موضعگیری کوبلر درقبال فراخوانهای  ملی و مردمی در عراق به تحریم انتخابات به خاطر جنایات مالکی و شکنجه در زندانها: «از همه کسانی که به سن 18سالگی رسیدند  میخواهم که به سوی مراکز ثبت نام بروند تا تضمینی برای شرکت در انتخابات شورای استان آینده باشد»

تلویزیون دولتی عراق
10 دسامبر 2012
سخنرانی مارتین کولر در مراسم روزجهانی حقوق بشر در بغداد

«مارتین کوبلر، نماینده ویژه سازمان ملل در عراق: السلام علیکم. جناب نخست وزیر، جناب وزیر حقوق بشر، آقایان کمیساریای حقوق بشر، آقایان نمایندگان و میهمانان گرامی!

صحبتهای جناب آقای نخست وزیر این را به من الهام کرد که به نظرم صحبتهای جناب آقای نخست وزیر کاملاً بیانگر طرح و برنامه موجود بر روی میز سازمان ملل است(کف زدن حضار). این التزام واقعی و درست نسبت به حقوق بشر است. اما ما نباید در این حد بمانیم و باید به بخش دوم حقوق بشر یعنی حقوق فرهنگی و اقتصادی برویم. بله، آزادی زندگی شرافتمندانه و آزادی حیات، آزادی بیان، این آزادیها را نمیتوان نادیده گرفت. در سطح دیگر باید از حقوق دیگر حمایت کرد، آزادی آموزش و آزادی دست یابی به آب و آزادی مبارزه با فقر و آزادی زندگی شرافتمندانه است که همه آنها آزادیهایی است که باید از آنها حفاظت کنیم و سازمان ملل به آن ملتزم میباشد. آینده درخشانی برای عراق میبینم چون عراق کشور ثروتمندی است. عراق کشور ثروتمندی است و هر فردی در عراق میتواند به آموزش خوب و غذا و آب و همه چیز دست یابد. این کشور با منابع انسانیش بویژه جوانان غنی است. وقتی به شعار این مراسم نگاه میکنم که ”هر رأیی ارزش خودش را دارد” ، این موضوع در عراق بر همه صادق است. از بزرگ و کوچک، جوانان و نوجوانان، مردان و زنان وهمه. این بر همه ترکیبهای عراق با تمامی پیشینههای دینی و نژادی و طائفی و تمامی اقلیتها از مسیحی و ایزدیها و صابئیها و همه صدق میکند. و شعار “رای من ارزش خودش را دارد“ (این جمله را که شعار این مراسم است به عربی میگوید: ”لصوتی قیمته” ـ م) این در کادر انتخابات آینده صدق میکند. بویژه میخواهم روی جوانان این کشور متمرکز شوم. روز گذشته ثبت نام رأی دهندگان شروع شد. از همه کسانی که به سن 18سالگی رسیدند میخواهم که به سوی مراکز ثبت نام بروند تا تضمینی برای شرکت در انتخابات شورای استان آینده باشد(کف زدن حضار). من با بسیاری از جوانان این کشور روبرو شدم که میپرسیدند چگونه میتوانیم از عراق خارج شویم. من آنها را تشویق کردم و به آنها گفتم که در عراق باید بمانید و با دولت و سازمانها همکاری کنید(کف زدن حضار) و در راه باقی ماندن آنها در اینجا آنها را تشویق کردم که در روند سیاسی شرکت کنند و در توسعه و اقتصاد شرکت کنند. به این خاطر من آنها را تشویق میکنم و بویژه از جوانان که به سن 18سالگی رسیدند به مراکز ثبت نام بروند تا تضمینی برای شرکت در انتخابات و رأی دادن باشد و این امر بسیار مهمی برای مشارکت در روند سیاسی و کار اقتصادی در کشور باشد. بگذار رازی را با شما در میان بگذارم. من همواره دو سند را  با خودم دارم. هنگامی که به دفترم میروم و اینجا یا هر محل دیگری که میروم این دو سند را با خود دارم. سند اول قانون اساسی عراق است که اساس زندگی مردم با یکدیگر در این کشور میباشد. حقوق آنها بخش اصلی قانون اساسی این کشور است و وجود وزارت حقوق بشر در این کشور بیانگر این اهمیت است و این چیزی است که همه ما از آن پیروی میکنیم. سند دومی که با خودم دارم ماده اول اعلامیه جهانی حقوق بشر صادره در 1948است. بسیار خوشحالم که دیدم از جمله اسنادی که به شما نشان دهم پاسپورتم است که حاوی اعلامیه جهانی حقوق بشر است.

جناب آقای نخست وزیر! جناب آقای وزیر حقوق بشر! بسیار خوشحالم که در مراسم امروز شما حضور یافتهام. بویژه از این که نخست وزیر در این مراسم است بسیار خوشحالم و تحسین میکنم. این پیام بسیار مهمی است که حضور بزرگوارانه جناب نخست وزیر به همه میدهد و آن اهمیتی است که جناب نخست وزیر برای حقوق بشر قائل است. (کف زدن حضار) مایلم بویژه از جناب آقای وزیر حقوق بشر آقای سودانی نیز به خاطر همکاری عظیمی که با ما و با یونامی و با شخص من و با کمیته حقوق بشر در ژنو همکاری میکند، تشکر میکنم. ما باهم در رابطه با مسائل حقوق بشر کار میکنیم. آنچه ما در عراق انجام میدهیم در تضاد با خط مشی دولت نیست بلکه در جهت تقویت حقوق بشر در عراق است. آنچه که ما انجام میدهیم تقویت حقوق بشر در عراق و برای عراقیان است. عراق طی دهها سال هدف ظلم و ستم و سرکوب قرار گرفته است و مشکلات عراق یک شبه حل نمیشود. من بسیار از جناب آقای وزیر حقوق بشر تشکر میکنم و عملاً نیاز به کار مشترک با هم داریم. ما همه میدانیم که بدون حقوق بشر دموکراسی وجود ندارد ولی حقوق بشر هم حدی دارد. ما بسیار خوشحالیم که با دولت عراق و سازمانهای اجتماعی برای تقویت حقوق بشر و پیشبرد برنامه حقوق بشر در عراق کار میکنیم.

در 365روز سال از خودمان و از شما میخواهم که هر روز در زمینه حقوق بشر کار کنیم. از شما تشکر میکنیم و بگذارید به شما تأکید کنم که سازمان ملل با شما در یک صف قرار دارد و در کنار شما قرار دارد و هر روز در جهت تقویت حقوق بشر پیش برویم(کف زدن حضار ـ م). بسیار متشکرم، من بسیار خوشحالم که امکان این را دارم که با شما به مناسبت این مراسم مهم صحبت میکنم»