اجلاس شورای حقوق بشر
ژنو - مقر اروپایی ملل متحد
بیانیه سازمانهای غیر دولتی با رتبه مشورتی ملل متحد
گزارشهای شاهدان عینی حاکیست که کمپ لیبرتی بیشتر شبیه به یک زندان است و درآن حقوق اولیه انساندوستانه و حقوق بشر پناهندگان سلب شده و آنها از آزادی تردد و دسترسی به وکلایشان بهره مند نیستند.
گروه کار سازمان ملل در باره بازداشتهای خودسرانه، در نظریه مصوب شصت و سومین اجلاس خود اعلام کرد: «ساکنان لیبرتی به عنوان” افراد حفاظت شده طبق کنوانسیون چهارم ژنو” شناخته شده اند، اما وضعیت آنها در لیبرتی مثل کسانی است که در بازداشتگاه هستند. چنین بازداشتی با استانداردها و اصول بین المللی حقوق بشر انطباق ندارد و به ویژه ناقض ماده 9 اعلامیه جهانی حقوق بشر و مواد 9 و 10 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است»
یک مقام سازمان ملل که به تازگی از سمت خود در عراق استعفا داده است، طی مقاله ای در روزنامه هیل گفت: او از کمپ لیبرتی بازدید و اعلام کرده بود این مکان برای استقرار و انتقال ساکنان اشرف مناسب نیست. وی هم چنین نوشت: «حقوق اساسی این مخالفان تبعیدی رژیم ایران، شرایط زندگی انسانی آنها، دسترسی آنها به وکلا، و نیازهای انسانی انها، به طور مستمر توسط دولت عراق و به دستور دفتر نخست وزیر، زیر پا گذاشته شده است و دراین رابطه نماینده ویژه سازمان ملل مارتین کوبلر گزارشهای غیر واقعی و ساختگی به رهبری ارشد سازمان ملل و جامعه بین‌المللی داده است.»
استرون استیونسون، رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا در تاریخ 17 اوت اعلام کرد:«ما در پارلمان اروپا عمیقا از خواندن این گزارش منقلب شدیم. این رویدادها عزم من را دوچندان ساخته تا از سازمان ملل، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا بخواهم در بالاترین سطح ممکن برای تصحیح این فضیحت مداخله کنند و مقامات عراقی را وادارسازند به تعهدات خود در زمینه رفتار انسانی متلزم باشد.
بنابراین، ماسازمانهای غیر دولتی دارای رتبه مشورتی درملل متحد، خواستار موارد زیر هستیم:
- دبیر کل ملل متحد و نماینده ویژه باید از برآورده شدن نیازهای انسانی ساکنان در زمینه تأمین آب و برق قابل اتکا، و انتقال ژنواتورها وخودروهای شخصی و خدماتی و لیفتراکها و دیگر نیازمندیهای ضروری اطمینان حاصل کنند.
- شورای امنیت، دبیر کل سازمان ملل و نماینده ویژه باید از دولت عراق بخواهند به حق مالکیت ساکنان بر اموال منقول و غیر منقول شان و اینکه بتوانند آنها را بفروشند یا منتقل کنند، احترام بگذارد و هرگونه خسارت وارد آمده را جبران کند.
- دبیر کل سازمان ملل و نماینده ویژه، باید از خواستهای حداقل ساکنان از جمله آزادی تردد، افزایش مساحت کمپ ، امکان دسترسی به وکلا و محافظت در برابر هرگونه خشونت و دستگیری و جابجایی اجباری، حمایت کنند و دولت عراق را به اجرای آنها ملزم سازند.
- کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل باید لیبرتی را کمپ پناهندگی اعلام کند و کمکهای سیاسی، انسانی و مالی لازم را برای تسریع روند پناهندگی ساکنان ارائه کند.
