رسانه حکومتی عصر ایران 28 مرداد 1391 نوشت، (مردم) در طول روزهای اخیر، از همدیگر می پرسیدند که آیا جای مطمئنی را می شناسید که کمک هایشان را به دست زلزله زده ها برساند؟... این بی اعتمادی به حدی می رسد که افراد ، راه سفری طولانی در پیش می گیرند تا خود شخصاً کمک ها را برسانند.
این ارگان حکومتی با ابراز نگرانی خطاب به سردمداران رژیم نوشت: وقتی مردم می بینند که بی خانمانی و فقر و نداری در اطرافشان بیداد می کند و در همان حال خبر می رسد که دولت ایران جهیزیه فقرای تاجیکستان و تجهیز مدارس کومور و خانه سازی در ونزوئلا را عهده دار شده، وقتی هر روز خبر از اختلاس چند میلیاردی در بانک ها و دستگاه های دولتی می رسد، وقتی مردم خبردار می شوند که مافیای فلان کالا در اختیار فلان آقازاده است و آن دیگری هم انحصار واردات فلان جنس را دارد و نظایر این ها که کم هم نیستند، معلوم است که در گذر زمان مردم کم کم بی اعتماد می شوند.
رسانه حکومتی عصر ایران همچنین درمورد واکنشهای هموطنان زلزله زده نسبت به وعدهای دروغین رژیم نوشت: مرد میانسال سیاه‌پوشی وعده ساخت دوماهه خانه‌ها را با پوزخندی معنی‌دار بازگو می‌کند و می‌گوید: اینهایی که قرار است دوماهه مسکن بسازند، همان‌هایی هستند که قرار بود، دوروزه دست‌شویی و حمام بسازند و تحویل دهند! معضل بهداشت به گواه‌ اظهارنظرهای بسیاری از اهالی مناطق زلزله‌زده، به مرحله‌ای رسیده که اگر فکری به حالش نشود، ممکن است تبعات خطرناکی را به دنبال داشته باشد.
این ارگان حکومتی با اشاره به وعده پرداخت وام به زلزله زدگان از هستی ساقط شده، به پسر حدوداً 17-18 ساله‌ای اشاره نمود و نوشت: او در زلزله اخیر مادر و دوخواهر خود را از دست داده است،‌ پیشتر از آن هم پدر خود را از دست داده بود، حالا که مسؤولیت برادر کوچکش هم به عهده او افتاده و در شرایطی که هیچ منبع درآمدی ندارد، چطور می‌خواهد زیر دین وام چند میلیونی برود؟
همین منبع در مورد دعاوی رژیم از اعزام تیمهای امداد پزشکی نوشت: در روستای "باجه باج که طبق آمارهای رسمی محلی، 100 درصد تخریب شده است-  پزشک مقیم وجود ندارد و فقط در ساعت‌های مشخصی از روز افرادی به عنوان پزشک می‌آیند و به روستا سرکی می‌کشند و می‌روند. مشکلی که البته مختص این روستا نیست و طبق اظهارات اهالی روستاهای زلزله‌زده دیگر، به مشکلی فراگیر تبدیل شده است.