این شخصیتها ازجمله میشل توبیانا رئیس افتخاری لیگ حقوق بشر، اسقف ژاک گایو ، و هم چنین میشل روکار نخست وزیر پیشین فرانسه، تاکید کردند که مداخله فرانسه و انگلستان ضروری است و این معنایی جز تحویل سلاحهای ضد هوایی و ضد تانک به ارتش آزادی سوریه ندارد.

به گزارش روزنامه فرانسوی لیبراسیون 29 آبان 1391، این شخصیت ها در فراخوان خود تاکید کردند: بحران سوریه چیزی جز یک رویاروئی مرگبار بین یک تروریسم دولتی و یک جامعه بین المللی فلج نیست. زیرا جامعه بین الملل پشت وتوی روسها و چینیها در سازمان ملل پناه گرفته است تا کاری نکند یا کار ناچیزی انجام دهد.

به نظر ما برعهده ماست که به قتل عام از سوی رژیم بشار اسد پایان دهیم و دو کشور ما – فرانسه و انگلستان – هم امکانات و ابزار مداخله مشترک را دارند و هم وظیفه و تکلیف این مداخله بر دوش این دو کشور است. ما بر این باوریم که مداخله دو کشورما لازم و ضروری است. و این مداخله معنایی جز تحویل سلاحهای ضد هوایی و ضد تانک به ارتش آزادی سوریه ندارد.

امضا کنندگان فراخوانها به رهبران فرانسه و انگلستان در مورد بهانه قرار دادن تحریم تسلیحاتی سوریه از سوی اتحادیه اروپا خاطرنشان میکنند این تحریم امروز یک خطای سیاسی بزرگ است زیرا کشتارکننده و کشتارشونده و جلاد و قربانی را دریک سطح قرار می دهد، درحالی که روسیه و رژیم ایران صدها تن اسلحه به رژیم اسد تحویل می دهند.

در یکی از این فراخوانها آمده است: هرکس باید بگوید:" اگر من حرفی نزنم پس چه کسی خواهد گفت؟ اگر من فورا بیان نکنم پس چه زمانی بیان خواهم کرد؟" در آنجا خلقی هستند آگاه که بر ترس خود غلبه میکند و اینجا میتواند و باید خلقی وجود داشته باشد که متحد شرافت و آزادی سوریها باشد.