ایالات متحده نسبت به اشاره دولت عراق در 31 ژوئیه به بستن احتمالی کمپ اشرف با جابجایی غیرداوطلبانه ساکنانش نگران است.

ما از دولت عراق میخواهیم که در یافتن ترتیبات داوطلبانه برای ادامه جابجاییها بعنوان تنها راه حل صلح آمیز قابل قبول برای  وضعیت کمپ اشرف، شکیبا و منعطف باقی بماند.
 لازمه این امر  این است که استمرار گفتگو به جای اقدامات قهرآمیز دنبال شود و این که همه طرفها طبق یادداشت تفاهم 25 دسامبر 2011 بین دولت عراق و سازمان ملل عمل کنند.
ما همچنین رهبری اشرف را فرا میخوانیم که همکاری برای جابجایی ساکنان به کمپ حریه را از سر بگیرد، بخصوص بعد از آنکه یک ستون بار اجناسی که توسط ساکنان درخواست شده بود، روز 15 ژوئیه تحویل داده شد.
 ادعاها در مورد شرایط وخیم انسانی در حریه با مشاهدات مقامات دولت عراق که از حریه بازدید کرده اند و همچنین با گزارشهای مانیتورهای سازمان ملل  در تناقض است.
 بر اساس این گزارشها و سایر اطلاعات، روشن است  که کیفیت زندگی در حریه از استانداردهای انساندوستانه قابل قبول فراتر است.
استمرار ناسازگاری رهبری ساکنان در گذاشتن پیش شرطها و درخواستها قبل از هر گونه توافق برای جابجایی تعداد بیشتری از ساکنان اشرف، غیر قابل قبول است و حفاظتهای پی ریزی شده در یادداشت تفاهم را به خطر می اندازد.
پروسه ای که توسط یادداشت تفاهم بنا شد، منجر به جابجایی امن قریب به 2000 تن از ساکنان از کمپ اشرف شده است، که  حدود دو سوم جمعیت تخمینی آن است.
 ”نقشه مسیر” یونامی  مسیری صلح آمیز به جلو برای بستن اشرف را ارائه میدهد و سازمان ملل خواهان تبعیت از این پروسه برای بستن نهایی و مسالمت آمیز کمپ اشرف است.
بستن اشرف به یونامی، ایالات متحده و شرکای ما اجازه میدهد تا توجه و تلاشها را برروی یک راه حل مسالمت آمیز برای جابجایی ساکنان به خارج از عراق متمرکز کنند.