آخوند موسوی اردبیلی، قاضی القضات منسوب خمینی که در سالهای دهه شصت در هنگامه اعدامهای دهها هزار مجاهد و مبارز و به ویژه قتل عام بیش از سی هزار تن از رشیدترین فرزندان ایران زمین، در رأس قوه قضاییه دیکتاتوری آخوندی بود، بدون اشاره به همه این جنایتهای ضدبشری که در زمره جنایت علیه بشریت به شمار می‌رود، گفت: اگر بنده کاری کرده‌ام که نباید می‌کردم یا ترک فعلی کرده‌ام که باید انجام می‌دادم، از همه عذر می‌خواهم، از همه حلالیت می‌طلبم. من از طرف خودم حرف می‌زنم، به دیگران کاری ندارم. من از کارهای کرده و نکرده خودم نگرانم. اگر همه ما درست عمل کرده بودیم وضع این نبود. ولی گمان می‌کنم همه ما، همه مسئولین، از سابق تاکنون، باید از مردم عذرخواهی کنیم.
قاضی القضات سابق رژیم آخوندی، با اذعان به نفرت و انزجار بی حد و حصر مردم از تمامیت این رژیم ضدبشری افزود: قصور و تقصیرها هم زیاد است. گاهی کارهایی می‌کنیم که موجب یأس و بدگمانی مردم شده است. امروز جوان‌های زیادی اعتماد و علاقه شان سست شده است. ایمان‌هایی در معرض خطر است. این‌ها تلفات سنگینی است که باید جدی گرفته شود.
موسوی اردبیلی بعد از، بیش از سه دهه حاکمیت ننگ و نکبت دیکتاتوری آخوندی و با اشاره به کهولت سن خود، گفت: حالا بعضی کارها و نتایج را که می‌بینم، نگران می‌شوم نکند ما در انجام وظایفمان قصور یا تقصیری داشته ایم؟
( رسانه حکومتی عصر ایران 11 خرداد 1391)