در بیستمین اجلاس شورای حقوق بشر ملل متحد در ژنو که روز دوشنبه 29 خرداد، با حضور ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد برگزار شد، خانم اورتا دنتیتی از بنیاد دانیل میتران( فرانس لیبرته) از طرف این بنیاد و دو نهاد حقوق بشری دیگر، خطاب به ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر ، سخنرانی شدید اللحنی علیه نقض حقوق مجاهدان اشرف ولیبرتی ایراد کرد.
وی در سخنان خود جامعه بین المللی ، سازمان ملل متحد و به ویژه دولت آمریکا را به انجام تعهدات خود در قبال حقوق و حفاظت  از ساکنان اشرف و لیبرتی فراخواند.
خانم رئیس، خانم کمیسر عالی،
جهان امروز شاهد کشتارهای هولناک و تجربه باور نکردنی نقض حقوق بشر بوده و هست، در عین حال یکی از آنها به نظر می رسد به پشت صحنه رانده شده و در افشای جنایات ضد انسانی ناگفته می ماند.
من در باره کمپ های اشرف و لیبرتی صحبت می کنم که با یک وضعیت متناقض در زمینه  حقوق پناهندگی شان مواجه هستند،  موقعیتی در سند A/HRC/20/NGO/23 ارائه شده  ویک  شرایط باورنکردنی و دشوار تهدید آمیز،  به آنها تحمیل شده و تلاشهایی برای قبول چنین  شرایطی ازسوی آنها صورت می گیرد.
من قصد تکرار صحبت های قبلی و مواضع خودمان را ندارم،  چرا که آنها به وضوح در بیانیه های متعدد ، چه بطور مکتوب و چه به طور شفاهی، و چه همراه با سایر سازمان های غیر دولتی یا بطورجداگانه و درصحبت هایی که خانم متیران با شما، خانم کمیسر عالی به طور خصوصی داشته، مطرح شده است.
 این یکی از مواردی است که نه تنها سازمان ملل متحد بنظر نمی رسد قادر به حفاظت از حقوق افراد باشد، بلکه نشانه هایی قطعی  از چشم پوشی و اغماض وجود دارد و یا دست کم فقدان تمایل به حفاظت ازحقوق  و تن دادن به فشارهای کشورهای همسایه مشاهده میشود.
شرایط انتقال پناهندگان،  هم نقض حقوق بشر و هم  نقض غیر قابل انکار کرامت انسانی است. من از شرایط ناگوار زندگی در کمپ به  اصطلاح کمپ لیبرتی به میان نمی آورم . اما هرگز ، هرگز ، تحقیقات واقعی در باره حملات جنایتکارانه گذشته علیه کمپ اشرف که توسط نیروهای عراقی انجام شد، صورت نگرفت، تحقیقاتی که شما به درستی خودتان خواستار آن شده بودید.
من با یک یاد آوری فراگیر و جهانشمول که به همه ما چه در اینجا و چه در هر کجای دیگر مربوط میشود، سخنم را به پایان می برم.  دولت ها ، جامعه بین المللی، سازمان های جامعه مدنی و بیشتر از همه، در این نقطه و در این زمان ایالات متحده. خانم کلینتون، باید تصمیم سریع و عادلانه ای را درمورد وضعیت سازمان مجاهدین اتخاذ کند.
در ژنو 29 خرداد 1391