افشاگری های شورای ملی مقاومت ایران برای نخستین بار جاه طلبی های اتمی رژیم را به جهان معرفی کرد.

دو تاسیسات «فوق العاده محرمانة» اتمی که در نطنز و اراک با عناوین شرکت های پوششی بدون اطلاع آژانس بین المللی انرژی اتمی درحال ساخت بود در 14 اوت 2002افشا شد.

چهار ماه پس از افشاگری مقاومت ایران موسسه علوم و امنیت بین المللی اولین تصاویر ماهواره یی از دو سایت اتمی را منتشر کرد.
دانشگاه دفاع ملی آمریکا که زیرنظر ستاد مشترک نیروهای مسلح ایالات متحده اداره می شود، درگزارش تحقیقی خود راجع به برنامه اتمی دیکتاتوری آخوندی نوشت : افشاگری های مقاومت ایران برای نخستین بار جاه طلبی های اتمی این رژیم را به جهان معرفی کرد.
در این تحقیقات که توسط محققان مرکز مطالعات تسلیحات کشتار جمعی این دانشگاه انجام شده، تحت عنوان «تشخیص سرپیچی رژیم ایران توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی 2002-2006» آمده است:
شورای ملی مقاومت،اپوزیسیون رژیم ایران، در 14 اوت 2002 در یک کنفرانس مطبوعاتی در واشنگتن، دو تاسیسات ”فوق العاده“ محرمانة اتمی را که در نطنز و اراک با عناوین شرکت های پوششی، درحال ساخت بود افشا کرد.
این فعالیت ها در حالی صورت می گرفت، که آژانس بین المللی انرژی اتمی از آن بی اطلاع بود.
سایت لویزان- شیان، مرکز تحقیقات تسلیحات بیولوژیک نیز در 15 می 2003 برای نخستین بار با افشاگری شورای ملی مقاومت ایران با حضور سونا صمصامی و علیرضا جعفر زاده توجه عموم را به خود جلب کرد.
گزارش دانشگاه دفاع ملی آمریکا می افزاید افشا گری فعالیت های مخفی اتمی رژیم ایران در 2002 نقطة شروع یکی از سخت ترین و پرسر و صدا ترین بازرسیها در تاریخ آژانس بود.
وجود یک آبشار سانتریفیوژ در سایت غنیسازی اصلی در نطنز باعث شد بازرسان آژانس در مورد ادعاهای رژیم ایران پیرامون اینکه مواد اتمی برای اهداف آزمایشی به داخل تأسیسات وارد نکرده اند، مشکوک شوند. چنین عملی بدون اطلاع آژانس باعث نقض مقررات توافق نامه محسوب میشد.
گزارش دانشگاه دفاع ملی آمریکا خاطرنشان میکند نزدیک به دوسال بعد از افشاگری شورای ملی مقاومت ایران که باعث شروع بازرسی های آژانس در ایران شد، صبر در میان اعضای شورای حکام آژانس رو به پایان میرفت.
در واکنش فقدان پیشرفتی در اقدامات آژانس، شورای حکام به اتفاق آرا قطعنامه یی را که این بار توسط سه کشور بزرگ اروپایی تنظیم شده بود تصویب و طی آن عدم همکاری «کامل، به موقع و فعال» رژیم ایران را «محکوم» کرد.
چهار ماه پس از افشاگری مقاومت ایران، در دسامبر 2002، موسسه علوم و امنیت بین المللی، اولین تصاویر ماهواره ای از دو سایت اتمی را منتشر کرد و علناً سایت نطنز بعنوان ” طرح سانتریفیوژ گازی اورانیوم” مورد شناسایی قرار گرفت.
جرج تنت مدیر وقت اطلاعات مرکزی آمریکا، در فوریه 2004  اظهار داشت برنامه های اتمی رژیم  ایران ارزیابی های اطلاعاتی آمریکا را تصدیق میکند.