اعدامها و شکنجه های سیستماتیک و اعمال مجازاتهای وحشیانه رژیم ایران را به بدترین ناقض حقوق بشر درجهان تبدیل کرده است.
این رژیم 120هزار مخالف سیاسی را اعدام کرده و بگفته عفو بین الملل، اعدامها در ایران در سال 2011 در مقایسه با سالهای گذشته دوبرابر شده است.
حکام ایران به خاطر همدستی فعالشان در کشتار مردم سوریه، و مداخلات گسترده در عراق، لبنان، فلسطین و کل خاورمیانه و همچنین به خاطر تلاش هایشان برای دستیابی به بمب اتمی و نقض مستمر قطعنامه های شورای امنیت، منبع اصلی بی ثباتی و نا امنی در منطقه و سراسر جهان بوده اند.
رژیم ایران درصدد است که قبل از سقوط بشار اسد و از بین رفتن توازن سیاسی کنونی، مخالفانش را که در کمپ اشرف در عراق مستقر هستند، از میان بردارد و مزدوران عراقیش طی دوحمله درسالهای  2009 و 2011 ,47 تن را کشته و بیش از هزار تن را مجروح کرده اند.
بعد از فشارهای بین المللی و امضای توافقی بین سازمان ملل و عراق برای انتقال ساکنان اشرف به لیبرتی، ساکنان برغم حق قانونی شان برای ماندن در اشرف، با تشویق رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران موافقت کردند به کمپ لیبرتی منتقل شوند. ولی کمپ لیبرتی برخلاف توافقات صورت گرفته هیچ کدام از استانداردهای انساندوستانه و حقوق بشری را برآورده نمی کند. حضور شدید نیروهای مسلح عراقی، فقدان آزادی تردد، کمبود جدی زیرساختها مانند آب، برق، فاضلاب، فقدان مسیر آسفالت و ممنوعیت هرگونه کار بازسازی تنها بخشی از مشکلات در کمپ لیبرتی است. فشارهای غیر انسانی درطی جابجایی و جلوگیری از انتقال اموال منقول، بویژه خودروهای ضروری، به این مشکلات می افزاید.
ما، درکمیته حقوق بشر سنای جمهور چک، نقض حقوق مخالفان ایرانی در اشرف و لیبرتی را محکوم می کنیم و  ملل متحد و دولت آمریکا را به اقدام فوری برای بهبود وضعیت در لیبرتی، از جمله خروج نیروهای مسلح، مجاز شدن سازندگی و افزایش مساحت، فرامی خوانیم.
نبرد مردم و مقاومت ایران برای تغییر رژیم، راه حل نهایی برای رهایی منطقه و جهان از شر ملاهای تروریست است که تلاش می کنند به بمب اتمی مجهز شوند.
برنامه10ماده ای رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران یک ایران دمکراتیک و غیر اتمی را  نوید میدهد که به حقوق بشر احترام می گذارد و درپی یک همزیستی صلح آمیز با همسایگان است.  به رسمیت شناختن حق مردم ایران برای تغییر و به رسمیت شناختن مقاومت ایران و رئیس جمهور منتخب آن مریم رجوی، امید به صلح، دمکراسی و ثبات در منطقه را بطور قابل توجهی افزایش می دهد ، ما  جمهوری چک را  به این امر فرامی خوانیم.