از روزی که رژیم زن ستیز آخوندی به حاکمیت رسید بلافاصله سرکوب سیستماتیک زنان را چه در وضع قوانین و چه در جامعه آغاز کرد و بدین ترتیب، پایه‌های خشونت دولتی و غیردولتی علیه زنان را نهادینه و  تحکیم کرد. این قوانین نه تنها مجوزهای لازم برای اعمال خشونت علیه زنان را فراهم میکند, بلکه چنان اعمال آن را تسهیل میکند.

قانون مجازات
مادهٌ 102 قانون مجازات اسلامی: «زنانی که در اماکن و معابر عمومی بدون چادر مذهبی ظاهر می‌شوند، به 74ضربه شلاق محکوم می‌شوند».‌
در ماده 638 قانون مجازات اسلامی: ”بدحجابی و بیحجابی جرم محسوب میشود و هر کس که به این جرم مرتکب شود, به حبس از 10 روز تا 2 ماه و یا از 50هزار تا 500هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد.”
ماده 330 قانون مدنی: ”دیه زن نصف دیه مرد تعیین شده است.”
ماده 209 قانون مدنی: ”هرگاه مرد مسلمانی عمدا زن مسلمانی را بکشد, محکوم به قصاص است لیکن باید ولی زن قبل از قصاص قاتل نصف دیه مرد را به او بپردازد.”
ماده 102 قانون مجازات اسلامی: ”مرد را هنگام رجم تا نزدیک کمر و زن را تا نزدیکی سنیه در گودال دفن میکنند. آنگاه رجم مینمایند.”
ماده 48 قانون مجازات اسلامی: ”اگر یک دختر بچه 9 ساله مرتکب خطایی شود با او مثل یک انسان بزرگسال رفتار میکنند و تمامی مجازاتهای قانونی مانند شلاق, اعدام و حتی سنگسار برای او صادر میشود.”

قانون ازدواج, طلاق و ...
تعدد زوجات
مرد می‌تواند چهار زن عقدی و بی‌نهایت زن صیغه‌ای داشته باشد.

آزادی انتخاب
بر اساس مادهای در قانون مدنی: ” پدر و یا جد پدری می‌توانند دختر خود را قبل از سن بلوغ شوهر دهند. پدر و جدپدری حتی میتوانند دختر یکساله خودر را نیز به هرمردی که بخواهند شوهر دهند.” (ایسنا – 21 خرداد 1381)
ماده 1043 قانون مدنی: ”ازدواج دوشیزگان منوط به اجازه پدر یا جد پدری است.”
ماده 1210 قانون مدنی: “سن مسوولیت کیفری برای دختران 9 سال قمری_88 سال و 9 ماه شمسی است. برای پسران 15 سال قمری_144 سال و 6 ماه شمسی است.”
طلاق
ماده 1113 قانون مدنی: “طلاق حق مرد است و مرد می‌تواند هر وقت که بخواهد زنش را طلاق بدهد اما زنان حق تقاضای طلاق را ندارند زیرا تصمیم آنها تحت تاثیر عواطف قرار میگیرد.”
ماده 1133 قانون مدنی: “مرد میتواند هر وقت که بخواهد زن خود را طلاق دهد. هیج محدودیتی در مقابل مرد وجود ندارد. هر زمان که اراده کند, حتی به طور غیابی, میتواند زن را طلاق بدهد.”
حضانت و ولادت فرزند
ماده 1180 قانو مدنی: “طفل صفیر تحت ولایت قهری پدر یا جد پدری خود میباشد.”
ماده 1169 قانون مدنی: “برای نگاهداری طفل, مادر تا دو سال از تاریخ ولادت الویت خواهد داشت. پس از انقضای این مدت حضانت آنها با پدر خواهد بود بجز فرزندانی که تا سن هفت سالگی تحت حضانت مادر قرار گرفتهاند.”
ماده 1170 قانون مدنی: “اگر مادر در مدتی که حضانت طفل با اوست ازدواج کند, حق حضانت با پدر خواهد بود.”
اشتغال
ماده 1117 قانون مدنی: “شوهر میتواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند.”
در لایحهای که توسط دولت در اکتبر 1979تصویب شد: ”زنان باید اجازه شوهر را برای اشتغال داشته باشند.”
ماده 1114 قانون مدنی: “زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند سکنی نماید مگر آن که تعیین منزل به زن داده شده باشد.”

قانون ارث
ماده 913 قانون مدنی: “ اگر مرد فرزند داشته باشد زن یک هشتم از اموال وی را و در صورتی‌که فرزند نداشته باشد یک چهارم اموال او را میبرد. اما شوهر در صورت فوت زنش اگر زن ورثهء دیگری نداشته باشد همه اموال به شوهر می‌رسد و اگر ورثه داشته باشد نصف اموال زن را میبرد, اما در صورتی‌که شوهر ورثه‌ای نداشته باشد یک چهارم اموال را زن ارث می‌برد و بقیه به دولت می‌رسد.”
ماده 907  قانون مدنی: ”زمانی که پدر و مادر فوت کنند و فرزند دختر و پسر داشته باشند، پسران دو برابر دختران ارث می‌برند.”

قانون شهادت
ماده 237 قانون مجازات اسلامی: ”قتل عمد با شهادت دو مرد عادل ثابت میشود (یعنی شهادت زن اصلا به حساب نمیآید)... قتل شبه عمد یا خطا با شهادت دو مرد عادل یا یک مرد عادل و دو زن عادل ثابت میشود. بنابراین آنجای هم که شهادت زن را میخواهد بپذیرد دو زن در مقابل یک مرد قرار دارد.”
ماده 189 قانون مجازات اسلامی: ”محاربه و افساد فی الارض با شهادت فقط دو مرد عادل اثبات میشود و شهادت زن هیچ ارزشی ندارد.”
ماده 170 قانون مجازات اسلامی: ”برای اثبات این که کسی شراب خورده فقط شهادت دو مرد عادل قابل قبول است و شهادت زن پذیرفته نیست.”
ماده 199 قانون مجازات اسلامی: ”برای اثبات سرقتی که موجب حد است, شهادت دو مرد عادل را ذکر میکند و در این مورد نیز شهادت زن به حساب نمیآید.”

نقل قولهای قابل توجه
فتوای خمینی: ”زنی که مطیع شوهرش نباشد, باید خرد شود, و از طرفی دیگر, قانون شوهر را مجاز میداند که اگر زن از او طبعیت نکند, زن را از همه چیز, حتی غذا باید محروم کند.”
خمینی اعلام کرد: ”حجاب واجب است و کسانی که آن را نقض میکنند باید تکفیر شوند.” (روزنامه رسالت 16 دی 1375)
دادستان کل رژیم اعلام کرد: ”اگر یک زن بدحجاب، دستگیر شود نیازی به دادگاه نیست چرا که جرم ثابت شده است.”
شواری نگهبان جمهوری اسلامی حکم کرد: “زن حق ندارد که بدون اذن شوهرش از خانه اش بیرون برود, هرچند به دیدن خویشاوندانش و حتی عیادت پدرش یا مجلس ختم او باشد.”