وضعیت ناگوار 3400 مخالف ایرانی در عراق، به ویژه یک هزار زن، همواره موضوع یک نگرانی بزرگ بوده است. در ژوئیه 2009 و آوریل 2011 نیروهای عراقی به ساکنان بیدفاع کمپ اشرف حمله کردند و 47 تن از ساکنان را کشته و صدها تن را مجروح کردند. کمیسر عالی حقوق بشر ملل متحد استفاده از خشونت علیه ساکنان غیر مسلح و بیدفاع را محکوم کرد.
در 13 سپتامبر 2011 کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد ساکنان اشرف را به عنوان « پناهجویان» تحت قانون بین المللی که از « حقوق بنیادین امنیت و رفاه» برخوردارند، به رسمیت شناخت. آنها همچنین از حفاظت کنوانسیون ژنو برخودار هستند.
در اثر فشارهای اعمال شده، تا بحال 2000 تن از پناهجویان با انتقال به کمپ لیبرتی موافقت کرده و به آنجا رفته اند.
10 عضو شورای مشورتی در جلسه ژانویه 2012 نسبت به تبدیل شدن کمپ لیبرتی به یک زندان هشدار دادند.
گزارش گروه کار بازداشتهای خودسرانه ملل متحد می گوید:« وضعیت کمپ لیبرتی معادل شرایط یک بازداشتگاه است. (...) و همچنین چنین بازداشتی با استانداردها و اصول بین المللی حقوق بشر مطابقت ندارد، و بطور مشخص ناقض ماده 9 بیانیه جهانی حقوق بشر و مواد 9 و 10 منشور بین المللی در مورد حقوق مدنی و سیاسی است».
 به نظر می‌رسد نمایندة ویژه دبیرکل ملل متحد چشمان خود را بر روی اقدامات غیر انسانی دولت عراق که مغایر با مفاد یادداشت تفاهم امضا شده در 25 دسامبر 2011 بین ملل متحد و دولت عراق است، می بندد.
در این توافقنامه بطور مشخص آمده است : « دولت جمهوری عراق باید از برخورداری محل ترانزیت از استانداردهای بشردوستانه و حقوق بشری اطمینان حاصل کند».
بنابر گزارشات خبرگزاری ها، در جلسه ای که 31 ژوئیه در بغداد برگزار شد، فالح فیاض مشاور امنیت ملی نخست وزیرعراق نوری مالکی، اعلام کرد تمدید برای بستن کمپ اشرف به پایان رسیده و از این پس عراق « اقداماتی را در جهت اجرای مسئولیتهای خود برای اعمال حق حاکمیت عراق، بکار خواهد بست». او در این اظهارات گفته است « عراق این گروه مخالف ایرانی را به زور اخراج خواهد کرد».
دولت عراق از ارائة حداقل نیازهای بشر دوستانه ساکنان خودداری می کند و حتی مانع فراهم کردن این حداقلها توسط خود ساکنان میشود.
 اگر یک تمایل واقعی از سوی عراق برای حل مسالمت آمیز بحران وجود می داشت، دولت عراق می باید شرایط برآورده کردن نیازها برای انتقال باقیمانده ساکنان اشرف را تسهیل می کرد. ساکنان تا بحال انعطاف و همکاری برای تسهیل انتقال 2000 تن نشان داده اند.
این طور ارزیابی می شود که مقصود از رد خواسته های بشردوستانه ساکنان نه تسریع انتقال آنها ، بلکه نابود کردن شرایط زیستی است.
از این رو، ما خواستار مداخله فوری دبیرکل ملل متحد، وزیر خارجه آمریکا هیلاری کلینتون و جامعه بین المللی هستیم.
 دبیرکل ملل متحد باید یک فرستاده شخصی برای نظارت بر موضوع اشرف منصوب کند.
ایالات متحده آمریکا و ملل متحد باید قاطعانه دولت عراق را وادار کنند تا نیازهای انسانی و پایه یی ساکنان را برآورده کند. تنها در اینصورت انتقال می تواند صورت پذیرد.
بنابرقانون بین المللی، و براساس توافقنامه دو جانبه امضا شده بین هر یک از ساکنان اشرف و دولت آمریکا، این دولت مسئول حفاظت از ساکنان اشرف و لیبرتی است. از اینرو وزیرخارجه آمریکا هیلاری کلینتون باید همه تدابیر لازم راز برای تأمین امنیت ساکنان اشرف اتخاذ کند و از هر گونه اقدام خصمانه دولت عراق علیه ساکنان جلوگیری کند.

خبرگزاری فرانسه :
خبرگزاری فرانسه 10اوت 2012(20مرداد91)- ژنو- ده تن از کارشناسان حقوق بشر ملل متحد در روز جمعه، «وضعیت وخیم»3400پناهنده مخالف رژیم ایران مستقر در عراق را درمعرض تهدیدهای نیروهای امنیتی هستند محکوم کردند. 
مشاوران شورای حقوق بشر ملل  متحد در یک بیانیه گفتند: ما دبیرکل ملل متحد ، هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا و جامعه بین المللی را به مداخله فوری فرا میخوانیم.
این بیانیه نسبت به تهدیدهای عراق برای بستن کمپ اشرف-در نزدیکی بغداد- جایی که 1200تن از اعضای مجاهدین خلق در آن باقی مانده اند، هشدار میدهد.
دولت عراق در یک مناقشه با مجاهدین  در مورد طرح جابه جایی  آنان به کمپ لیبرتی، پایگاه نظامی سابق آمریکا، جایی که هم اکنون 2000تن از پناهندگان به آن منتقل شده اند، قفل شده است.
باقیمانده ساکنان که میگویند دولت بغداد به تعهداتش مقید نیست، از جابه جایی خودداری می کنند و از ماه مه دیگر کسی منتقل نشده است.
در آغاز ماه، قانونگذاران آمریکایی وضعیت وخیم انسانی در هر دو کمپ را محکوم کردند، دانا روهرا باکر، نماینده جمهوریخواه مجلس نمایندگان ، کمپ لیبرتی را با اردوگاه اجباری آشویتس مقایسه کرد.
در روز 26ژوییه کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد  خواستار « همکاری، شکیبایی و تفاهم» در این مناقشه شد.
امضاکنندگان بیانیه کمیته مشورتی  شورای حقوق بشرملل متحد، ازجمله، عبارتند از: ژان زیگلر از سوئیس، لورنس بواسن چازورنه از فرانسه، خوزه آنتونیوبنگوا از شیلی و اوبیورا شیند و اوکافور از نیجریه