شدیدترین اعتراض به مارتین کوبلر بخاطر ملاقات با سفیر رژیم آخوندی

شدید ترین اعتراض به مارتین کوبلر بخاطر ملاقات با سفیر رژیم آخوندی و دخالت دادن ننگین این رژیم در سرنوشت مجاهدان اشرف و لیبرتی

در پی انتشار اطلاعیه کمیته بین المللی حقوقدانان در دفاع از اشرف به مارتین کوبلر، نماینده ویژه سازمان ملل در عراق، در اعتراض به دخالت دادن فاشیسم دینی حاکم بر ایران در پرونده اشرف و لیبرتی که در بخش های خبری قبلی از تلویزیون ملی ایران، سیمای آزادی پخش شد، نماینده مجاهدین طی نامه ای به مارتین کوبلر خاطر نشان کرد: نامه کمیته بین المللی حقوقدانان که در برگیرنده وکلای قانونی اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در اشرف و لیبرتی است ، کلمه به کلمه مورد تایید ما و کلیه موکلان آنهاست.
نماینده مجاهدین به کوبلر گوشزد کرد ما بار دیگر مصرانه در انتظار پاسخ و توضیح و صدور بیانیه علنی از جانب شما در این باره برای اطلاع افکار عمومی هستیم. بخوبی میدانید که دخالت دادن رژیم ایران و عوامل نیروی تروریستی قدس در سرنوشت اپوزیسیون مرز سرخ عبور ناپذیر ماست.
رونوشت نامه نماینده مجاهدین به کوبلر برای بان کی مون، خانم کلینتون، خانم اشتون، خانم پیلای کمیسر عالی حقوق بشر و آقای گوترز کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد ارسال شده است.

نماینده مجاهدان اشرف و لیبرتی در خارج از عراق در نامه جداگانه دیگر برای مشاور وزیر خارجه آمریکا در امور اشرف نوشت:

1-بخوبی میدانید که سیاست رسمی و اعلام شده حکومت عراق تحمل ناپذیر کردن شرایط زندگی برای اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران  و وادار کردن آنها به تسلیم در برابر رژیم ایران است. این سیاست از 2009  با سلسله ای از حملات همراه بوده است با 50 کشته، 12 نفر که در اثر فشارهای محاصره همه جانبه درگذشتند، و مجروح یا مصدوم شدن  1131 تن، یعنی بیش از یک سوم ساکنان .
تنها در قتل عام های ژوئیه 2009 و آوریل 2011 حکومت عراق بیش از 12 میلیون دلار اموال ساکنان را ربود. از فوریه تا آوریل 2009 ما به نشانة حسن نیت  حدود 10 میلیون دلار تاسیسات و تجهیزات و ساختمان به نیروهای عراقی هدیه کردیم که اسناد آن موجود است.

2- با این همه مجاهدین با حداکثر انعطاف از بسیاری حقوق قانونی خود صرفنظر کردند و انتقال به  لیبرتی را هم با همه صحنه سازی ها و دروغ پردازی های آقای کوبلر پذیرفتند. در عین حال ما هنوز هم در لیبرتی باید همه نیازمندی های خود را از سوخت تا مواد غذایی با قیمت های چندین برابر ازخارج از عراق وارد کنیم به نحویکه فقط هزینه آب و برق و تخلیه فاضلاب در لیبرتی تا بحال حدود 7 میلیون دلار شده و اسناد آن موجود است.
مالکی همیشه برای سرکوب ساکنان به نامگذاری تروریستی استناد می کرد اما همزمان با لغو این نامگذاری به دستور فاشیسم دینی حاکم بر ایران گفته است موضع دولت او در قبال سازمان مجاهدین خلق ایران  ”ثابت“ باقی می ماند که تاکیدی است بر همان سیاست تحمل ناپذیر کردن زندگی....

3-آقای کوبلر به کرات در محافل خصوصی این اتهام شرم آور رژیم ایران و دولت عراق را تکرار کرده است که گویا اموال ساکنان اشرف متعلق به خودشان نیست  زیرا با پولهای صدام حسین خریداری شده است! از این پیشتر کوبلر دائما با علم کردن برچسب تروریستی، آنچنان که یک مقام ارشد معترض و مستعفی ملل متحد در استماع کنگره آمریکا فاش کرد، به کارکنان یونامی و کمیساریا در عراق میگفت اینها تروریست هستند و تروریست ها حق و حقوقی ندارند.
این درحالیست که تاکنون حقوقدانان و وکلای ما دهها بار از مالکی خواسته اند در برابر انواع و اقسام اتهاماتی که به ما وارد می کند، از جمله اسناد خود را ارائه کند یا در همین خصوص به یک دادگاه بین المللی یا کمیسیون بین المللی حقیقت یاب انساندوستانه بیاید ، اما او پیوسته امتناع می کند (اسناد موجود است).

اگر اتهامات رژیم ایران و رله کنندگان عراقی آن را باور کنیم، به تازگی در 9 اکتبر 2012 رژیم ملایان درروزنامه قدس ادعا کرد که سازمان مجاهدین خلق ایران  از ایالات متحده 250 میلیون دلار دریافت کرده است!  

حقیقت این است که طبق انبوه اسناد منتشر شده (از جمله در نشریه سازمان مجاهدین خلق ایران  در 25  ژوئن 2008) و اسناد منتشر ناشده، سازمان مجاهدین خلق ایران  از زمان ورود به عراق در 1986 تا 2003 تمام هزینه هایش را خودش پرداخت کرده است.

بعنوان نمونه من یادآوری می کنم . که در 12 دسامبر وزارت بازرگانی عراق یک تاییده  صادر کرد که سازمان مجاهدین خلق ایران باهزینه خود تعداد 3500 خودرو از انواع مختلف طی سال قبل به عراق وارد کرده است.

علت امتناع آقای مالکی از پاسخگویی به وکلا و دادگاهها در مورد اتهاماتش علیه جنبش ما اسنادیست که ما درباره کمک های رژیم ایران به حزب او در دست داریم از جمله درخواست سلاح و مهمات تا یک سال بعد از سقوط رژیم قبلی عراق از فرماندهی نیروی قدس که یک نمونه آن را به تاریخ 19 می 2004 برایتان می فرستم. در این سند به وضوح از برخی وزرای کنونی مالکی اسم برده شده که نیازهای تسلیحاتی خود را با فرماندهان سپاه تروریستی قدس کتبا در میان گذاشته اند.

من همچنین خبر قابل توجه آسوشیتدپرس به تاریخ 11 ژوئن 1987 در مورد شراکت حزب آقای مالکی در حملات تروریستی علیه هدف های آمریکایی را برایتان می فرستم.

آسوشیتد پرس -11 ژوئن 1987 (21خرداد 1366 )

پاسداران انقلاب ایران میگویند که گروه مخالف عراقی آمریکا را تهدید میکند
سپاه پاسداران ایران روز پنجشنبه با سخنان اغراق آمیز گفت ناوچه توپدار سریع آن میتوانند و میخواهند ناوهای جنگی آمریکایی را نابود کنند.
این تهدید از طریق گروه مخالف عراقی مستقر در تهران بعمل آمد و رادیو تهران گزارش کرد که اگر آمریکا به خلیج فارس حمله کند، با عملیات انتحاری از طریق عناصر مخالف عراقی مواجه خواهد شد.  
علیرضا افشار, جانشین فرمانده پاسداران, تهدید مقامات آمریکایی به حمله موشکی علیه  کشتی های جنگی رژیم ایران  را به سخره گرفت و آژانس خبری جمهوری اسلامی که توسط دولت اداره میشود, در مخابره ای که در نیکوزیا مانیتور شد به نقل از افشار گفت: ناوچه های توپدار آن میتوانند ناوهای جنگی مزاحم را حتی در مسافت دور نابود کنند.
رادیو تهران گفت واحد نظامی مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق”در صورت حرکت ماجراجویانة جهان استکبار در خلیج فارس, عملیات شهادت طلبانه را انجام خواهند داد.“
رادیو تهران به نقل از این گروه در بیانیه ای گفت ” هر زمان که مقامات جمهوری اسلامی ایران فرمان دهند, ما منطقه را به گورستان سربازان آمریکا و مزدوران مستکبران تبدیل میکنیم.“  
مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق دربرگیرنده چندین گروه شبه نظامی عراقی از جمله حزب الدعوه است که مسئول بمبگذاری در سفارتهای فرانسه و آمریکا در کویت, میباشد. این گروه توسط دولت بنیادگرای ایران حمایت و تامین مالی میشود و عوامل آن تحت فرماندهی سپاه پاسداران دوش بدوش حکومت  ایران در جنگ عراق میجنگند.
نماینده مجاهدان اشرف و لیبرتی در خارج از عراق در ادامه نامه خود به مشاور وزیر خارجه آمریکا در امور اشرف می افزاید:

4-اگر مارتین کوبلر بیطرف می بود و بین ما و حکومت عراق قرار داشت بسیار استقبال و با او همکاری می کردیم. ما از ابتدا کارمان با آقای کوبلر را با همین روح شروع کردیم و برای رسیدن به تفاهم با او از بسیاری از حقوقمان صرفنظر کردیم. 9 ملاقات طولانی خانم رجوی با ایشان در همین چارچوب بود، اما متاسفانه همه اینها نتیجه عکس داد.
متاسفانه کوبلر در طرف حکومت عراق و رژیم ایران بازی می کند.

5-آنچه بیش از هر چیز آزار دهنده و غیر قابل قبول است، ارتباطات کوبلر و ملاقات های مستمر او با سفیر رژیم ایران در عراق وهماهنگی های او با رژیم ایران درباره پرونده اشرف ولیبرتی است. اظهارات 6 اکتبر سفیر رژیم ایران در عراق که شما بخوبی از ماهیت او مطلعید حقیقتا ما را شوکه کرده است. دانایی فر در مصاحبه با تلویزیون حکومت آخوندی در پاسخ به اعزام ساکنان لیبرتی به کشورهای ثالث گفت: «من امروز جلسه‌ای را با آقای کوبلر نماینده سازمان ملل که مسئول این پرونده در بغداد هست داشتم بحثهای مفصلی توی این زمینه داشتیم و توقعات ما در این جلسه مطرح شد»،
این در حالیست که کوبلر بعد از اعتراضات گسترده ما به آنچه فالح فیاض از قول او در همین باره گفته بود، روز 15 ژوئن به خانم رجوی نوشت« من  یکبار دیگر نزد شما هم تصریح میکنم که بعنوان نماینده ویژه دبیرکل من وارد مذاکره با دولت ایران در مورد سرنوشت ساکنان کمپ اشرف و کمپ لیبرتی نشده ام و نخواهم شد».

کوبلر همچنین در اطلاعیه 23 ژوئن خود اعلام کرد که « کوبلر نماینده ویژه دبیرکل تأکید کرد که دولت عراق تنها طرف مذاکره یونامی در مورد آینده ساکنان کمپ اشرف و کمپ حریه است».

ما نمی توانیم بپذیریم آقای کوبلر با قاتلان ما در مورد سرنوشت ما گفتگو کند. بنابراین تا این مساله حل نشود و آقای کوبلر بوضوح و علنا روشن نکند که بین او و سفیر رژیم ایران دربارة سرنوشت اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران  چه گذشته است ما هیچ اعتمادی به او نداریم.

6-آقای کوبلر در نامه 11 اکتبر در مورد مساله اموال ساکنان می نویسد:” دولت عراق فقط به فروش اموال منقول اگر قانونا ساکنان صاحب آن باشند اجازه می دهد(و نه اموال غیر منقول و قابل جداسازی)”
تمام نیت شوم و غیر قانونی عراق برای محروم کردن ساکنان اشرف از اموالشان و به سرقت بردن آنها در این جمله فرموله و خلاصه شده و متاسفانه آقای کوبلر هم این موضوع را به عنوان یک حق طبیعی دولت عراق به ما منتقل میکند. به این ترتیب پس از 10 ماه گفتگو با آقای کوبلر در مورد اموال، نه تنها پیشرفتی نکرده ایم بلکه به عقب رفته و همه شواهد حاکی از اینست که دولت عراق مصمم است اموال ساکنان را سرقت کند و در این میان، آقای کوبلر نقش تسهیل کننده ایفا میکند. در حالیکه در 28 دسامبر 2011 به ساکنان نوشت: ” در مورد سایر موضوعات، مانند داراییها و مایملک، ما به گفتگوها برای رسیدن به یک راهحل که به حقوق ساکنان بر مایملکشان به نحو سازمانیافتهای بر  اساس قانون عراق احترام بگذارد ادامه میدهیم.”

7-ما بارها از کوبلر خواستیم از سازمان جهانی مهاجرت رسما درخواست کند وارد حل مساله اموال ساکنان شود که متاسفانه اقدام موثری نکرد و صرفا برای یک مقام محلی سازمان جهانی مهاجرت نوشت مخالفتی با دخالتش در مساله اموال اشرف ندارد بشرطی که با دولت  عراق هماهنگ کند! بارها از او خواستیم از دولت عراق بخواهد به تجار عراقی اجازه بدهد که برای خرید اموال ساکنان وارد اشرف شوند، به هیچ نتیجه ای نرسیدیم.

8-ما حتی در 26 مارس از طرف خانم رجوی برای او نوشتیم:” اگر دولت عراق تفاهم نشان بدهد ما میتوانیم اشرف و ساختمانها و تأسیسات آن را به سازمان ملل یا سفارت آمریکا بسپاریم تا بعداً  با توافق وکلای طرفین به کمپانیهای ذیعلاقه فروخته شود یا اجاره داده شود و پول آن تدریجاً برای مخارج آنها در لیبرتی و انتقال به کشور ثالث”به ساکنان لیبرتی برگردانده شود و این را هم به شما اطلاع دادیم و بعدا نیز بارها و بارها در ملاقاتها و تماسهای تلفنی به آقای کوبلر یادآوری کردم.

9-شما در جریان تاجر عراقی وابسته به ارگانهای امنیتی هستید که به سرعت معلوم شد تنها وسیله ای برای ممانعت از فروش اموال و به سرقت بردن آنها توسط دولت عراق یا تصاحب آنها به بهای اندک است. از نظر حقوقی این قرار داد از همان هفته های اول ملغی بود و وکیل ساکنان در 6 اوت این موضوع را رسما به تاجر ابلاغ کرد. اما به اصرار کوبلر، ما به گفتگو با این تاجر ادامه دادیم.  از جمله نمایندگان ما در ملاقات ابتکاری آقای کوبلر در لندن در 20 سپتامبر شرکت کردند. نتیجه از پیش روشن بود و ویلیام بوردون وکیل سرشناس فرانسوی که در این ملاقات حضور داشت به کوبلر نوشت:«همانطور که ما در ملاقات بر آن تاکید کردیم ما از آن نگران هستیم که یونامی تحت ریاست شما در این رابطه نقش منصفانه و بی طرفانه ایفا نمی کند. در کمال تعجب همانطور که ما در جریان ملاقات ابراز کردیم شما از موضع طرف عراقی چندین بار دفاع کرده و ما این برخورد یونامی را مغایر با نقش بی طرفانه که بعهده آن می باشد و شما دقیقا در آغاز ملاقات روی آن تاکید کردید در نظر می گیریم».

10-ما در همان ملاقات به آقای کوبلر اطلاع دادیم و متعاقبا برای او نوشتیم و تلفنی نیز اطلاع دادیم که یک کمپانی انگلیسی قرار دادی در مورد اموال منقول و غیر منقول با ساکنان اشرف بسته است و خواستار این شدیم که نمایندگان آن بتوانند برای اجرای قرار داد وارد اشرف بشوند. اما برغم گذشت سه هفته هیچ اقدامی در این زمینه انجام نشده است.
11-نفی حق ساکنان اشرف بر اموال غیر منقول و به طریق اولی اموال قابل تفکیک، که در طول 26 سال با سرمایه و انرژی و ابتکار خودشان ساخته شده ، هم با قانون عراق و هم با قوانین بین المللی در تعارض است و چیزی نیست که ساکنان به آن رضایت بدهند.

12-حقوق ساکنان اشرف بر اموال غیر منقول در اشرف دقیقا در قانونی مدنی عراق در نظر گرفته شده است. لطفاً به چند ماده توجه کنید:
ماده1120: ”اگر کسی با مواد و مصالح  خود روی زمینی که ملک دیگری است  با ادعا و دلیل قانونی ساختمان و تاسیسات بسازد و یا درخت بکارد  و قیمت اشیاء ایجاد شده بیشتر از قیمت زمین باشد سازنده میتواند با پرداخت قیمت زمین ، صاحب و مالک آنها گردد ، واگر قیمت زمین کمتر از قیمت اشیاء ساخته شده نباشد صاحب زمین میتواند با پرداخت قیمت اشیاء ایجاد شده مالک آنها گردد” .
ماده 1121: ”اگر کسی با مواد و مصالح  خود روی زمینی که ملک دیگری است  با اجازه او تاسیسات بسازد و بین آنها برسر تعیین تکلیف تأسیسات ایجاد شده توافقی  نشده باشد، صاحب زمین نمیتواند درخواست نابودی تأسیسات ایجاد شده را بنماید واگر صاحب تأسیسات طالب از بین بردن آن نباشد باید قیمت تأسیسات ایجاد شده به او داده شود”  .
ماده 1165: ”کسی که با حسن نیت مالی را در دست دارد برای مدتی که آن مال در دست او بوده است مالک افزوده ها وبهره های است که از آن حاصل شده است”.

13-آقای کوبلر در مورد اموال منقول هم شرط میگذارد که« در صورتیکه مالکیت آنها قانونی باشد و اثبات شود» قابل فروش خواهد بود. معنای واقعی چیزی جز این نیست که عراق در صدد است اموال منقول را هم به بهانه های واهی تصاحب کند. مقصود حکومت عراق از عبارت «در صورتیکه مالکیت آنها قانونی باشد» مستثنی کردن بخش زیادی از اموال و سرقت آنهاست. شما بخوبی میدانید که در هر کشور متمدنی، مالک هر مال کسی است که آن را در تصرف دارد، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.
شگفت انگیز است که آقای کوبلر در پشت دولت عراق سنگر گرفته و بر خلاف اصل برائت و بر خلاف تمام قوانین بین المللی و قوانین عراق از ما میخواهد و بعنوان ”تسهیل کننده“ می نویسد که باید مالکیت خود را بر اموالمان اثبات کنیم! به همین خاطر من در 4 اکتبر به او نوشتم:”. این به همان اندازه غیر منطقی است که کسی اموال شما را از خانه تان به سرقت ببرد و وقتی شما به او اعتراض میکنید از شما اسناد مالکیت بخواهد. این بوضوح نقض اصل جهانشمول برائت است. ماده 1147 قانون مدنی عراق نیز تصریح میکند که مالک یک دارایی متعلق به کسی است که آن دارایی را در اختیار دارد مگر خلاف آن ثابت شود.

14-آقای کوبلر از موضوع باز اسکان و اعزام ساکنان لیبرتی به کشورهای ثالث عملا به مثابه سرپوشی برای نادیده گرفتن حقوق اولیه ساکنان اشرف و لیبرتی و در  ایمیل 10 اکتبر برای نادیده گرفتن حق مالکیتشان استفاده میکند. هم اکنون 8 ماه است که اولین گروه در لیبرتی مستقر شده است، 14ماه است که ساکنان اشرف همگی درخواستهای فردی پناهندگی شان را به کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد تحویل داده اند. اما حتی یک نفر از طریق تلاشهای ملل متحد به خارج از عراق منتقل نشده است. تنها چند نفر که اغلب آنها بیماران و  مجروحین بوده اند  با تلاشها و هزینه های سنگین مقاومت ایران و وکلایشان توانسته اند عراق را ترک کنند. بنابراین صرفنظر کردن ساکنان از اموالشان، چیزی که آقای کوبلر عملا آنرا پیش می برد ، به هیچوجه یک گزینه نیست و مجاهدین هرگز آنرا نمی پذیرند.

15-قولهای بی محتوا در مورد اعزام به کشور ثالث، باعث شده است که عنوان کاملا نابجای مکان موقت ترانزیت (تی تی ال ) برای لیبرتی، محروم کردن ساکنان از آزادیهای اولیه، زندان سازی از لیبرتی که ارگان تخصصی سازمان ملل بر آن گواهی میدهد، محروم کردن ساکنان از اموالشان و حیف و میل کردن آنها توسط عراق و بسیاری دیگر از اقدامات غیر قانونی علیه آنان توجیه شود. فقط به یک نمونه در مورد انتقال پناهندگان به یک کشور مشخص اروپایی توجه کنید. آقای کوبلر بارها به ما کتبا و شفاها قول داد که این مساله را در رابطه با این کشور مشخص حل خواهد کرد. روز 19 مه اقای کوبلر در همین رابطه  نوشت « ما انرژی هایمان را بازاسکان در کشورهای ثالث متمرکز می کنیم. کنسولگریهای برخی از کشورهای عضو، همین الان در لیبرتی هستند و بقیه خواهند آمد.
کوبلر روز 18 اوت در تماس تلفنی به من گفت پروسه باز اسکان 280 نفر که در یک کشور اروپایی سابقه دارند هم اکنون شروع شده و آنها بزودی به آنجا خواهند رفت. آقای کوبلر حتی به ما پیغام داد که دولت مربوطه در قدم اول 140 نفر را پذیرفته است. او حتی از طریق یک مقام پیشین آن کشور از ما خواست 140 پناهنده مربوط به آن کشور را سریعا  برای مصاحبه های لازم به یک هتل در بغداد بفرستیم که البته برایمان غیر قابل فهم و مشکوک بود چون سابقه هتل یمامه و پیدا شدن سرو کله مأموران اطلاعات ایران را تجربه کرده بودیم ......متعاقبا معلوم شد که این وعده سراپا فریب و دروغ بوده چون کمیساریای عالی پناهندگان به ساکنان لیبرتی اطلاع داد که دولت مربوطه بر خلاف آنچه گفته شده است هیچیک از پناهندگان خود را نمی پذیرد .

16-ملاحظه میکنید که تا بحال هیچ حرکت جدی برای اعزام ساکنان لیبرتی به کشورهای ثالث که کوبلر وعده داده بود در کار نبوده و اعزام تعداد معدودی از مجروحان و بیماران نیز صرفا با تلاش های فوق العاده خانم رجوی در ارتباط با کشورهای عضو اتحادیه اروپا عملی شده است.  
بنظر میرسد تنها راه حل تلاش برای اعلام لیبرتی بعنوان کمپ پناهندگی است تا رژیم ایران و عوامل عراقی آن نتوانند پشت عنوان TTL تی تی ال(مکان موقت ترانزیت) سنگر بگیرند. واضح است که این امر اعزام به کشورهای ثالث را به لحاظ سیاسی و حقوقی تسهیل و تسریع می کند. همچنین واضح است که اعزام حدود 3200 نفر به خارج از عراق و تأمین هزینه های حال و آینده آنها که یونامی و کمیساریا در این باره از ما تضمین و سند رسمی میخواهند، نیازمند هزینه ها و پول زیادیست که تنها با فروش اموال امکانپذیر است.
ما واقعا از کار کردهای آقای کوبلر بویژه بر سر مساله اموال ساکنان، ناامید هستیم. متاسفانه کارکرد او از جمله در زمینه اموال مستقل از هر نیتی که داشته باشد، تماما در خدمت دولت عراق و سیاستهای آن است و تنها مشکلات را پیچیده تر می کند. تجربه ما میگوید که به هیچیک از حرفهای آمباسادور کوبلر نمی توان اعتماد کرد.
از این رو لیبرتی باید بعنوان کمپ پناهندگی به رسمیت شناخته شود تا حقوق ساکنانش از جمله حق مالکیت و فروش اموالشان محترم شمرده شود .