پ

س از گذشت بیش از 5 ماه از جابجایی ساکنان اشرف از استان دیالی به کمپ لیبرتی این جابجایی نه تنها منجر به بهبود وضعیت انسانی سا کنان نشده بلکه بی خانمانی و درد و رنج مضاعف 2000 تن از ساکنان را به بارآورده و اکنون ثابت شده است که این طرح جابجایی نه با انگیزه های انسانی بلکه با اهداف سیاسی بوده و یک طرح شکست خورده است.
 برخلاف وعده های داده شده خدمات پایه در این کمپ فراهم نیست و لیبرتی به زندانی برای ساکنان تبدیل شده است.
شورای حقوق بشر ملل متحد در 17 ژوئیه 2012 طی یک گزارش رسمی تهیه شده توسط گروه کار بازداشتهای خودسرانه نوشت: « شرایط کمپ لیبرتی مشابه یک مرکز بازداشت است چرا که هیچ امکان حرکت آزادانه و ارتباط با دنیای بیرون وجود ندارد. واین وضعیت ساکنان را در وضعیت بازداشتی یا زندانی قرار می دهد” 
درحالیکه کارشکنی دولت عراق در تآمین حداقل نیازمندیهای انسانی ساکنان باعت توقف اکیپهای جدید به لیبرتی شده است، اخیراً نماینده ویژه سازمان ملل در عراق به ساکنان برای صرفنظر کردن از حقوق شان فشار میآورد به طوریکه در یک سخنرانی در شورای امنیت انگیزه های سیاسی از این فشارها را بارز کرده  و ساکنان را بعنوان عامل تآخیر و مقصر اعمال خشونت جلوه داده است. 
برای ما عراقیان که از نزدیک در جریان تحولات قرار داشته و از رنجها  و مشکلات ساکنان مطلع هستیم این موضع جانبدارانه آقای کوبلر شوکه کننده است.
35 سازمان وجمعیت شامل، انجمنهای حقوق بشری، انجمنهای زنان، تجمعات عشایری عراق و سایر سازمانهای مجتمع مدنی بدینوسیله حمایت خود از تامین نیازهای اولیه انسانی در لیبرتی به ویژه آب و برق را مورد تاکید قرار می دهند و سخنان آقای کوبلر را محکوم می کنند.
سازمانهای مجتمع مدنی و عشایری عرارق از دبیر کل ملل متحد و آمریکا، خواستار فشار بر دولت عراق برای اجرای توافقاتش با یونامی  و پاسخ به خواسته های ساکنان اشرف ولیبرتی، بویژه برای تآمین نیازمندیهای پایه مانند آب و برق و فروش اموالشان برای ادامه زندگی در لیبرتی  با زمانبندی مشخص هستند.
امضاکنندگان نامه خواستار آن شدند که تا محقق شدن خواسته های حداقل انسانی ساکنان لیبرتی از انتقال اکیپهای جدید ممانعت شود و کمپ لیبرتی بعنوان کمپ پناهندگی  اعلام شود تا ساکنان تحت حفاظت بین المللی قرار گیرند.