• 22 تن از ساکنان اشرف زیر چرخ خودروهای زرهی نیروهای مهاجم عراقی در آوریل2011 له شدند اما آقای کوبلر با فراموش کردن «یک تحقیقات کامل، مستقل و شفاف» که کمیسر عالی حقوق بشر به آن فراخوانده بود، از دولت عراق تشکر می‌کند و به گونه‌یی وارونه از ساکنان بیدفاع می‌خواهد که از تحریک و خشونت » خودداری کنند!
• در حالیکه گروه کار بازداشتهای خودسرانه بر اساس بیانیه جهانی حقوق بشر (ماده9) و کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی (مواد 9 و 10) شرایط کمپ لیبرتی را مشابه یک مرکز بازداشت و خارج از حیطه قانون بین المللی حقوق بشر ارزیابی کرده است، آقای کوبلر تهدید می‌کند که«صبر دولت عراق دارد لبریز می‌شود»!
• دوسوم ساکنان اشرف تا کنون گروه به گروه با قولهای کوبلر مبنی بر اینکه در حرکت بعدی حداقل نیازمندیهای انسانی تأمین خواهد شد به لیبرتی منتقل شده اند. این دیگر قابل ادامه نیست.
• ما با پیشنهاد 4000پارلمانتر از کشورهای مختلف جهان موافقیم که شما یک نماینده شخصی که مورد اعتماد ساکنان باشد مشخص کنید تا مشکلات ما را از نزدیک ببیند و واقعیتها را بیطرفانه به شما گزارش کند.
دیروز (دوشنبه2مرداد ماه) ساکنان اشرف و لیبرتی در دو نامه جداگانه با بیش از 3000 امضا موارد بالا را با دبیرکل بان کی مون در میان گذاشتند. آنها همچنین خاطرنشان کردند:
• 49نفر در حملات مرداد ماه 88 و فروردین 90 توسط دولت عراق کشته و بیش از هزار نفر مجروح شدند ولی دولت عراق اجازه نمی‌دهد که ساکنان امکانات لازم را به هزینه خودشان برای ناتوانان و بیماران تهیه یا از اشرف به لیبرتی منتقل کنند.
• در دمای 55درجه، دولت عراق از وصل لیبرتی به آب شهر یا پمپاژ آب از کانال 150متری خودداری می‌کند.
• در کمبود شدید برق، دولت عراق اجازه نمی دهد ژنراتورهایی که به خود تعلق دارد را به لیبرتی منتقل کنیم.
• در زمین تماماً سنگلاخ لیبرتی از ساختن پیاده رو و سایه بان در گرمای شدید به هزینه ساکنان جلوگیری می‌شود.
• به‌رغم توافق قبلی برای انتقال یک خودروی سواری برای هر 40نفر (در مجموع فقط پنج درصد کل خودروهای ساکنان) از ستون چهارم به بعد حتی اجازه انتقال یک خودروی سواری داده نشده است.
• در گروه پنجم، شش خودروی خدماتی متعلق به زنان از میانه راه برگردانده شد و بیش از دوماه و نیم است به آنها برگردانده نشده است.
• اجازه انتقال 5 لیفتراک داده نمی‌شود و در لیبرتی مجبوریم بارها را با دست و روی دوش حمل کنیم.
• هفت ماه است از فروش اموال منقول و غیر منقول ما جلوگیری می شود.
بدون تأمین این نیازمندیهای حیاتی که تماماً در چارچوب یادداشت تفاهم 4دیماه 90 (25دسامبر2011) و نامه 7دیماه 90 (28دسامبر 2011) نماینده ویژه دبیرکل برای عراق و قانون انساندوستانه بین المللی است، حرکت سایر ستونها نباید صورت گیرد. سکوت و چشم بستن آقای کوبلر بر نقض مستمر توافقات، بر حداقل حقوق پناهجویان و استانداردهای انساندوستانه و حقوق بشری، بدون تردید مشوق حکومت عراق در یک فاجعه انسانی دیگر است.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
3 مرداد 1391 (24 ژوییه 2012)
