گفتگوی تلویزیون سی.ان.ان با ایاد علاوی در باره انتخابات و آینده عراق

 

اکنون همه, روزنه ای از امید برای آینده را, در العراقیه می بینند, زیرا ما یک گروه غیرفرقه ای هستیم که از سراسر جامعه عراق آمده ایم, و به یک عراق سکولار معتقدیم. ما معتقدیم که عراق باید برای همه عراقیان باشد.

7 مارس 2010 (16 اسفند 1388)
مصاحبه فرید زکریا با  ایاد علاوی در برنامه جی پی اس تلویزیون سی.ان.ان
فرید زکریا, مجری برنامه جی پی اس:  امروز در عراق, روز انتخابات است. رای دهندگان در پای صندوقهای رای هستند و در حال انتخاب اعضای پارلمان می باشند, که بعد هم آنها, نخست وزیر را انتخاب خواهند کرد... شانس اینکه نتیجه این انتخابات, شایسته و مناسب باشد چقدر است؟ برای بحث حول این موضوع, یک مهمان خیلی ویژه از عراق به ما ملحق می شود: ایاد علاوی, نخست وزیر سابق عراق. ائتلاف آقای علاوی, که یک ائتلاف گسترده و غیرفرقه ای است, و در بر گیرنده شیعیان, سنی ها, و کردها می باشد, در نظرسنجی ها, بعد از حزب نخست وزیر, نوری مالکی بوده است. خوش آمدید, آقای علاوی... به شما به عنوان یک چهره اصلی در عراق نگریسته می شود که یک آینده غیر فرقه ای و غیر بنیادگرایی برای کشور را نمایندگی می کنید. آیا فکر می کنید که پیدایش یک حزب سیاسی غیر مذهبی تر, با گشایش بیشتر, کارایی دارد؟
   ایاد علاوی: بله, من همچنین فکر می کنم که ما یک نیروی میانه رو هستیم. ما علیه افراط گرایی هستیم, و معتقدم که راه رسیدن به ثبات و ترقی برای عراق, مسیر سکولاریسم است. ما بطور واقعی به مذهب و به فرقه ها احترام می گذاریم, اما فکر می کنیم که مذهب را نباید سیاسی کرد. ما به میانه روی اعتقاد داریم و فکر می کنیم که مسیر میانه روی, تنها مسیر واقعی برای این کشور است.
   مجری: ... یک کمیته دولتی به ریاست احمد چلبی , تصمیم گرفت که پروسه بعث زدایی را از سر بگیرد و بیش از 400 تن از کاندیداها را از شرکت در انتخابات محروم کرد. بسیاری از آنها سنی, و بسیاری هم, سنی هایی بودند که وابسته به ائتلاف شما هستند... آیا شما متقاعد هستید که در این انتخابات نتیجه خوبی عایدتان شود؟ علاوی: ما فکر می کنیم که افرادی سعی می کنند عراق را دوباره به یک درگیری تمام عیار فرقه ای برگردانند, و بدین وسیله, از دست مخالفین سیاسی خود خلاص شوند, اما محکم ایستاده ایم و می خواهیم شاهد پیشرفت دمکراسی باشیم, و به مبارزه خود ادامه می دهیم تا به آن برسیم. و فکر می کنم, و امیدوارم که در ته خط, موفق شویم. 
مجری: آیا فکر می کنید که این خطر وجود دارد که سنی ها بار دیگر دست به سلاح ببرند, و اگر جواب منفی است, چرا نه؟ آیا به این علت است که آنها احساس می کنند به طور کامل شکست خورده اند, یا به این علت است که احساس می کنند اکنون, بخشی از روند سیاسی هستند؟
علاوی: اکنون همه, روزنه ای از امید برای آینده را, در العراقیه می بینند, زیرا ما یک گروه غیرفرقه ای هستیم که از سراسر جامعه عراق آمده ایم, و به یک عراق سکولار معتقدیم. ما معتقدیم که عراق باید برای همه عراقیان باشد. من از برخی مناطق سنی نشین دیدار کردم و همه آنها مصمم بودند که در انتخابات شرکت کنند, حتی آنهایی که منع شده بودند. من آنها را به یک کنفرانس مطبوعاتی در اینجا, یعنی در عراق, آوردم تا از همه مردم عراق بخواهند که در انتخابات شرکت کنند. ما به واقع, دوست داریم به فرقه گرایی در عراق خاتمه دهیم. ما می خواهیم یک آشتی واقعی را ببینیم, که در آن تمامی عراقیان, به جز تروریستها و افراط گرایان و قاتلین, در این پروسه سیاسی شرکت داشته باشند.
مجری:  آیا فکر می کنید که عراق می تواند الگویی برای همسایگانش, برای جهان عرب باشد؟ زیرا شما یک دمکراسی پلورالیستی را با احزاب سیاسی مختلف پیش می برید. آیا فکر می کنید که این امر, بر روی بقیه خاورمیانه تاثیر خواهد گذاشت؟
 علاوی: امیدوارم همینطور باشد. فکر می کنم که وقتی ما به امنیت در عراق یا هر کشور به خصوصی در خاورمیانه نگاه می کنیم, به خاورمیانه بزرگتر, که تا مرزهای چین و تا مراکش گسترش یافته, خیلی مهم است که به این کشورها و به کل این تصویر به طور همزمان نگاه کرد. فکر می کنم که یکی از مهمترین موضوعاتی که من شخصا تصور می کنم, و خیلی از رهبران در منطقه نیز در این زمینه با من هم نظر هستند, ... این است که کشورهایی در این میان,  وجود داشته باشند,  که میانه رو و با ثبات و قدرتمند باشند, نه الزاما بلحاظ نظامی, بلکه به لحاظ اقتصادی,  و به عنوان یک (وزنه تعادل) در تمامی منطقه خاورمیانه بزرگتر, عمل کنند. بدون این, خیلی مشکل است. دموکراسی, مترادف است با مسئله ثبات, و ثبات مترادف است با دموکراسی. و برای درک مسئله امنیت, ما  به عنوان عراق, نمی توانیم به تنهایی و به طور مستقل عمل کنیم , بلکه عراق باید با ترکیه و سایر قدرتهای میانه رو در منطقه (نامفهوم) کند تا هسته جامعی از مدراسیون را به وجود آورد که قابل گسترش باشد,  و بر ضد افراط گرایی, که خطرناکترین پدیده ای است که جهان با آن مواجه می باشد, عمل کند.