اطلاعیه شورای ملی مقاومت درباره اظهارات مارتین کوبلر در شورای امنیت

اظهارات مارتین کوبلر در شورای امنیت علیه ساکنان اشرف، راهگشای سومین کشتار است


- قدردانی از حکومت عراق و نادیده گرفتن نقض سیستماتیک تعهدات آن، چشم بستن عمدی بر حقایق و حقوق پناهجویان و استانداردها و قانون انساندوستانه بین المللی

 -  سرباز زدن حکومت عراق از تأمین  75درصد از لیست نیازهای انسانی حداقل، از قبیل آب و برق، خودروهای خدماتی و سواری، لیفتراک ، مواد و ابزار لازم برای ساختن سایه بان و تأسیسات برای بیماران و جلوگیری از فروش اموال ساکنان اشرف
 
هر وجدان منصفی از تشکرات و قدردانی آقای مارتین کوبلر در اجلاس روز پنجشنبه 29تیر (19ژوییه) شورای امنیت از انعطاف حکومت مالکی در قبال ساکنان اشرف شوکه و منزجر می شود.
اظهارات او دربارة «مشکلات ادامه دیالوگ بین یونامی و دولت عراق با ساکنان» به طور مطلق نادرست است. ساکنان و نمایندگانشان پیوسته از گفتگو با یونامی و مقامهای دولت عراق استقبال کرده اند. آنها فقط پس از سه ماه تلاش بیهوده برای جلوگیری از بحران‌سازی و تنش بیشتر، از شرکت در ملاقاتهایی که مدیریت آن با یک شکنجه گر و قاتل تحت پیگرد بین المللی است، خودداری کرده اند. در ژانویه گذشته آقای کوبلر از اینکه همین فرد را با خود به‌عنوان مدیر یک ملاقات به اشرف آورده بود، معذرتخواهی کرد.
شکایت کوبلر در شورای امنیت در مورد «فقدان ارادة ساکنان برای شراکت در پروسة تسهیل کنندگی یونامی» در تعارض آشکار با اظهارات خود او در جلسه شورای امنیت در 10آوریل است که پس از انتقال 1200تن از ساکنان اشرف به لیبرتی تصریح کرد:
« من می‌خواهم این را برجسته کنم که ساکنان اشرف به‌رغم مشکلات اولیه حسن نیت و همکاری خود را در پروسه انتقال به لیبرتی نشان داده اند. آنها بی تردید راه درازی را طی کرده اند. ترک محلی که بیش از دو دهه در آن زندگی کرده اند به‌راستی مشکل است».
بعد از این اظهارات، 800نفر دیگر از ساکنان اشرف به لیبرتی منتقل شدند و اکنون در مجموع دو سوم ساکنان اشرف در لیبرتی به‌سر می برند.
همچنین کمتر از یک ماه پیش، آقای کوبلر در بیانیه 23ژوئن خود از ساکنان تشکر و اعلام کرد: «2000 نفر از ساکنان به‌طور منظم و به شیوه مسالمت آمیز به لیبرتی منتقل شده اند و تنها 1200نفر باقیمانده اند. به این مناسبت من می‌خواهم هم از دولت عراق و هم از ساکنان برای همکاری آنها تشکر کنم».
این در حالیست که تا امروز، کمترین قدمی برای حل و فصل مسأله آب، که باید درگرمای 55در جه از 12کیلومتری توسط ساکنان با هزینه زیاد تأمین شود، برداشته نشده است. کوبلر از این پیشتر بارها نوشته بود که دولت عراق متعهد شده است که تا قبل از ماه روزه (20ژوییه) آب این کمپ را به شبکه شهری وصل کند یا بگذارد ساکنان از کانال در 150متری خودشان آب پمپاژ و تصفیه کنند. در شمار این اسناد می‌توان از سند آماده سازی حرکت ششم به تاریخ 28مه 2012- ماده دوم و صورتجلسه مورخ اول ژوئن2012 درباره ملاقات بین ساکنان و آقای باکوس مشاور مالکی در لیبرتی در 31 مه، نام برد.
آقای کوبلر همچنین در شورای امنیت نیازی به کمترین اشاره به نقض سیستماتیک تعهدات دولت عراق (280مورد نقض تعهدات در لیبرتی از 18فوریه تا 4ژوییه 2012) نمی بیند. او همچنین نیازی نمی بیند که به 30جواب منفی به درخواستهای قانونی و مشروع ساکنان طبق بیانیه های کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، فروش یا انتقال اموالشان به لیبرتی، برگرداندن اموال توقیف شده به ساکنان، خرید سوخت به قیمت شهروندان، انتقال خودروهای خدماتی کاروان پنجم که از میانه راه به اشرف برگردانده شدند ( این کاروان به طور عمده از زنان بودند)، انتقال ژنراتورهای متعلق به ساکنان، 10خودروی سواری برای هر 400نفر طبق توافق پیشین و حتی 5 لیفتراک برای 3300 نفر که اکنون 2000نفر از آنها در لیبرتی بارهای سنگین را بر روی دست و شانه هایشان حمل می‌کنند، اشاره کند.
این در حالیست که او در بیانیه 23ژوئن خود تأکید کرد: «نماینده ویژه دبیرکل به اصرار خود به دولت عراق برای پاسخ مثبت به خواستهای معقول و مشروع ساکنان در مورد مقولات انسانی طبق قانون انساندوستانه بین المللی و قانون حقوق بشر، ادامه می‌دهد».
از این پیشتر آقای کوبلر در 6دسامبر در شورای امنیت متعهد شد: «هر گونه راه حل عملی باید مورد پذیرش هر دو طرف یعنی دولت عراق و ساکنان کمپ اشرف قرار گیرد. این راه حل باید از یک سو دولت عراق را محترم شمارد و از سوی دیگر به قوانین بین المللی انساندوستانه و حقوق بشری و قوانین پناهندگی احترام بگذارد». این تعهدی است که کوبلر هیچگاه به آن عمل نکرد.
فراتر از این، او هیچگاه اظهارات صریح مشاور امنیتی دولت عراق را درباره دخالت دادن رژیم ایران در پرونده اشرف تکذیب نکرد. مشاور مزبور در 24آوریل در تلویزیون دولتی عراق گفت: «آقای مارتین کوبلر، نماینده ویژه دبیرکل ملل متحد در عراق، در جزییات با طرفهای عراقی و ایرانی از طریق سفارت ایران و دیگر کانالهای ارتباطی با ایران برای تأمین الزامات اجرای تفاهم نامه بین او و عراق برای بستن قرارگاه اشرف امضا شده، گفتگو کرده است تا حضور این سازمان در خاک عراق خاتمه یابد. گفتگوهای کوبلر شامل مکانیزم و نقش ایران برای انجام چیزهایی است که این موضوع را حل کند».
طبق تحقیقات حرفه یی کارشناسان سازمانهای بین المللی، لیبرتی از هر نظر یک زندان است و ساکنان آن در معرض بازداشت خودسرانه قرار گرفته اند.
با این وصف، کوبلر در جلسه شورای امنیت می‌گوید: «مسئولیت بر عهده بسیاری حامیان بین المللی مجاهدین است و بسیار اهمیت دارد که آنان بر مواضع ساکنان به‌طور مثبت (یعنی در جهتی که آقای کوبلر می‌خواهد) تأثیر بگذارند».
کوبلر می افزاید: «من همچنین از ساکنان کمپ می خواهم که از قوانین عراق اطاعت کنند و از تحریک و خشونت بپرهیزند. زمان برای دستیابی به یک راه حل با دوام به پایان می رسد و صبر دولت عراق دارد به سر می رسد».
شگفت انگیز است که آقای کوبلر در برابر اعتراضهای گسترده بین المللی به عملکرد جانبدارانه خود به سود حکومت مالکی و رژیم ایران علیه اپوزیسیون این رژیم، از جمله اعتراضات کلیسا در انگلستان و آمریکا، اعتراضات در کنگره آمریکا و شورای اروپا و بیش از 4هزار پارلمانتر در 46کشور جهان و همچنین اتحادیه جهانی وکلا، بی پرده از حمایت کنندگان ساکنان اشرف می‌خواهد در طرف او و دولت عراق قرار بگیرند تا فشار هر چه بیشتری به ساکنان بیدفاع برای صرفنظر کردن از حداقل حقوق و خواستهای قانونی و مشروع خود قرار گیرند.
او در سخنان خود در شورای امنیت هیچ نیازی به این ندیده است که از 49کشته و بیش از 1000مجروح در حملات ژوییه 2009 و آوریل 2011 به اشرف یاد کند و تعهد سازمان ملل به تحقیقات در این باره را هم به فراموشی سپرده است. به جای آن ساکنان بیدفاع را از دست زدن به تحریک و خشونت پرهیز می‌دهد!
اظهارات کوبلر در شورای امنیت به‌قدری جانبدارانه بود که سفیر دولت عراق در اظهارات خود به این اکتفا کرد و گفت «همچنانکه آقای کوبلر اظهار کرد دولت عراق برای جابه‌جایی افراد انعطاف به خرج داده است»!
مواضع کوبلر در شورای امنیت علیه ساکنان اشرف، همراه با قدردانی از صبر و انعطاف مالکی، نادیده گرفتن نقض سیستماتیک تعهدات دولت عراق در یادداشت تفاهمی است که با کوبلر امضا نموده است، چشم بستن عمدی بر حقایق و حقوق پناهجویان و استانداردها و قانون انساندوستانه بین المللی، بدون تردید راهگشای سومین کشتار در اشرف است.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
30 تیر 1391