در زیر سخنان مریم رجوی در این کنفرانس را ملاحظه می‌کنید:
دوستان و خواهران عزیزم
به شما خوش آمد میگویم
با گرامیداشت هشتم مارس روز جهانی زن، به همة خواهرانم در سراسر جهان. به خصوص به آنها که برای برابری و آزادی در سال گذشته مبارزه و فداکاری کردند، درود می‌فرستم
سلام‌های بی‌پایان به زنان دلیر قیام ایران، زنان پیشتاز در اشرف
زنانی که در سال گذشته هزاران تظاهرات را در سراسر جهان سازمان دادند، آنها که هفتاد روز برای اشرف اعتصاب غذا کردند،دختران دلیری که در این ماهها به ضرب گلوله پاسداران به شهادت رسیدند، مانند ندا سمبل قیام ایران،و زنانی که همین حالا در زندانهای رژیم تحت شکنجه و آزار قرار دارند.
و گرمترین درودهایم را به شما زنان شریفی تقدیم میکنم که به حمایت از زنان ایران برخاسته‌اید.
عید جهانی ما، نه فقط بر درد و رنج زنان، بلکه بر همبستگی استوار است. فریادی است که می‌گوید پیشروی انسان تنها با برابری زنان میسر است.
خواهران عزیزم
به مناسبت روز 8 مارس من بیش از هرچیز مشتاقم که از شما قدردانی کنم.
تقدیری از تک تک شما از صمیم قلب.
این یک تشکر متداول در هر جلسه یا سخنرانی نیست. این حتی به خاطر دوستی چند ساله میان ما نیست.
این بیان یک دوستی چند ساله و احترام عمیق مردم و مقاومت ایران است نسبت به کوششهای پراهمیت شما در حمایت از این مقاومت و زنان پیشتاز ایران.
امروز که قیامها در ایران شکوفا شده، همه می‌بینند که ادعای مماشات‌گران در مورد ثبات رژیم یا طرفداری جامعه ایران از آن پوچ بوده است.
اما در سالهای گذشته کارزار تبلیغاتی آنها در حمایت از ملایان گوشها را کر می‌کرد.همچنین کارزار بیشرمانة آنها برای تهمت زدن به مقاومت.
با این همه، شما همواره حامی این مقاومت بودید. هرگاه شرائط سختی برای ما پیش آمد، هر وقت با حمله و توطئه ملایان روبرو شدیم، شما در کنار مقاومت بودید.
در مبارزه برای حذف نام مجاهدین از لیست گروههای تروریستی انگلستان و اتحادیه اروپا،در برابر حمله 17 ژوئن به مقاومت در همین فرانسه،در کارزار حمایت از حقوق اشرف،در مقابله با کشتار اشرفی‌‌ها در سال گذشته و تلاشهای شما برای آزادی 36 گروگان،در حمایت از اعتصاب غذا کنندگان در اشرف و در سراسر دنیا و در ماههای اخیر در دفاع از قیام مردم ایران.در همه چالش‌های سخت، شما در صف مقدم حمایت کنندگان بودید.
خوشبختانه بسیاری از تلاشهای شما به ثمر رسید. اعم از اکسیون‌هایی که برپا کردید، نامه‌نگاری‌ها،گفتگوها با مطبوعات، نوشتن مقاله‌ها و کتاب‌ها،شرکت در اجتماعات و ملاقاتها، مراجعه‌ها به نهادهای دولتی و حقوق بشری
و سازمان دادن تشکل‌های زنان در همین راستا.
شاید روز اول این تلاشها کم اهمیت به نظر می‌رسید. اما با گذشت زمان مؤثر بودن آن اثبات شد. شما با جلب همدردی انسان‌های دیگر، بخصوص زنان در همه کشورها، هر بار موفقیت آفریدید.
http://www.youtube.com/watch?v=u7sQj2axUgE
خواهران عزیزم
در زمانة ما، برخی ادعا می‌کنند که دیگر جنبشهای زنان کاری از پیش نمی‌برند.. اما کار شما خلاف این ادعاها را ثابت کرد. شما پیش رفتید و سیاست ها را تحت تأثیر خود قرار دادید. با کار جمعی، همبستگی، دلسوزی، صمیمیت خواهرانه، پشتکار، حوصله و بردباری.
ده روز پیش در اجلاسی در پارلمان اروپا در بروکسل، یک کمیته زنان در حمایت از مقاومت ایران اعلام موجودیت کرد. تشکیل این کمیته یک دستاورد است. من فکر میکنم که این نمونه ای است که می‌توان در پارلمان کشورها هم ایجاد کرد.
خواهران عزیز
روز جهانی زنان، امسال در نبرد شجاعانه زنان ایران در قیام‌های آزادی‌خواهانه جاری، باز درخشان شده است.
به این مناسبت، می‌خواهم این حقیقت را یادآوری کنم که بدون مبارزه زنان، قیام به این درجه گسترش نمی‌یافت.
در ماههای اخیر، برخی می‌پرسیدند چگونه شد که زنان چنین موقعیتی در مبارزه مردم ایران یافتند؟
این موقعیت دو عامل دارد:یکی مبارزات 150 سالة زنان علیه دیکتاتوری،عامل دیگر رودررویی آنان با یک رژیم زن ستیز است.
می‌دانید که ملایان، با سرکوب وحشیانه، تحقیر سیستماتیک، آپارتاید جنسی و سلب ابتدایی ترین حقوق و آزادی‌ها، جهنمی برای زنان برپا کردند.
حاصل این سیستم عقب‌مانده، از یک طرف فقر و پریشانی زنان است. با این بیلان سیاه:
ـ یک چهارم زنان ایران به افسردگی و اختلال روانی دچار شده‌اند.
ـ سهم زنان از اقتصاد کشور تنها 12 درصد است.
ـ دو میلیون زن بسیار فقیر، سرپرستی خانواده‌هایشان را برعهده دارند.
ـ و سیصد هزار قربانی فحشا فقط در پایتخت وجود دارد.
محصول این سیستم از طرف دیگر یک سرکوب وحشیانه است. به نحوی که هزاران هزار زن مخالف اعدام شده‌اند دهها هزار زن مخالف شکنجه شده‌اند و شمار عظیمی اخراجی و تصفیه شده و تبعیدی. همراه با زجر عظیم ناشی از کنترل و تفتیش روزانه و انواع تحقیر و اهانت که قابل اندازه‌گیری نیست. این در واقع یک ظلم ویژه نیست که بر زنان روا می‌شود. ستمی است بی‌تعریف و بی‌مرز که معلوم نیست از کجا شروع می‌شود و تا کجاست.
یک نمونه‌اش تجاوز سیستماتیک به زنان زندانی است. نمونه دیگرش موضوع بدحجابی است که نه قانون نوشته شده‌یی دارد نه معیاری. از نوع و سایز و رنگ پوشش زنان تا رفتار و سخن گفتن آنها همه هدف آن است.
از آنچه بر زن ایرانی رفته، شما می‌توانید وضعیت جامعه ایران را دریابید. ستمزدگی زن ایران، زندگی جامعه را در غیرانسانی‌ترین شکل آن بیان می‌کند. از این رو رهایی و پیشرفت جامعه از زمانی آغاز می‌شود که ستمزدگی زن از بین برود.
مقاومت زنان ایران در برابر این رژیم، برای احقاق حق زندگی انسانی است. به همین دلیل مبارزه آنها، مبارزه‌یی است برای به زیر کشیدن رژیم.
زنان در سی سال گذشته نقش کلیدی در مقاومت سازمان‌یافته احراز کرده‌اند.می‌دانید که شرکت گستردة زنان در تظاهرات با چه پاسخ بی‌رحمانه‌یی از جانب رژیم روبرو شده است.
در ماههای اخیر شمار زیادی از زنان را دستگیر و شکنجه کرده‌اند. بسیاری حتی مورد تجاوز قرار گرفته‌اند.
با وجود این زنان با روحیه شجاعانه‌‌یی در صف مقدم قیامها حاضر شده‌اند.
حضور آنان در قیامها با خواست تغییر رژیم، پیروزی مسیری است که توسط پیشتازان این مبارزه به خصوص زنان اشرف هموار شده است.آنها در هفت سال گذشته زیر فشار حمله‌های رژیم برای نابودی اشرف، اشرف را با شایستگی هدایت کردند.
با شجاعت، ایمان و شکیبایی در میدان یک مبارزه بغرنج ایستادگی کردند.
پایداری آنها الهام بخش زنان و جوانان ایران در مبارزه برای کسب آزادی است.
امروز اشرف تحت یک محاصره ضد انسانی توسط رژیم ملایان و متحدان عراقی آنهاست.
حتی از ورود سوخت جلوگیری می‌کنند و دارو و غذا نیز با مشکلات بسیار به آن جا می‌رسد. به علاوه، در هفته‌های اخیر عده‌یی از مأموران سپاه قدس پشت در اشرف جمع شده بارها تهدید می‌کنند که حمله خونین به اشرف از سرگرفته خواهد شد.
به همین دلیل از شما می‌خواهم که در کارزار بین المللی برای پایان دادن به این محاصره و برای تضمین حفاظت اشرف توسط سازمان ملل شرکت کنید.
از همه شما متشکرم و آماده شنیدن نظراتتان هستم.
