اما این اعتراف تحمیلی قبل از اینکه به جنبه های علمی وفنی واقتصادی بر گردد، به تمامیت ساختار ضد ایران وایرانی و در یک کلام به ساختار "نابود کننده حرث و نسل" این حکومت مربوط است و ریشه در آن دارد. در زیر توجه شما را به یک نمونه اعتراف ناگزیر در سایت حکومتی عصر ایران مورخ ۲۹ مهر ۱۳۹۱، جلب می کنیم.
دو ماه شد سه ماه، خانه شد چادر
همکاری نزدیک «وزیر» و «زلزله» در تخریب اعتماد و خانه های مردم!
مگر وزیر نمی دانسته که آواربرداری، تشکیل پرونده، طرح و نقشه، تأمین اعتبار، تهیه مصالح، مهیّاسازی نیروی انسانی، پی ریزی، ساخت و نهایتاً تحویل، پروسه ای زمان بر است و با شرایط موجود، ناممکن؟!
- وزیر راه و شهرسازی که در بحبوحه زلزله آذربایجان همراه احمدی نژاد به مکه رفته بود تا حج مستحبّی به جای بیاورد، روز 28 مرداد، یعنی یک هفته بعد از زلزله، به مناطق آسیب دیده رفت.
او که در آن ایام به خاطر این تأخیر، تحت انتقادات شدید افکار عمومی قرار داشت، شاید برای رهایی از موج نقدها، وعده ای ناممکن به سیاهه بلند بالای وعده های دولت دهم افزود: ”دو ماهه، مناطق زلزله زده را می سازیم، زلزله زده ها، فصل سرما را در خانه های خود خواهند بود؛ من اطمینان می دهم“!
وزیر راه و شهرسازی بلافاصله بعد از زلزله، راهی مکه شد. او احتمالاً برای درگذشتگان زلزله طلب آمرزش می کند!
اینک، نه دو ماه، که سه ماه از آن روز و آن وعده شیرین می گذرد و آخرین خبر این است که هلال احمر اعلام کرده است برای زلزله زده ها چادرهای جدید می فرستد و لباس گرم بین شان توزیع می کند.
اما نیکزاد نیز سنت دولت احمدی نژاد در دادن وعده های بی پشتوانه را نشکست و دو ماهش سه ماه شد و خانه ها، چادر شدند و آب هم از آب تکان نخورد!
سخن این نوشتار البته نقد "وعده ی داده شده و انجام نشده" نیست، چه آن که در این مملکت، اگر وعده ای سر وقتش محقق شد، جای تعجب دارد و از این روی، نیکزاد، کاری خلاف عرف نکرده که شایسته نکوهش باشد ؛ او در سرزمین وعده ها ،همانند دیگران، وعده ای داده و رفته است، همین!
سخن اصلی این است که کسی چون وزیر راه و شهرسازی، که سال ها در مسکن مهر فعالیت داشته است و زیر و بم ساخت و ساز ( بخوانید دزدی و چپاول) را می شناسد و می داند که دو ماهه ساختن امری محال است، چرا باید چنین سخن گزافی بگوید؟!
مگر وزیر نمی دانسته که آواربرداری، تشکیل پرونده، طرح و نقشه، تأمین اعتبار، تهیه مصالح، مهیّاسازی نیروی انسانی، پی ریزی، ساخت و نهایتاً تحویل، پروسه ای زمان بر است و با شرایط موجود، ناممکن؟!
اگر نمی دانسته که عذر بدتر از گناه است که بعد از سال ها مدیریت پروژه های مسکن در کشور، هنوز نمی داند که احداث واحدهای مسکونی برای زلزله زدگان، چقدر زمان می برد؟ اگر هم می دانسته و آگاهانه چنین وعده غیرصادقانه ای داده که سخن، به جز از شرمساری و تأسف نباید گفت!
زلزله زدگان هنوز در چادرند!
وقتی مردم می بینند که وزیر مملکت، رسماً و صراحتاً و با اطمینان، از ساخت دو ماهه خانه های تخریب شده خبر می دهد و بعد از سه ماه، چادرهای جدید به زلزله زده ها می دهند، آیا حق ندارند نسبت به صداقت دولتمردان مردد شوند؟
کاری که چنین رفتاری با اعتماد مردم انجام می دهد، هرگز رسانه های بیگانه که با هدف اعتماد زدایی فعالیت می کنند نتوانسته اند انجامش دهند. قرار نبود زلزله خانه های مردم را ویران کند و مسوولان هم اعتمادشان را!
