره در مسکو برای هر دو طرف یک موفقیت در این مذاکرات بود. زیرا اگر مذاکرات با بن بست مواجه میشد، راه حل نظامی که اسرائیل دنبال آن است روی میز برجسته میشد که: این نه بنفع اوباما و نه ما (رژیم آخوندی) است.
بن بست مذاکره یک مسئله انتخاباتی در آمریکا میشود که بنفع رقیب جمهوری خواه اوباما خواهد شد.
هرچند ارزیابی ما (رژیم آخوندی) این که تا پایان 2012 که انتخابات آمریکا به احتمال قوی ، حمله ای نخواهد، بود ولی وضعیت در ادامه این تحریم ها بویژه اگر تحریم ها نفتی اتحادیه اروپا و بانک مرکزی از ژوئیه شروع شود، چیزی کمتر از جنگ نیست. بهمین دلیل مذاکرات در 29 و 30 خرداد در مسکو قبل از ژوئن را جلیلی یک موفقیت برای خودش میداند. به این امید که شاید دور بعد بتوان مانع اجرای تحریم ها در ژوئیه بشود.