به گزارش خبرگزاری فرانسه در 22 مرداد 91  علیرضا حیدری تمام شب به‌دقت با بولدوزر در میان خانه‌های گلی، مستأصلانه  جستجو کرد تا اگر کسی از زلزله‌های مرگبار زنده مانده باشد را نجات دهد.
وی که صدایش نشان‌دهنده ناامیدی پنهان شده‌اش می‌باشد و از این‌که کسی را زنده نیافته سرخورده شده،   می‌گوید این روستا به یک گور دستجمعی تبدیل شده است. حیدری گفت خیلی از روستاهای دیگر هستند که به‌طور کامل از بین رفته‌اند.
روستایی باجه باج (BAJE BAJ) در 30کیلومتری شهر ورزقان در شمال غرب ایران است که یکی از دهها روستایی است که با دو  زلزله مخرب شنبه،   از روی نقشه پاک شده‌اند.
روز یکشنبه آن‌چه باقی مانده؛ یک خرابه بیش نیست، مردانی با وسایل خانگی و دستی اولیه با حرارت و اشتیاق در این خرابه‌ها به دنبال  عزیزانشان می‌گردند ... مردهای روستا روی مزرعه کار می‌کردند و زنان و دخترانشان در حال آماده‌سازی افطاری بودند که این فاجعه رخ داد.
ساکنان به خبرگزاری فرانسه گفتند جمعیت باجه باج 414نفر بود که 33نفرشان کشته شدند (population of 414، 33 had died) و این تراژدی بود که در سراسر روستاهای منطقه  تکرار شده است...
به گفته یکی از کارکنان هلال احمر؛ وسعت این فاجعه، به حدی عظیم است که مقامات فقط تلاش کرده‌اند نفرات کافی از سایر استانها برای کمک به این منطقه بیاورند.
رقم رسمی تلفات 250نفر کشته بوده است اما برخی مقامات محلی، ارقام بسا بالاتری را گفته‌اند که مورد تأیید دولت قرار نگرفته است.
محرم فروغی شهردار ورزقان گفت روستاهای اطراف شهر او، تخریب شده و هزاران کشته بر جای گذاشته‌اند. وی به ایرنا گفت 12روستا در مجموع تخریب شده‌اند که هر کدام بین 900 تا 1000نفر جمعیت داشته‌اند که از آنها حدود 40درصد [بیش از نفر 4000]   کشته شده‌اند...
یک مرد که خواست ناشناس بماند گفت ما تمامی شب در هوای سرد بیرون،   منتظر ماندیم تا هلال احمر ساعت 0400رسید و به ما نان و دو چادر و پتو  داد...