این در شرایطی است که دزدیها و چپاولهای نجومی سران حکومتی و شخص خامنه ای و بیت او بیداد می کند و در جریان جنگ گرگهای حکومتی گوشه هایی از آن بر ملا و افشا شده اند. این اعتراف در زمانی صورت می گیرد که ولی فقیه ارتجاع مدعی مدیریت جهان شده و میلیارد ها دلار سرمایه مردم گرسنه را برای رسیدن به اهداف تروریستی و اتمی و بقای نظام ضد بشری خود در لبنان و سوریه و عراق و .. هزینه می کند.
روزنامه حکومتی مردم‌سالاری ۲۷ مهر۱۳۹۱: چه تعداد گرسنه در کشور داریم؟
رییس پژوهشکده علوم و صنایع غذایی به تازگی اعلام کرد که بنا به آمار، 5 درصد از جمعیت ایران از گرسنگی رنج می‌برند. با این حساب می‌توان گفت که بیش از 3 میلیون و 750 هزار نفر در کشور از گرسنگی رنج می‌برند. البته با توجه به کاهش قدرت خرید مردم و افزایش روزافزون بهای محصولات غذایی در ماه‌های اخیر، می‌توان ادعا کرد که آمار واقعی، فراتر از ارقام نامبرده بوده و با استمرار این روند، فراتر از آن نیز خواهد رفت.
اگر بنا به تعریف بانک جهانی، امنیت غذایی را «موجود بودن غذا»، «دسترسی به غذا» و «پایداری در دریافت غذا» بدانیم، متأسفانه باید پذیرفت که به لحاظ مدیریت نادرست بر منابع تأمین و تولید مواد غذایی و نیز فشارهای وارده بر اقتصاد کشور در صورت استمرار روند کنونی، کشور به سمت کاهش امنیت غذایی پیش می‌رود و کاهش امنیت غذایی، آمار فعلی گرسنگی را در جامعه به شدت افزایش خواهد داد. هر چند مفهوم جهانی «گرسنگی» نبود غذا در معده فرد است، اما اگر گرسنگی به گونه‌ای تعریف شود که مفاهیمی چون «کمبود تغذیه‌ای» و «سوء‌تغذیه» را نیز در بر گیرد، موضوع بسیار گسترده تر و آمار بسیار نگران کننده‌تر خواهد بود و نگرانی‌ها، آنجا بیشتر روی خواهند نمود که توجه داشته باشیم، اگر فرد برای چند هفته یا چند ماه، با غذاهایی سر کند که کمتر از 2100 کالری انرژی را برای او فراهم آورند، بدنش برای جبران کمبود انرژی مورد نیاز، از فعالیت‌های فیزیکی و روانی خود خواهد کاست و این، به معنای آن است که یک ذهن گرسنه نمی‌تواند تمرکز کند. یک بدن گرسنه ابتکار و قریحه خود را از دست می‌دهد. یک کودک گرسنه نمی‌تواند بازی یا مطالعه کند و از آنجا که گرسنگی موجب ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن می‌شود، کسی که از حق تغذیه مناسب محروم است، در برابر بسیاری از بیماری‌ها آسیب پذیر بوده و ممکن است در اثر ابتلا به آن بیماری‌ها، جان یا سلامت خود را از دست بدهد.
