قلم از شادی بیحد روی صفحه کاغذ می رقصد, قلب در خلوت و سکوت سینه از شوق, بی هیچ شباهت بخود می پیچد, چشم ها اما از حجم حجیمی که جانهای شیفته ی بیقرار برای کسب این لحظه عظیم از سهم زندگی خویش شجاعانه پرداختند, سخت غمگین و گریانند و این شاید حالا احساس و هم حال وهوای همه آنهائیست که میدانند پس از نامگذاری و سپس ابقای پانزده ساله سازمان مجاهدین خلق در لیست سازمان های تروریستی امریکا توسط وزارت خارجه این کشورچه بسیار فاجعه های بی جبران جانی و بسا خسارتهای کلان مادی بر مردم ایران و مقاومت خونبار و دیرپای آنان آوار شده است. جوانان و زنان بی گناهی که رژیم هار فاشیسم مذهبی با استناد و نشخوار این لیست پلید بر تیرک های دارشان آویخت یا به قربانگاه برده و شکنجه شدند, به همین ترتیب دردناک و شاید بیشتر از آن, دو قتل عام جنایت بار در اشرف با صدها مجروح, دهها گروگان و انبوه اسرا در سیاه چالهای ایران, ضمن یادآوری نام بلند همه آنهایی نیز که به انواع همین گونه بهانه, دل سوخته رنج هاراتاب نیاوردند, جان باختند و نماندند تا تکرار تاریخ را از عصر مصدق کبیر تا نسل حنیف, مسعود و مریم لمس کنند.
حالا بگمانم اما که فرشته عدالت هم ناچار چشم بند اجباری را اندکی هم که شده, کنار زده تا قدرت قضاوت عادلانه را درحقیقت و حقانیت رزمی که سالها به زحمت پیش برده وبه ثمررسانده, درانعکاس شادی چشمانش به رخ همگان بکشد.
باین ترتیب راستش آنچه مرا نیز در این لحظه البته با شیفتگی و شعف اما بیشتربه تحسین وشگفتی می کشاند نه فقط خلق این حادثه سخت باور بلکه خالق اسطوره ای آنست که دلم را مالامال از شوق وامید میسازد وقتی در زمانه تهی از آرمان وحرمت آزادی, زنی برجسته و انقلابی با عزمی دلیرانه که این نیز البته جز از آرمانی عمیقا انسانی و اخلاقی و متفاوت با بسیار انواع دیگر, نشأت گرفته نمیتواند بود, فراسوی همه سنت های کهنه ی دست و پاگیر, رو درروی سرکوب ارتجاع هار جاری در جهان بر علیه زنان, قدعلم کرده و فرازشأن و شایستگی رهبری را می پیماید تا پس از سقوط فاشیسم مذهبی ملایان و انجام انتخابات آزاد برای انتقال قدرت به مردم ایران, مسئولیت رئیس جمهورموقت را به مدت شش ماه در ایران ویران برعهده گیرد و امید و اعتماد سوخته و بربادرفته را دوباره به مردم رنجدیده اسیر باز گرداند طوری که اکنون گسستن ریسمان پوسیده استمالت سالیان ازجلادان غاصب ایران, ناقوس رسم ورزم نوینی رابرای تحقق پیروزی نهایی به طنین آورده است .
