بازی قدرت در واشنگتن زندگی ناراضیان ایرانی در عراق را به خطر می اندازد
در بحث و مجادله اعصاب خردکن درباره ایران، فراموش نکنیم که اکنون این جان انسانهاست که در خطر است. به آنهاییکه می خواهند از ملاهای تهران استمالت کنند نباید اجازه داد فراموش کنند که هزاران پناهنده بیگناه در وسط این معرکه گیرکرده اند
در صورتیکه آمریکا به تعهداتش عمل نکند این پناهنده های در عراق - 3400 نفری که بین کمپ اشرف و کمپ لیبرتی جدا شده اند، عملا با قتل عام مواجه می شوند.
آنهاییکه از تاریخچه اشرف مطلعند می دانند که این اغراق نیست. نیروهای نظامی عراق در دو مورد، در 2009 و 2011، با سلاح های آتشین به اشرف حمله کردند، 49 نفر را کشتند و صدها نفر را مجروح کردند - قتل عام هایی که دنیا را بشدت تکان داد. دولت عراق تحت نخست وزیری نوری مالکی درحرف از این ایده که امکان یک راه حل صلح آمیز برای این بن بست وجود دارد حمایت می کند، ولی همه آنهاییکه امروز در این دو کمپ مستقرند می دانند که اگر به مالکی دست باز داده شود وی با کمال میل کار آنها را تمام می کند.
ایران خلاء قدرتی که در اثر خروج آمریکا از کشور همسایه اش عراق ایجاد شد را پر کرده است. سیاستمداران عراقی مانند مالکی به ملاها مدیونند و از آنها مستمرا دستور می گیرند. تهران به مالکی دستور داده از دست ساکنان اشرف خلاص شود زیرا بسیاری از حامیان مجاهدین خلق ایران (پی ام او آی/ام ای کی)، اپوزیسیون اصلی ایران، در میان آنها هستند. اگر روزی در ایران تغییر رژیم شود، به احتمال زیاد این مجاهدین خلق ایران و هوادارانش هستند که آنرا شروع کرده بودند. ملاها از ترسشان می خواهند مالکی و اراذل و اوباشش مطمئن شوند که ساکنان کمپ اشرف هرگز اجازه نیابند یک ایران آزاد و دمکراتیک را ببینند.
اگر بخاطر جامعه بین المللی، بخصوص آمریکا و سازمان ملل، نبود این پایان خونین قبلا بوقوع پیوسته بود. به لطف یک اعتراض شدید بین المللی در پایان سال گذشته، ساکنان کمپ اشرف هنوز زنده اند. هرچند حق آنها برای زندگی بهای سنگینی داشته است. آنها مجبور شده اند خانه ای که بیش از 25 سال در آن زندگی کرده اند را ترک کنند و جمعا به کمپ لیبرتی، یک پایگاه نظامی سابق آمریکا، بروند. در اقدامی برای دستیابی به یک راه حل دائمی برای وضعیت ناگوارشان، این مردان و زنان پذیرفتند داوطلبانه به لیبرتی بروند، پناهندگان به اجبار جابجا شده و بی خانمان شوند.
مکان جدید آنها مجتمع زندان است؛ گاردهای عراقی در کمپ، همان گاردهایی که دوستان و اقوام آنها را کشتند، نه تنها در تمام اطراف کمپ گشت می زنند، بلکه بشیوه تهدید کننده ای در میان زندانیان می چرخند.
تحت توافق سازمان ملل، مالکی قول داد ساکنان اشرف را به یک اردوگاه کار اجباری نمی فرستد. مهر تأیید سازمان ملل و در کنار آن تعهد دولت آمریکا به بیطرفی و منصف بودن کافی بود تا ساکنان متقاعد شوند انتقال را شروع کنند. تا به امروز دو سوم ساکنان هم اکنون به لیبرتی رفته اند.
ولی با پشت کردن عراق به تمام بندهای این توافق، انتقال متوقف شده است. گزارشات درباره لیبرتی تکان دهنده بوده اند. بهداشت پایه ای وجود ندارد. افراد مریض و فلج مجبور شده اند اموالشان را در این گرمای تحمل ناپذیر باخود به این طرف و آنطرف کمپ بکشند. هیچ آب آشامیدنی وجود ندارد و هیچ محل تجمع و گردش وجود ندارد. در یک کلام، لیبرتی زندانی است که مالکی قول داد نباشد.
ساکنان، به حمایت مجاهدین خلق، می گویند آنها قبلا نشان داده اند که کاملا حاضرند طبق طرح انتقال عمل کنند. ولی آنها اکنون پافشاری می کنند که طرف عراقی هم باید آنرا انجام دهد. آنها تنها می خواهند بتوانند کولرهایشان را باخود از اشرف به لیبرتی ببرند. علاوه برآن، آنها درخواست می کنند که عراق اجازه دهد خودروها و بنگالهای ویژه طراحی شده برای بیماران فلج، و همچنین 50 خودروی سواری- یعنی برای هر 40 نفر یک خودرو- را منتقل کنند.
آنها می خواهند کمپ لیبرتی به آب بغداد وصل شود، یا حداقل این شانس را داشته باشند که مقاطعه کارانی را استخدام کنند تا آب را از کانال آبی که در نزدیکی لیبرتی است پمپاژ کنند. آنها درخواست می کنند بتوانند تصفیه خانه آب اشرف را که خودشان ساخته اند به ”خانه“ جدیدشان ببرند. آنها همچنین درخواست می کنند حق فروش اموالی که مجبور شده اند در اشرف جا بگذارند را داشته باشند. حال آنکه ممکنست این فروشها لزوما قبل از پایان انتقال تمام نشده باشد، دولت عراق باید حداقل در اصول با آن موافقت کند.
اما وزارت خارجه آمریکا بجای اینکه روی دولت عراق فشار آورد ساکنان را به اتلاف وقت متهم کرده است. مقامات وزارت خارجه آمریکا تا آنجا پیشرفتند که تهدید می کنند اگر ساکنان انتقال را انجام ندهند مجاهدین خلق ایران را در لیست سازمان های تروریستی نامگذاری شده در آمریکا نگه می دارند. این برغم فقدان کامل سند و مدرک دراینباره و تصمیم اتحادیه اروپا و بریتانیا برای لغو نامگذاری مجاهدین خلق از لیست های شان می باشد. و دادگاه فدرال آمریکا در 1 ژوئن تأخیر وزارتخارجه در بازبینی لیست گذاری مجاهدین خلق را که این دادگاه دو سال پیش حکم کرده بود فاحش خواند و به وزیر خارجه هیلاری کلینتون دستور داد تا 1 اکتبر تصمیم بگیرد، وگرنه دادگاه این نامگذاری را لغو خواهد کرد.
از ساکنان اشرف خواسته می شود بین رفتن به زندانی که به طعنه لیبرتی نامگذاری شده یا ماندن در اشرف بعنوان تروریست های نامگذاری شده، و احتمالا مورد یک حمله مرگبار دیگر مالکی قرار گرفتن، انتخاب کنند.
وزارتخارجه درگیر یک بازی قدرت است، اما آیا مقاماتش می فهمند که دارند با جان انسانها بازی می کنند؟ ساکنان اشرف هم اکنون هم به اندازه کافی ستم و رنج کشیده اند. اگر ما واقعا به حقوق بشر اعتقاد داریم، باید از آنها حمایت کنیم، نه اینکه آنها را مورد (موضوع) این باجگیری ناشایسته قرار دهیم.
(نشریه هیل کنگره: 23 تیر 1391-13 ژوییه 2012)