همبستگی: در کنفرانس بین المللی پاریس که با حضور رئیس جمهور برگزیده مقاومت مریم رجوی برگزار شد، خانم میشل آلیو مارس وزیر ارشد پیشین دولت فرانسه بر راه حل دمکراتیک برای ایران تأکید کرد.

این کنفرانس روز دوم فوریه با حضور شخصیتها و منتخبانی از کشورهای اسپانیا، فرانسه، آمریکا، مصر، استونی و .. برگزار شد.
خانم میشل آلیو ماری، که بین سالهای 2002 تا 2011 در سمت وزیر دفاع، وزیر کشور، وزیر دادگستری و وزیر امور خارجه دولت فرانسه بوده است، از سخنرانان برجسته این کنفرانس بود.
وی رژیم ایران را «نخستین منشاء نگرانی جامعه بین المللی» دانست و تأکید کرد که مذاکرات اتمی و رفت و آمدهای دیپلماتیک این رژیم هدفش خریدن وقت به منظور پیشروی درتسلیحات هسته ای نظامی است. از این رو راه حل بحران از برپایی یک حکومت دمکراتیک مبتنی بر جدایی دین از دولت در ایران حاصل میشود.
مشروح این سخنرانی به نقل از سیمای آزادی(17 بهمن )


خانم رئیس جمهور مریم رجوی
خانمها و آقایان پارلمانتر و منتخبین، خانمها آقایان
عصر بخیر
ایران به یک رژیم دموکراتیک و مبتنی برجدایی دین از دولت  نیازمند است، ابتدا برای ملت خود اما همچنین برای همه جهان. این آن مطلبی است که من آمده ام امشب بیان کنم. این اولین باریست که من در گردهمایی های شما شرکت میکنم. صادقانه میگویم من واقعا تحت تأثیر قرار گرفتم. خانم رئیس جمهور، تحت تأثیر قدرت ایقان شما، یک ایمان با  طمأنینه اما قوی که از شما بارز میشود. و هم چنین نیروی شوق و اشتیاقی که از شما حمایت میکنند با کارزار بین المللی که شما به رغم موانعی که بر سر راهتان بوده است و با وجود تبلیغاتی که علیه شما کرده اند، موفق به پیش برد آن بوده اید.
به این ترتیب من امشب آمده ام با شما صحبت کنم. درباره آنچه که بعنوان وزیر دفاع و وزیرامور خارجه فرانسه شاهد آن بوده ام و احساسم را بیان کنم.
بله، خانمها آقایان، رژیم ایران امروز نخستین منشاء نگرانی جامعه بین المللی است. زیرا رژیم ایران به عنوان یک خطر عمده برای ثبات درخاورمیانه و خاور دور به دلیل مداخلاتش درامور داخلی تعدادی از کشورها به ویژه سوریه و لبنان، محسوب میشود.
رژیم ایران همچنین از نظر جامعه بین المللی خطر دامن زدن به یک منازعه بین المللی را به وجود آورده است.
این برای یک کشور بزرگ نظیر ایران یک پارادوکس است ، کشوری با هشتاد میلیون جمعیت، با یک تاریخ غنی که موقعیت جغرافیایی و هم چنین فرهنگ سنتی اش باید آن را به یک عامل ثبات درمنطقه و یک عامل صلح برای جامعه جهانی تبدیل کند.
بله ایران، سزاوار حکومتی بهتراز این است که امروز موجب نگرانی جهان شده است. مبدأ این نگرانی به سال 2002 برمیگردد. درآن زمان من وزیر دفاع بودم که برنامه تحقیقات سری برای ساختن سلاح اتمی کشف شد. این اولین چیزی بود که موجب به صدا درآوردن زنگ خطر در جامعه جهانی شد. از سال 2005 نیز اظهارات و رفتارمقامات رژیم ایران درباره برخی از کشورهای منطقه، تهدیدهای این رژیم را نسبت به دیگران  نشان داد.  و آنگاه از هفته پیش، یک مرحله جدید در این تهدیدها آغاز شد و من متاسفم از این که به اندازه کافی به این موضوع پرداخته نشده است. اینکه رژیم  ایران قادر بوده است، اگر صحت داشته باشد، موشکی را همراه با یک حیوان به فضا پرتاب کند، به این معنی است که دولتمردان ایرانی که از تهدید دیگران ابائی ندارند، مجهز به تکنولوژئی شده اند که میتواند برای موشکهای حامل کلاهک هسته ای مورد استفاده قرار گیرد.
معنی این امر اینست و من متعجب ام از اینکه به اندازه کافی روی این موضوع تأکید نشده است. وخیم تر اینکه مقامات رژیم ایران حاضر به احترام گذاشتن به تعهدات بین المللی خود در برابر جامعه بین المللی در قبال مبارزه با گسترش تسلیحات هسته ای نبوده اند. آنها از پذیرش بازرسیهای آژانس بین المللی انرژی اتمی برای اینکه بتواند صحت اظهارات آنها را بررسی کنند که میگوید برنامه هسته ای آنها غیر  نظامی و نه نظامی است، بزرگترین سوء ظن ناشی از امتناع آنها از فراهم کردن امکان بررسی اعمالشان توسط بازرسان مستقل است.
رفت و برگشتهای دیپلماتیک که امروز در چند نوبت تکرار شد نیز سوء ظنهایی را در مورد مقاصد واقعی مقامات رژیم ایران بر انگیخته است.
احساسی که این امر برمی انگیزد این است که این رفت و آمدهای دیپلماتیک هدفش خریدن وقت به منظور پیشروی درتسلیحات هسته ای نظامی است.
همواره میدانیم  که جنگ کی شروع میشود اما به سختی میتواند گفت کی تمام میشود. من فکر نمیکنم که این راه حل خوبی باشد.
راه حل مذاکرات دیپلماتیک، گزینه دیگری است که مطرح میشود. از سال 2002 این راه حل دنبال شده است من این را به عنوان یک وزیر سابق امور خارجه می گویم، مذاکرات خیلی وقتها متوقف میشود و هنگامی که از سر گرفته میشد هیچگاه به نتیحه ملموسی منتهی نمی شد.
مسیر اعمال تحریمها گاها موجب می شد رژیم ایران را وادار به بازگشتن به میز مذاکره کند یا به آژانس اتمی اجازه ورود به خاک خود را بدهد اما نتواند به بازرسی هایی که میخواهد انجام دهد، بپردازد.
با وجود ابتکار گروه کشورهای 6، با وجود 12 قطعنامه شورای امنیت و و قطعنامه های حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی ، هیچ پیشرفتی وجود نداشته است. تحریمها نتوانسته اند جلوی ساختن موشک و پیگیری برنامه هسته ای را بگیرند.

شما خانم رئیس جمهور به درستی گفتید که تغییر باید از داخل حاصل شود. راه حل بحران از برپایی یک حکومت دموکراتیک و مبتنی بر جدایی دین از دولت در ایران حاصل میشود. همه میدانند که معنی یک حکومت دموکراتیک چیست. همه به آن علاقه دارند.
یعنی برابری شهروندان به ویژه برابری زن و مرد، آزادی بیان و اندیشه و عقیده. و هم چنین  جدایی دین از دولت  که اصول فرانسوی است که گاه معنی آن درک نمی شود. بدین معنی نیست که با ایمان و عقیده مردم مخالف است. بلکه بر عکس میگوید هرکس میتواند باورهای خود را داشته باشد، اما مقامات حکومتی نباید مقامات مذهبی باشند.
سلسله مراتب سیاسی و مذهبی باید از هم منفک باشند.
معنی ارائه شده توسط جامعه شناسی و فیلسوف دومینک شناپر میگوید که تفکیک مراتب سیاسی و مراتب مذهبی اصل اساسی دمکراسی می باشد.
البته این به این معنی نیست که گفتگوی واقعی و همکاری میان حکومت و گروههای مذهبی وجود نداشته باشد. تنها یک چنین نظام سیاسی است که میتواند اعتماد جامعه بین المللی را برقرار کند و به کشور بزرگی نظیر ایران اجازه دهد نقش خود را در جهان ایفا کند.
این مبارزه شماست خانم رئیس جمهور مبارزه همه آنهایی که در جهان با شما برای آزادی و دموکراسی مبارزه می کنند.