و برای حفظ جان پناهندگان بیدفاع، دولت عراق را وادار کنند که ساکنان لیبرتی را به کمپ اشرف خانه 26ساله شان بازگردانند. این تنها راه جلوگیری از کشتارهای بعدی است. کمپ لیبرتی که مساحت آن 80 بار کوچکتر از اشرف است، مجموعه یی از بنگالهای فرسوده است که به صورت فشرده کنار هم چیده شده و همچنانکه مقاومت ایران بارها به مقامات ملل متحد و آمریکا هشدار داده است در مقابل هر حمله یی به شدت آسیب پذیر است.
خانم رجوی به طور خاص از کمیسر عالی پناهندگان ملل متحد، آنتونیو گوترز خواست به خاطر حفاظت از جان و سلامت ساکنان لیبرتی موقعیت پناهندگی آنها را فوراً به رسمیت بشناسد. وی همچنین از شورای امنیت و دیگر مراجع بین المللی خواست دولت عراق را ملزم کنند درهای لیبرتی را به روی وکلا، خبرنگاران، هیأتهای پارلمانی و شخصیتهای سیاسی آمریکایی و اروپایی و عربی که متقاضی دیدار از این کمپ هستند, بگشایند تا وضعیت غیرقابل قبول آن و خطراتی را, که ساکنان را تهدید می کنند به چشم ببینند.  
کمیساریای عالی پناهندگان در سند 19 ژانویه 2012 خود اعلام کرد لیبرتی فاقد استانداردهای پناهندگی و سازمان بهداشت جهانی است. اما مارتین کوبلر در 31ژانویه2012 با فریبکاری اعلام کرد این کمپ با استانداردهای انساندوستانه منطبق است. کمیته بین المللی در جستجوی عدالت در 6 فوریه2013 این فریبکاری را شایسته تعقیب و محاکمه دانست و اعلام کرد این انتقال از ابتدا باطل و در تعارض با مواد 51 و 52 کنوانسیون وین بوده و خواهان بازگشت فوری ساکنان به خانه 26ساله خودشان در اشرف شد.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
9فوریه 2013